Θα γυρίσει αλλού τις χαρακιές
Της παλάμης, η Μοίρα, σαν κλειδούχος
Μια στιγμή θα συγκατατεθεί ο Καιρός
Πώς αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι
Θα παραστήσει ο ουρανός τα σωθικά μας
Και θα χτυπήσει τον κόσμο η αθωότητα
Με το δριμύ του μαύρου του θανάτου.
απόσπασμα (το πρώτο) από "Το μονόγραμμα" του Οδυσσέα Ελύτη
Πενθώ τον ηλιο και πενθώ τα χρόνια που ερχονται
ΑπάντησηΔιαγραφήχωρίς εμάς
και τραγουδώ τ΄ αλλα που πέρασαν εαν ειναι αλήθεια.
Όμορφο.
Διαγραφή