Disable_right_click


Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

Ένα περιστατικό που μου έκοψε την ανάσα

Οδηγούσα χτες γυρίζοντας από κάτι υποχρεώσεις. Ντάλα ο μεσημεριανός ήλιος. Στρίβω δεξιά σ'ένα δρόμο (μονής κατεύθυνσης). Μπροστά μου ένα μηχανάκι. Ο 60ρης οδηγός του κ η γυναίκα του επιβάτες. 
Σε κάποια φάση το μηχανάκι, ενώ βρισκόταν στην άκρη του δρόμου, αδικαιολόγητα μπήκε στη μέση-μέση του δρόμου απότομα. Αδικαιολόγητα. Πέρασαν ένα, ίσως και δύο, δευτερόλεπτα μέχρι να με αντιληφθεί ο παππούς και να κάνει στην άκρη.

Τον προσπέρασα με δυσφορία και άρχισα να πατάω το γκάζι...

Έλα, όμως, που αυτή η αργοπορία του παππού με γλίτωσε από σοβαρότατο τροχαίο. Πώς; Άκου. Στο επόμενο ακριβώς στενό (στο οποίο είχα προτεραιότητα) μια γυναίκα πέρασε με αστραπιαία ταχύτητα χωρίς να κοιτάξει αν έρχεται κανείς. Ένα, ίσως και δύο, δευτερόλεπτα αν ήμουν πιο νωρίς εκεί... καταλαβαίνεις τι θα γινόταν...

Πες το θαύμα. Πες το τύχη. Πες το όπως θες. Πάντως η καθυστέρηση αυτή μου έκοψε την ανάσα. Στην αρχή δεν έδωσα σημασία στο γεγονός. Μάλιστα γέμισα και σκόνη τον παππού με τη γυναίκα του, αφού τους προσπέρασα στο δρόμο εκείνο (που ήταν χωματόδρομος). Αν μπορούσα να τους ξαναδώ, θα τους φιλούσα μετανιωμένος, θα τους ζητούσα συγγνώμη που τους λέρωσα και θα τους ευχαριστούσα που στάθηκαν η αιτία να γλιτώσω.

Και κάτι τελευταίο: ένα λεπτό ΠΡΙΝ το συμβάν, κάτι μέσα μου με προέτρεπε: "Σεβάχ, να λες την ευχή. Γιατί την ξεχνάς; Ξεκίνα τώρα!"... Έτσι, την ώρα του συμβάντος έλεγα την ευχή. Πες το τύχη, πες το ό,τι θες. Το θέμα είναι τα γεγονότα. Και το αποτέλεσμα...

Μήπως, φίλε/η, οι άγγελοι είναι πάντα δίπλα μας κι εμείς κοιμόμαστε όρθιοι; Μήπως τελικά ο κόσμος γύρω μας είναι θαυμάσιος κι εμείς επιλέγουμε να προχωρούμε με τα μάτια της ψυχής μας κλειστά;

25 σχόλια:

  1. Ο Θεός σε φύλαξε! Όμορφο ερώτημα προβληματισμού έθεσες στο τέλος τόσο για σένα όσο και για μας, καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Κωνσταντίνα!
      Πόσο πιο όμορφη θα'ταν η ζωή μας αν επιλέγαμε να ζούμε μακρυά απ'τον σκοτεινό κόσμο της μοναξιάς της αμαρτίας...

      Διαγραφή
  2. Καλημέρα Σεβάχ!
    Έτσι είναι,σε βρίσκω απόλυτα σωστό.Να σου πω μόνο πως κ σε μένα έχουν συμβεί ανάλογες καταστάσεις κ αμέσως ο νους μου στράφηκε στο γεγονός πως με γλύτωσε απο τα χειρότερα το οτι νωρίτερα στο δρόμο έλεγα την ευχή.
    Να σου θυμήσω την ιστορία με το ναυαγό που του κάηκε η καλύβα του κ δικαιολογημένα ανθρωπίνως δυσανασχετούσε,όμως στάθηκε η αιτία για να τον δει ένα πλοίο κ να σωθεί.Οι δυσκολίες που συναντούμε,γεικότερα στη πορεία της ζωής μας πολλές φορές γίνονται αφορμή για να δοξάσουμε το Θεο για την ευεργεσία του.Απλά χρειάζεται να περιμένουμε λίγο για δούμε τι σχεδιάζει ο Θεος.Κάτι σπουδαίο θα ετοιμάζει σίγουρα!
    Να είσαι πάντοτε καλά εύχομαι!

    Ανδρέας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω, ναι. Όντως φοβερή η ιστορία με την καλύβα.
      Σ'ευχαριστώ που μου τη θύμησες, Ανδρέα.

      Καλό ξημέρωμα.

      Διαγραφή
  3. Να ανάψεις κερί...δόξα το Θεό όλα καλά.. ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα Σεβάχ και καλή εβδομάδα.
    Ο θεός να σε προστατεύει χαρά μου!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλημέρα Σεβάχ!!Καλή εβδομάδα.Πόσα και πόσα γίνονται καθημερινά και απογοητευόμαστε ενώ κατά βάθος γίνονται για καλό μας...
    Σε ευχαριστούμε πολύ που το μοιράστηκες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. καλημερα! καλη εβδομαδα! πολυ αισιοδοξο ποστ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Θαύμα ήταν αυτό! Ο Θεός σε φύλαξε! Να'σαι πάντα καλά!
    Καλή βδομάδα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σεβάχ μου... το ότι οι άγγελοι είναι πάντα δίπλα μας είναι σίγουρο. Οπως και το ότι μας βοηθάνε κάθε στιγμή πάρα πολύ & μας αγαπάνε. Δυστυχώς, εμείς "είμαστε αλλού". Παρασυρόμαστε από τους γρήγορους ρυθμούς της ζωής και τις υποχρεώσεις μας και ξεχνάμε να στρέφουμε το βλέμμα μας στον ουρανό και να στέλνουμε με την μονολογιστή ευχή την αγάπη μας στον γλυκύτατο Ιησού.
    Αραγε, πόσες φορές ο άγγελός μας απέτρεψε κάποιο άσχημο γεγονός, όπως αυτό που βίωσες εσύ;
    Πόσες φορές μας βοήθησε, χωρίς εμείς να το καταλάβουμε;
    Και εμείς ξεχνάμε..... ξεχνάμε ότι υπάρχει ένας υπέροχος αόρατος κόσμος από αγγέλους και ένας υπέροχος φωτεινός ουρανός που μας σκεπάζει!
    Σου στέλνω την αγάπη μου. βάγια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μην ξεχνάς να λες την ευχούλα....πρόσεχε όταν οδηγείς, όχι απλά την οδήγηση σου, αλλά και το πως οδηγούν οι άλλοι...Πρόσφατα ήμουν με τον μπαμπά μου σε μια διασταύρωση και ενώ είχαμε προτεραιότητα έκοψε ταχύτητα κι όταν τον ρώτησα γιατί αφού ο άλλος είχε stop, μου είπε και που ξέρω γω ότι ο άλλος το είδε το stop! Θέλει μεγάλη προσεχή στην οδήγηση!!!
    Να έχεις μια όμορφη εβδομάδα, γεμάτη Θεό!

    Y.Γ. Σε σκεφτόμουν χθες στην προσευχή μου...ο Θεός να σε φυλάει πάντοτε...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απόλυτο δίκιο έχει ο πατέρας σου...
      Σ'ευχαριστώ για τις ευχές και τις προσευχές.
      Τις έχω ανάγκη, Ωραιοζήλη μου.

      Διαγραφή
  10. Αγαπητέ μου πολύ χαίρομαι που είσαι καλά και που προσέγγισες έτσι το θέμα.Τελευταία κι εγώ γράφω πολλά χιλιόμετρα και βλέπουν πολλά τα μάτια μου!Να εύχεσαι!
    Καλή δύναμη στον αγώνα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα, Άννα-Μαρία! Κι εσύ στους δρόμους; :)
      Καλή συνέχεια. Σ'ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  11. Άναψε λαμπάδα Σεβάχ, στην πιο κοντινή εκκλησία από το σημείο,
    και δώσε την ευχή σου για τους ανθρώπους αυτούς που ο Θεός
    έβαλε μπροστά σου για να σωθείς!
    ...
    Καλό ξημέρωμα, πάντα με την ευχή του Θεού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα, ξύλινε Ιππότη!
      Σωστά...
      Καλή δύναμη στη σημερινή ημέρα :)

      Διαγραφή
  12. ηθικο διδαγμα, γυναικα στο τιμονι, ο θανατος κοντοζυγωνει.
    να κανεις το σταυρο σου να μην πεσεις στο δρομο τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αυτό που περιγράφεις είναι καθημερινό μου βίωμα, αυτές οι καθυστρίσεις που δεν είναι μόνο ένας που οδηγεί μπροστά σαν χελώνα αλλά είναι και πράματα που ξεχναώ και γυρνάω στο σπίτι να τα πάρω, λεωφορεία που χάνω και άλλα πολλά τα οποία δεν είναι οτι με γλητώνουν ντε και καλά από ατυχήματα αλλά με κάνουν να συντονιστώ με κάτι όμορφο. Χάνοντας το αστικό και παίρνοντας το επόμενο έχω πέσει πολλές φορές πάνω σε φίλους από τα παλιά που τους είχα εποθυμήσει και άλλα τέτοια. Ακόμα και για μεγάλα γεγονότα της ζωής μου οι καθυστερήσεις οι αναβολές και οι αποτυχίες με έχουν βγάλει σε πολύ καλύτερα μονοπάτια. Μου πείρε χρόνια βέβαια για να συμφυλιώθώ με τις πρόσκαιρες αναποδιές και να κατανοήσω ότι είναι όπλα και σημάδια. Τώρα απλά αφήνω τη ζωή να με πηγαίνει εκείνη που θέλει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή