Disable_right_click


Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

Όπως το χειμερινό σιτάρι


"Οι άνθρωποι γεννιούνται και πεθαίνουν όπως το χειμερινό σιτάρι. 
Μα αυτό που μένει είναι οι ιστορίες τους, οι καλοσύνες τους. 
Αυτά είναι που μένουν αιώνια. 
Όλα τ'άλλα είναι εντελώς μάταια... 
Ούτε ο πλούτος, ούτε η δόξα, ούτε τα πολυτελή σπίτια και τα ακριβά ρούχα μένουν.
Όταν θα διαβούμε την πόρτα τ'ουρανού όλα τα φθαρτά θα χαθούν. Να το θυμάσαι αυτό..."

Σεβάχ ο Θαλασσινός

6 σχόλια:

  1. ναι, δίκιο έχεις. τώρα τελευταία σκέφτομαι πως ήρθε η ώρα να γίνω πλούσια. εξ άλλου, συνέχισα να σκέφτομαι, αυτό δε σημαίνει τίποτα!!!
    δύσκολο να πατάξεις τον υλιστή εαυτό σου. που νομίζει πως αν ντύνεται, περιστοιχίζεται και ζει με τον τρόπο που θεωρείται αριστοκρατικός -με την έννοια του μάταιου χρήματος- τότε θα γίνει καλύτερος και θα έχει μεγαλύτερη αξία.
    χμμ... χμμ... χμμ...
    καλημέρα Σεβάχ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω, Blues μου, όλοι το ίδιο σκεφτόμαστε...
      Άνθρωποι είμαστε οπότε τέτοιοι λογισμοί συχνά περνούν απ'το μυαλό μας.

      Μακάρι να επαναπροσδιοριζόμαστε πιο συχνά ώστε να μη χάνουμε τους στόχους μας...

      Καλημέρα :)

      Διαγραφή
  2. Το θυμάμαι πάντα Σεβάχ μου!
    Τα απλά είναι που έχουν αξία! Τίποτα δεν μας ακολουθεί στην α΄λλη ζωή παρά μόνο η καλοσύνη που δώσαμε!
    Καλή σου μέρα χαρά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σ΄ αυτόν τον κόσμο είμαστε μοναδικοί και προσωρινοί.Όταν ερχόμαστε, κανένα υλικό αγαθό δε φέρνουμε μαζί μας.Δυστυχώς όμως αυτό το ξεχνάμε πολύ εύκολα Σεβάχ κι όταν πια σβήνουν "τα φώτα της γιορτής", τότε θυμόμαστε ότι όπως ήρθαμε έτσι φεύγουμε... κι ύστερα ο "σώζων εαυτώ σωθήτω"!
    Χαρούμενη καλημέρα!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μοναδικοί και προσωρινοί...
      Πόσο αληθινό, Σοφία μου...

      καλό μεσημέρι!

      Διαγραφή