Ας αποκτήσουμε λοιπόν κι εμείς αγάπη, ας αποκτήσουμε ευσπλαγχνία για τον πλησίον. Και έτσι θ'αποφεύγουμε να καταλαλούμε, να κατακρίνουμε, να εξουδενώνουμε τους άλλους. Ας βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον σα να είμαστε μέλη του ίδιου σώματος. Ποιος είναι εκείνος που, επειδή έχει μια πληγή στο χέρι του ή στο πόδι του ή σε κάποιο άλλο μέλος του σώματός του, σιχαίνεται τον εαυτό του (...); Και με λίγα λόγια δεν κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να το γιατρέψει;
Έτσι έχουμε κι εμείς χρέος να υποφέρουμε με όσους υποφέρουν, να τους συμπαραστεκόμαστε όσο μπορούμε - κι εμείς οι ίδιοι και με τη βοήθεια άλλων πιο δυνατών στην πνευματική ζωή- και να επινοούμε και να μεταχειριζόμαστε όλα τα μέσα, για να βοηθήσουμε και τους εαυτούς μας και τους αδερφούς μας.
Γιατί είμαστε ο ένας μέλος του άλλου, όπως λέει ο απ.Παύλος. Και αφού "είμαστε όλοι ένα σώμα, και καθένας μέλος του άλλου, τότε αν υποφέρει ένα μέλος υποφέρουν ταυτόχρονα όλα".
απόσπασμα απ΄το βιβλίο "αββά Δωροθέου -Έργα ασκητικά", εκδ. Ετοιμασία (C 2005)
υγ: Η φωτογραφία είναι έργο του κ.Κων/νου Ξενόπουλου τον οποίο και ευχαριστώ θερμά!
Χαίρε φίλε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήωραίο το σημερινό απόσπασμα...μακάρι να φτάσουμε στο σημείο να νοιώθουμε όλους τους συνανθρώπους μας σαν αδελφούς μας :)
Καλησπέρα Σεβάχ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο θέμα και πάντα επίκαιρο γιατί αυτός ο εχθρός ειναι πάντα εδώ... Ο Εγωισμός.... που προκαλεί και την κατάκριση.
Και εδώ κάτι πολύ ωραίο που διάβασα για το θέμα αυτό.
http://stonagona.blogspot.de/2012/12/blog-post_9558.html