- Άκου να σου πω, βρε κουπούκι, τον διέκοψε νευριασμένος ο γέρος, γιατί θαρρώ πως το μυαλό σου δουλεύει σαν την παλιομηχανή σου. Πώς μπορεί έπειτα από τέτοια αναμπουμπούλα να μην πέσει δυστυχία; Ήρθε το πάνω κάτω, κι εσύ ζητάς μετά τόσους αγώνες, όλα να είναι μεμιάς όμορφα κι ωραία. Εδώ, βρε, ένα δέντρο φυτεύεις και καρτερείς δύο και τρία χρόνια να σου δώκει τον καρπό του, κι εσύ ζητάς εκατομμύρια κόσμος να ορθοπατήσει από τη μια στιγμή στην άλλη;
Άνοιξη χωρίς βαρυχειμωνιά ποτέ δεν είναι καρποφόρα, χωράφι χωρίς ιδρώτα δε δίνει συγκομιδή. Θέλει δύναμη και κλειστά αυτιά σε λόγια σαν τα δικά σου αυτή η προσπάθεια. Όπως εσύ λες, μετά κάθε μπουρίνι, ξεθεώθηκα μα τα κατάφερα, έτσι κι αυτούς θα τους ακούσεις σε λίγο καιρό να λένε: "Πέρασα δύσκολα χρόνια μα τώρα είμαι κύριος κι αφέντης της δουλειάς μου και του τόπου μου!"
απόσπασμα απ'το βραβευμένο βιβλίο του Βασίλη Χατζηβασιλείου "τα χρόνια της αλμύρας"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου