Δεν το βάλαμε κάτω

Μαθαίνοντας ποδήλατο.

-Κοίτα μονάχα μπροστά.
-Μη το βάζεις κάτω.
-Ναι, σε κρατάω.
Παρά τα καθησυχαστικά λόγια της μαμάς (ή του μπαμπά) 
και γόνατα γδάραμε
και αγκώνες τσακίσαμε, 
και χώμα, πολύ χώμα φάγαμε!
Όμως!
Δε το βάλαμε κάτω! Μάθαμε ποδήλατο!
Το πώς δεν έχει πολλή σημασία.
Απλά ήταν η επιθυμία, η προσήλωση, 
η επιμονή!

Ντριν , ντριν

(αναδημοσίευση απ'το blog της καλής μας φίλης Αριστέας)