Είναι επικίνδυνο να διδάσκει ένας που δεν έχει προχωρήσει στην πράξη της αρετής.
Όπως δηλαδή καθώς κάποιος έχει σπίτι ετοιμόρροπο και δεχθεί σ’ αυτό φιλοξενούμενους, θα τους κάνει κακό με την πτώση των τοίχων, έτσι και εκείνοι οι οποίοι δεν κατάρτισαν πρώτα τους εαυτούς τους, θα προξενήσουν την απώλεια σε όσους προσέρχονται σε αυτούς.
Γιατί με τα λόγια, βέβαια, τους προσκάλεσαν στο δρόμο της σωτηρίας, με την κακή τους όμως συμπεριφορά θα βλάψουν τελικά τους αγωνιστές.
αγία Συγκλητική
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημερα καλε μου φιλε!
Κάποια στιγμή αυτό που λες με είχε επηρεάσει σε μια παρέα μου, κατέληξα όμως πως τα λόγια ήταν καλύτερα από τις πράξεις και κράτησα ότι με κάνει καλύτερη!! Εξάλλου δεν πρέπει να κρίνουμε...ίσως σε κάποια δύσκολη στιγμή να έπεσε...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα έχεις μια πανέμορφη μέρα...σου στέλνω θαλασσινούς χαιρετισμούς :))))
Καλημέρες Σεβάχ και θαλασσινοί :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ γ. παΐσιος έλεγε κατά καιρούς ότι πρέπει να κάνεις προσπάθεια να μιλάς σε κόσμο για το σωστό δρόμο, για την προσπάθεια, τον αγώνα, εφ' όσον και εσύ προσπαθείς να είσαι σωστός και ελεύθερος από κατάκριση κ.ά. Όταν όμως ο άλλος δε θέλει να ακούσει ή δυσανασχετεί, οφείλεις να σταματήσεις και να μην ασχοληθείς ξανά.
Γενικότερα, εμείς οι κοσμικοί το βλέπουμε αυτό από την οπτική τού ποιός μας τα λέει και με ποιόν τρόπο. Τείνουμε να αποφεύγουμε την εστίαση στην ουσία των λόγων και να παρασυρόμαστε από το "κλίμα", τη διάθεση και τα "χνώτα" τού συνομιλητή μας. Οι άγιοι καταδίκαζαν φυσικά την κατάκριση (να μην κατηγορούμε, συνήθως άδικα, τί κάνει ο άλλος που μας μιλάει και ως τί "μας κάνει μάθημα"), αλλά τόνιζαν και τη διάκριση (την καθαρή επιλογή να ακούσεις και να παραδειγματιστείς μεταξύ πολλών πηγών). Επομένως, από τη μία πλευρά οφείλουμε αν θέλουμε, να αγωνιζόμαστε εμείς σωστά και δίκαια, που ασυνείδητα θα είμαστε παράδειγμα για κάποιους, και από την άλλη να αφουγκραζόμαστε ό,τι θετικό μπορούμε να νιώσουμε από το παράδειγμα των άλλων - λόγια ή πράξεις.
Ξέρεις, κάποιες φορές, το να μιλά κάποιος σωστά και χρήσιμα, σε αναντιστοιχία με τις πράξεις του στα μάτια μας, συνιστά κάποτε παγίδα κατάκρισης. Ποτέ δε μπορούμε να γνωρίζουμε την ιστορία που κουβαλά ο συνάνθρωπος, και ίσως τα λόγια του να είναι η σοφία των πράξεων που δεν ενήργησε.
Κική, Ωραιοζήλη, Δημήτρη σας ευχαριστώ για τα σχόλιά σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είχα χρόνο για να απαντήσω προσωπικά στον καθένα σας σήμερα...
Καλό ξημέρωμα, αδέρφια :)
πολύ σωστό.
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
καλό σου βράδυ Σεβάχ!
Πολύ διδακτικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήειδικά για τα παιδιά μας, τα λόγια μας που έρχονται σε αναντιστοιχία με τις πράξεις μας, μόνο καλό αποτέλεσμα δεν φέρνουν...
εκ πείρας