Ένα παιδί με πράσινο κοντό βρακάκι και με μαχαίρι
Έκοβε και μοίραζε στον κόσμο γύρω
Όμως και μια μικρή, ένας μικρός άσπρος άγγελος και αυτή
Μ’ ένα μαχαίρι έκοβε και μοίραζε
Κομμάτια γνήσιο ουρανό
Κι όλοι τώρα τρέχαν σ’ αυτή, λίγοι πηγαίναν στο ψωμί
Όλοι τρέχανε στο μικρόν άγγελο που μοίραζε ουρανό
Ας μην το κρύβουμε
Διψάμε για ουρανό!
(Μίλτος Σαχτούρης, Tο Ψωμί)
Σήμερα διάβαζα στο βιβλίο της Βαμβουνάκη "Μια μεγάλη καρδιά γεμίζει με ελάχιστα" το εξής "Κάθε που ξυπνώ σηκώνω το χέρι μου ψηλά μπας και το πιάσει ο Θεός και με πάρει. (ένας γέροντας μοναχός)...Αχ! Θεέ μου ας τελειώσουμε κι εμείς έτσι! Όσο γερνάμε να διψάμε ουρανό."
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ με τα μάτια στραμμένα στον Κύριο!
Χριστός Ανέστη!
Εξαιρετικό!!
ΑπάντησηΔιαγραφή