Ένας στρατιώτης ρώτησε τον αββά Μιώς, αν άραγε ο Θεός δέχεται τη μετάνοια του αμαρτωλού. Και ο αββάς, αφού τον δίδαξε με πολλούς τρόπους, είπε:
- Πες μου, αγαπητέ. Αν σκιστεί το χιτώνιό σου, το πετάς;
- Όχι, απάντησε εκείνος. Το ράβω και το χρησιμοποιώ πάλι.
- Αν, λοιπόν, εσύ λυπάσαι το ρούχο σου, του είπε τότε ο γέροντας, δε θα λυπηθεί ο Θεός το δικό του πλάσμα;
υγ: Καλημέρα!
Υπέροχη ιστορία Σεβάχ!Ο Θεός όλους τους δέχεται, αρκεί να κτυπήσουμε την πόρτα του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαρούμενη καλημέρα και να ΄σαι πάντα καλά!Καλή σου δύναμη!:)
Καλημέρα Σοφία μου :)
Διαγραφήκαλό μεσημερι.. αυτή είναι απάντηση... σωστό!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Παρασκευή μου :)
ΔιαγραφήΤα είπε όλα ο αββάς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ Σεβάχ!
Ναι, όλα!
ΔιαγραφήΚαλημέρα Αριστέα μου :)
Υπέροχο το μήνυμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φράση που με κάνει ν' ανατριχιάζω είναι "το πλάσμα Του". Τόσο πατρικό και καθόλου ιδιοκτησιακό ...
Πολύ όμορφη η οπτική γωνία σου, Π!
ΔιαγραφήΝα'σαι καλά :)