"Μιάμιση ή δύο ώρες αργότερα μπήκαν στο δωμάτιό μου πάλι γιατροί. Αυτή τη φορά ήταν τρείς: οι δύο δικοί μας και ένας ξένος. Πολλή ώρα με εξέταζαν και με στηθοσκοπούσαν. Έφεραν και μία φιάλη οξυγόνου. -Τι το χρειάζομαι τώρα; τους ρώτησα. -Αυτό μας χρειάζεται για να αερίσουμε λίγο τους πνεύμονές σας. Μου φαίνεται πως αυτοί ψήθηκαν στον πυρετό, είπε ξανά ο γιατρός. -Πέστε μου, γιατρέ, τι διαπιστώσατε στην πλάτη μου και συνέχεια ασχολείστε μ΄ αυτή; Τρείς φορές την εξετάσατε και όλη μου την καλύψατε με έμπλαστρο. Αισθανόμουν πολύ πιο καλά από τις προηγούμενες ημέρες. Από τη σκέψη μου δεν περνούσε τίποτε θλιβερό. Τίποτα από αυτά που συνέβαιναν γύρω μου δεν με οδήγησαν στο να συνειδητοποιήσω την πραγματική μου κατάσταση. Ακόμα και την παρουσία ενός ξένου γιατρού την θεώρησα σαν έλεγχο ή κάτι παρόμοιο. Δεν είχα καν σκεφτεί ότι τον κάλεσαν ειδικά για μένα επειδή η κατάσταση της υγείας μου απαιτούσε σύγκληση ιατρικού συμβουλίου. Την τελευταία αυτή ερώτηση μου την έκανα με τόσο αβίαστο και εύθυμο τόνο ώστε κανένας από τους γιατρούς μου δεν τόλμησε ούτε με νύξεις να μου δώσει να καταλάβω την καταστροφή που πλησίαζε. Και αλήθεια πώς να εξηγήσεις σε έναν άνθρωπο που ελπίζει ότι του έμειναν μόνο λίγες ώρες ζωής! -Μα τώρα ακριβώς υπάρχει απόλυτη ανάγκη να σας φροντίσουμε, μου απάντησε ο γιατρός." (συνέχεια εδώ... http://dreamingforanewdawn.tumblr.com/post/54126410679)
Όσο για το δίστιχο έχω να πω ότι έχει δύο οπτικές! μπορεί να μιλάει και για την αυτοκτονία!
Υ.γ δεν χρειάζεται να δημοσιευτεί! σας ευχαριστώ! Καλή σας μέρα!
Η ανάρτηση αυτή ήρθε σε μια στιγμή πολύ δύσκολη και με παρηγόρησε πολύ... Την αντέγραψα κατευθείαν στο ιστολόγιό μου, χωρίς να πάρω την άδεια. Ελπίζω να μην σε στεναχωρώ που εκ των υστέρων τη ζητώ. Ευχαριστούμε για όλα!!! http://antexoume.wordpress.com/2013/09/03/%CE%B4%CE%B5-%CE%B8%CE%B1-%CF%80%CE%B5%CE%B8%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%82/
Ναι, δικό μου είναι. Θα χαρώ πολύ να ακούσω τις παρατηρήσεις σου στο mail μου. Η πείρα σου είναι πολύτιμη, εγώ είμαι στα πρώτα μου βήματα... Σε ευχαριστώ και πάλι!
Χαίρε!Απ'τα πολύ ωραία ρητά!Μακάρι να το εφαρμούσουμε και να μην πεθάνουμε,όταν πεθάνουμε! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά!Καλό αγώνα! :)
Καλησπέρα Άννα-Μαρία!
ΔιαγραφήΚαλό ξημέρωμα :)
Αγαπημένο μήνυμα στην κατασκήνωση...εκεί το πρωτοάκουσα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ φίλε μου :)
Καλό μήνα και καλό φθινόπωρο να έχουμε!
Ο Θάνατος είναι αβάσταχτος!
ΑπάντησηΔιαγραφή...
"Μιάμιση ή δύο ώρες αργότερα μπήκαν στο δωμάτιό μου πάλι γιατροί. Αυτή τη φορά ήταν τρείς: οι δύο δικοί μας και ένας ξένος. Πολλή ώρα με εξέταζαν και με στηθοσκοπούσαν. Έφεραν και μία φιάλη οξυγόνου.
-Τι το χρειάζομαι τώρα; τους ρώτησα.
-Αυτό μας χρειάζεται για να αερίσουμε λίγο τους πνεύμονές σας. Μου φαίνεται πως αυτοί ψήθηκαν στον πυρετό, είπε ξανά ο γιατρός.
-Πέστε μου, γιατρέ, τι διαπιστώσατε στην πλάτη μου και συνέχεια ασχολείστε μ΄ αυτή; Τρείς φορές την εξετάσατε και όλη μου την καλύψατε με έμπλαστρο.
Αισθανόμουν πολύ πιο καλά από τις προηγούμενες ημέρες. Από τη σκέψη μου δεν περνούσε τίποτε θλιβερό. Τίποτα από αυτά που συνέβαιναν γύρω μου δεν με οδήγησαν στο να συνειδητοποιήσω την πραγματική μου κατάσταση. Ακόμα και την παρουσία ενός ξένου γιατρού την θεώρησα σαν έλεγχο ή κάτι παρόμοιο. Δεν είχα καν σκεφτεί ότι τον κάλεσαν ειδικά για μένα επειδή η κατάσταση της υγείας μου απαιτούσε σύγκληση ιατρικού συμβουλίου. Την τελευταία αυτή ερώτηση μου την έκανα με τόσο αβίαστο και εύθυμο τόνο ώστε κανένας από τους γιατρούς μου δεν τόλμησε ούτε με νύξεις να μου δώσει να καταλάβω την καταστροφή που πλησίαζε. Και αλήθεια πώς να εξηγήσεις σε έναν άνθρωπο που ελπίζει ότι του έμειναν μόνο λίγες ώρες ζωής!
-Μα τώρα ακριβώς υπάρχει απόλυτη ανάγκη να σας φροντίσουμε, μου απάντησε ο γιατρός." (συνέχεια εδώ... http://dreamingforanewdawn.tumblr.com/post/54126410679)
Όσο για το δίστιχο έχω να πω ότι έχει δύο οπτικές! μπορεί να μιλάει και για την αυτοκτονία!
Υ.γ δεν χρειάζεται να δημοσιευτεί! σας ευχαριστώ!
Καλή σας μέρα!
Καλημέρα Λία μου!
ΔιαγραφήΑυτό, νομίζω, έπρεπε να δημοσιευτεί :)
Είναι φοβερό!
υγ: Θα τσεκάρω το blog το μεσημεράκι.
Lia μου καλημέρα. Οκ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανάρτηση αυτή ήρθε σε μια στιγμή πολύ δύσκολη και με παρηγόρησε πολύ... Την αντέγραψα κατευθείαν στο ιστολόγιό μου, χωρίς να πάρω την άδεια. Ελπίζω να μην σε στεναχωρώ που εκ των υστέρων τη ζητώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε για όλα!!!
http://antexoume.wordpress.com/2013/09/03/%CE%B4%CE%B5-%CE%B8%CE%B1-%CF%80%CE%B5%CE%B8%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%82/
Καλησπέρα momyof6! Δικό σου είναι το wordpress; Έρχομαι να σ'επισκεφτώ :)
Διαγραφήυγ1: Δε φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι όταν ακούω πως οι αναρτήσεις της γωνίτσας μας πιάνουν τόπο :)
υγ2: Πάρε ελεύθερα ό,τι νομίζεις και ό,τι σ'αρέσει!
Ναι, δικό μου είναι. Θα χαρώ πολύ να ακούσω τις παρατηρήσεις σου στο mail μου. Η πείρα σου είναι πολύτιμη, εγώ είμαι στα πρώτα μου βήματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ και πάλι!