Τι είν'αυτό που με κάνει να αποδιώχνω την αγάπη;
Πασχίζω για το καλό, για την αγάπη, μα η καρδιά μου θολώνει. Πώς το έλεγε ο απ.Παύλος, "βλέπω έτερον νόμον" μέσα μου... Δε θέλω να υποταχτώ, μα συνεχώς πέφτω. Και ξανασηκώνομαι...
Πήγα ένα απόγευμα ξανά στην παραλία. Πάντα με ηρεμεί αυτό το ανυπέρβλητο θέαμα της δύσης του ήλιου. Κοιτούσα τον ουρανό ντυμένο σ'αυτά τα μαγικά χρώματα και σκεφτόμουν "Δε γίνεται αλλιώς. Έτσι θα ήταν και η αγάπη αν γινόταν έργο τέχνης. Μόνο μ'αυτά τα υπέροχα χρώματα θα μπορούσε να ζωγραφιστεί".
Αν ήταν κάτι απλό, η αγάπη δε θα ήταν τόσο σπάνια. Και τόσο διάφανη. Σχεδόν άπιαστη. Σαν όνειρο που έμεινε βαθιά χαραγμένο μέσα σου. Αν ήταν η αγάπη κάτι εύκολο, θα την άκουγες χωρίς προσπάθεια. Μα η μελωδία της κρύβεται στη σιωπή. Την εκφραστική σιωπή. Που έχει τόσα να πει και να διδάξει.
Μα πώς να βελτιωθώ; Πώς να κατανικήσω αυτό το μαύρο βυθό που κρύβεται μέσα μου; Τελειώνοντας τη βόλτα -ο ήλιος είχε βασιλέψει πια- θυμήθηκα μια φράση του γέρ.Πορφυρίου που μου την είχε πει μια φίλη: "Βρίσκεσθε στο σκοτάδι και θέλετε να απαλλαγείτε; Εσείς τι κάνετε; Διώχνετε με δύναμη το σκοτάδι, το χτυπάτε, αλλ’ αυτό δεν φεύγει. Θέλετε φως; Ανοίξτε μια τρυπίτσα και θα έλθει μια ακτίνα του ήλιου, θα έλθει το φως. Αντί να διώχνετε το σκοτάδι, αντί να διώχνετε τον εχθρό, να μην μπει μέσα σας, ανοίξτε τα χέρια στην αγκάλη του Χριστού. Αυτός είναι ο πιο τέλειος τρόπος, να μην πολεμάτε, δηλαδή, απευθείας το κακό, αλλά να αγαπήσετε τον Χριστό, το φως Του, και το κακό θα υποχωρήσει".
Τελικά η αγάπη, το φως, το φως Του βρίσκονται εκεί ψηλά... Στον ουρανό...
υγ: Η φωτογραφία είναι από εκείνη τη βόλτα μου
υγ: Η φωτογραφία είναι από εκείνη τη βόλτα μου
Όμορφα λόγια βγαλμένα από την ψυχή! και η εικόνα μαγευτική!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά, μπορεί να φτάσει κάποιος την αγάπη;!
Καλό Σαββατοκύριακο σας εύχομαι!
Υ.γ. πολλά είδη αγάπης υπάρχουν! θα μας διευκολύνατε αν μας λέγατε για πιο ακριβώς εννοείται!
καλό απόγευμα Lia μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοώ την αγάπη ως αρετή, ως έκφραση και κίνηση της ψυχής. Ως βίωμα, ως ενέργεια και ως θεϊκό δώρο σε μας.
Πιστεύω πως όσο πιο άγιος γίνεται κάποιος τόσο πιο πολύ οι ενέργειές του κινούνται στα μονοπάτια της αγάπης.
Να εύχεσαι.
Καλή Κυριακή!
Λία μου, σ'ευχαριστώ και για το άλλο σου σχόλιο.
ΔιαγραφήΘα τα τσεκάρω τα links.
Καλό ξημέρωμα!
Καλησπερα Σεβαχ....
ΑπάντησηΔιαγραφήμου αρεσαν οι περιπλανησεις του μυαλου σου...
Ειναι πολλα τα της αγαπης και αν δεν υπαρχει μεσα τους ο Θεος θεωρω πως δεν ειναι τελικα ευλογημενη (η οποια μορφη της)...
οασο απλη ειναι, αλλο τοσο πολυπλοκη αποδικνυεται τελικα!
καλο βραδυ να εχεις....
υ.γ. Ομορφο το ηλιοβασιλεμα που εβαλες! Ελπιζω αυτο να ατενιζες...με αγαπη! ;ο)
Καλησπέρα vailie μου!
ΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ.
τα ηλιοβασιλέματα με μαγεύουν!
Αγαπητέ Σεβάχ, καταλαβαίνω την πάλη με το έρεβος και την αγωνία της αγάπης. Αλλά θα διαφωνήσω σε κάτι μαζί σου. Δεν είναι η αγάπη δύσκολη, εμείς είμαστε δύσκολοι μαζί της. Ο δικός μας εγωισμός, οι λογισμοί, τα πάθη και τελικά η έλλειψη διάθεσης μας εμποδίζουν από αυτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρειάζεται αγώνας και εξάσκηση, ναι. Πρωτίστως χρειάζεται να το ζητήσουμε απ' το Θεό ... και να το εννοούμε. Μας το υποσχέθηκε ότι θα μας δώσει ό,τι (ωφέλιμο) θέλουμε, σωστά; Αυτός θα μας φέρει απ' τη βασιλική οδό στα μονοπάτια της αγάπης. Έτσι τουλάχιστον έχω καταλάβει ότι έκαναν και οι άγιοι. The choice is ours then :)
Παναγιώτα μου καλησπέρα!
ΔιαγραφήΠολύ, πολύ σημαντική η παρατήρησή σου!! Όντως έτσι είναι. Εμείς είμαστε δύσκολοι...
Ειλικρινά το σχόλιό σου δείχνει το δρόμο προς το σωστό μονοπάτι. Στα χνάρια των αγίων. Της αγάπης...
Καλό ξημέρωμα :)
Υπέροχο το κείμενο σου....το φαντάστηκα πως η φωτογραφία είναι δικιά σου....μου έκανε εντύπωση που φαίνεται και το φεγγαράκι... :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή δύναμη φίλε μου :)
Καλημέρα Ωραιοζήλη μου!
ΔιαγραφήΤο φεγγάρι εκείνη τη βραδιά φαινόταν πιο μεγάλο live. Ο φακός της φωτογραφικής το'κανε μινιατούρα. χεχε :)