Μ'αυτούς τους ύμνους κλείνω την εβδομάδα την καθαρά. Εύχομαι να μη σε κούρασα, να μη σου φάνηκαν μονότονα. Απλά ήθελα να σε πάρω απ'το χέρι να δούμε μαζί λίγο διαφορετικά τη ζωή μας. Τον ουρανό. Την αγάπη Του.
Το της νηστείας διάγγελμα, περιχαρώς υποδεξώμεθα. Ει γαρ ταύτην ο Προπάτωρ διεφυλάξατο, την της Εδέμ έκπτωσιν ουκ αν υπέστημεν. Ωραίος ην εις όρασιν, και καλός εις βρώσιν, ο εμέ θανατώσας καρπός. Μη συναρπασθώμεν τοις βλεφάροις, μηδέ γλυκανθήτω ημών ο φάρυγξ, τοις τιμωμένοις βρώμασι, μετά δε την μετάληψιν ατιμαζομένοις. Φύγωμεν την ακρασίαν, και τοις μετά κόρον πάθεσιν μη υποβληθώμεν. Ενσημανθώμεν τω αίματι του υπέρ ημών αχθέντος εις θάνατον εκουσίως και ου μη φύγη ημών ο ολοθρευτής. Και φάγοιμεν Πάσχα, Χριστού το ιερότατον, εις σωτηρίαν των ψυχών ημών.
Τι υμάς καλέσωμεν Άγιοι; Χερουβείμ; ότι υμίν επανεπαύσατο Χριστός. Σεραφείμ; ότι απαύστως εδοξάσατε αυτόν. Αγγέλους; το γαρ σώμα απεστράφητε. Δυνάμεις; ενεργείτε εν τοις θαύμασι. Πολλά υμών τα ονόματα και μείζονα τα χαρίσματα. Πρεσβεύσατε, του σωθήναι τας ψυχάς ημών.
Χαίροις ιλαστήριον του κόσμου Θεοτόκε. Εν ω προστρέχοντες πάντες αμαρτωλοί προς Θεόν καταλλαγάς, αεί ευρίσκομεν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου