Disable_right_click


Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Η ιστορία μιας σχέσης

Σήμερα θα'θελα να σου μιλήσω για την ιστορία μιας σχέσης. Είναι αληθινή ιστορία και με πολλά διδάγματα....
Πριν 6-7 χρόνια μια γυναίκα αποφάσισε να προχωρήσει και να δημιουργήσει μια σχέση. Εκείνος ήταν γλυκομίλητος, ταπεινός, γεμάτος αγάπη. Άνθρωπος φτωχός, μα με ταπείνωση... Εκείνη τον είδε, του άρεσε. Αποφάσισε να του μιλήσει. Πήρε το θάρρος, τον βρήκε. Εκείνος δέχτηκε. Όλα έδειχναν να κυλούν μια χαρά. Ώσπου  στον αρραβώνα επάνω, εκείνος κατά παραχώρηση Θεού (άλλο μεγάλο κεφάλαιο κι αυτό...) απέκτησε μια σπάνια ασθένεια στην καρδιά και έκανε δυο χειρουργεία απανωτά....
Εκείνη αμέσως άρχισε να σκέφτεται λογικά: "Και τι θα γίνει; Πώς μπορώ να μείνω μαζί του; Τι με νοιάζει που είναι τόσο γλυκός και καλός; Αφού είναι φτωχός! Δεν έχει καν αυτοκίνητο! Άμα πεθάνει τι θα γίνω εγώ; Και άμα γεννήσω και παιδιά; Πώς θα τα μεγαλώσω"; Εκείνος το αντιλαμβανόταν, το ένιωθε πως εκείνη δυσκολευόταν, αλλά δεν την πίεσε. Της έδωσε ελευθερία. Κι εκείνη, παρόλο που αυτός ήταν ακόμη στο νοσοκομείο τον παράτησε κι έφυγε. 
Μετά από λίγες βδομάδες γνώρισε έναν άλλο άντρα που ήταν υγιής. (Και είχε και αυτοκίνητο και δουλειά και απ'όλα!). Πάλι με τη λογική τα κοίταξε εκείνη. Ωφελιμιστικά. Πέρασαν λίγους μήνες μαζί. Αρραβωνιάστηκαν. Παντρεύτηκαν. Έκαναν και 3 παιδιά μέσα σε 4 χρόνια, τα 2 πρώτα δίδυμα. Και στον τέταρτο χρόνο επάνω ο άντρας της αιφνιδιαστικά σε τροχαίο πέταξε για τα λημέρια τα ουράνια...

Η ιστορία αυτή με συγκλόνισε όταν την άκουσα. Πολλά τα μηνύματα και τα διδάγματα... Οι σχέσεις, αλλά και η ζωή μας ολόκληρη δεν μπορεί να ιδωθεί με τη στείρα, την ανθρώπινη λογική μας. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι ο πρώτος άντρας ακόμη και τώρα (7 χρόνια μετά) είναι μια χαρά....
Δε ξέρω τι άλλο να γράψω ούτε και πώς...

35 σχόλια:

  1. My dear Σεβαχ αυτη η ιστορια ειναι για ρεκόρ ατυχίας στο Γκίνες!
    Η κυρια τι ητανε πια, η μαυρη χήρα? Γνωρισε τον εναν αντρα αρρωστησε..γνωρισε τον αλλο τσακ μπαμ, μαυρο θανατικό τον βρηκε!
    Γραψε μαρκα αυτοκινητου αλλα σε παρακαλω μην πεις the magic word Bentley γιατι θα θολώσει η κριση μου!
    Λοιπον θα σου πω υπευθυνα και σοβαρα το πόρισμα που εβγαλα..
    Η κυρια που εμεινε χήρα δεν αγαπουσε κανεναν απο τους δυο αντρες..
    Ουτε τον πρωτο ουτε τον δευτερο..
    Το προβλημα ηταν στο αυτοκινητο! Γιατι ηθελε οπωσδηποτε να παντρευτει αντρα με αυτοκινητο... Δεν θα ελεγα οτι ειναι και το ωριμοτερο κίνητρο για γάμο, αλλα ο καθενας με το μυαλό που διαθέτει πορευεται στη ζωη.
    Η κυρια αγαπησε μονο τον εαυτο της οποτε δεν μιλάμε για ερωτα..μιλαμε για συμφερον.
    Δεν θα ελεγα οτι η ολη συμπεριφορα της ηταν αποτελεσμα λογικης σκεψης, αλλα
    απανθρωπης και αθειστικης συμπεριφορας.
    Επισης δεν υπηρξε καν οχι ερωτικη σχεση αλλα ουτε και ανθρωπινη παρα ενα δουναι και λαβειν.
    Εαν εχει εξομολογηθει και εχει μετανοιωσει πραγματικα ας σταθει τουλαχιστον πραγματικη μανα στα παιδια της.
    Οσον αφορα τους αντρες πρεπει να προσεχουν γιατι δεν αρκει μονο μια ομορφη παρουσια εαν δεν συνοδευεται απο μια καλη και ωριμη χριστιανικη ψυχη.
    Καλή εβδομάδα!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτά γίνονται όταν μπαίνει στη μέση η λογική μας...αν εμπιστευόταν τον Κύριο ίσως να ήταν ακόμη με αυτόν που πραγματικά αγάπησε!
    Καλή σου μέρα φίλε μου, γεμάτη ήλιο, χαρά κι ελπίδα για νέα όνειρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μα, πότε θα μάθουμε να αγαπάμε πραγματικά;
    Πότε θα μάθουμε να δίνουμε αξία στα σπουδαία και τα αληθινά;
    Πότε θα μάθουμε ότι αγάπη σημαίνει θυσία και οχι βόλεμα.....
    Πότε;;;;;
    βάγια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πραγματικά, απίστευτη ιστορία!
    Θα συμφωνήσω απόλυτα με την Ωραιοζήλη μας!
    Καλή εβδομάδα Σεβάχ μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ούτε το μυαλό, ούτε η καρδιά ξέρουν πότε να σιωπούν και πώς να αποφασίζουν. Τα χαλινάρια τα κρατά η ψυχή. Και σχετικά με αυτήν, κανείς μας δεν ξέρει μόνος του πώς να της μάθουμε να τα κρατά.
    Τα μάτια ωστόσο, είναι ελεύθερα να κοιτούν χωρίς όρια, μέχρι να ανταμώσουμε αυτόν που θα μας το μάθει, μας εκπαιδεύσει και αφεθούμε έτσι στην ασφάλεια και την ελευθερία, που η μάθηση θα μας προσφέρει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δημήτρη, το σχόλιό σου μου έδωσε καινούριες ιδέες. Ευχαριστώ φίλε.

      Διαγραφή
    2. Να είσαι πάντα καλά θαλασσινέ.
      Η κουβεντούλα πάντα εξελίσσεται και φωτίζει δρόμους.
      Δημ.

      Διαγραφή
  6. Γι΄αυτό.......
    Ας γίνεται πάντα το Άγιο Θέλημα του καλού Θεού μας στη ζωή μας!
    Η προσευχή, είναι ο δρόμος για να το ανακαλύψουμε...
    Χαρά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αχ, Σεβαχ...τι ιστορια!!!!!
    Εγω στεναχωριεμαι για εκεινον που την αγαπησε πραγματικα (και πληγωθηκε απο την σταση της, πανω στον πονο του ) και οχι για την κυρια!
    Κατι τετοια με κανουν να ντρεπομαι που ειμαι γυναικα!!! Αδυνατω να σκεφτω με τον τροπο της μανδαμ και θυμωνω πολυ με τετοιες καταστασεις! Οταν βλεπω ανθρωπους αγκιστρωμενους στα υλικα αγαθα τρελλαινομαι!!!!!!
    Μα μολις 2 μετρα γης μας αντιστοιχουν και ουτε ξερουμε αν θα παρουμε ανασα στο επομενο λεπτο!!!!!
    Ας ζουμε με φοβο Θεου και η Αγαπη Του ας συντριβει καθε μας αξιωση!!!
    Ειμαστε πολυ λιγοι μπροστα στη δυναμη Του και καλο θα ηταν να το θυμομαστε που και που...
    Καλο απογευμα, καλε μου θαλασσινε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα vailie μου...
      Ωραία η οπτική σου γωνία. Σ'ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιό σου :)

      Διαγραφή
  8. συγκίνητική ιστορία.....λυπήθηκα τον άνθρωπο που την αγαπούσε πραγματικά...ευχαριστούμε που την μοιράστηκες μαζί μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αχ, Σεβάχ μου...η Ζωή είναι απρόβλεπτη και δεν μπορούμε να την ορίσουμε εμείς. Πόσο κρίμα να μην μπορείς να λειτουργήσεις με την καρδιά..! Αυτή η γυναίκα δεν κατάλαβε ποτέ πως αν έμενε με τον πρώτο άνθρωπο, ακόμα και αν τον έχανε, τα συναισθήματα που θα είχε ζήσει και θα είχαν μοιραστεί μεταξύ τους θα έμεναν για πάντα μέσα της να την γεμίζουν αγάπη και συναισθηματικό πλούτο...
    Κρίμα για αυτή την γυναίκα που δεν είναι άξια να αισθανθεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Κατερίνα μου!
      Μακάρι να παίρνουμε παράδειγμα... Όλοι μας...
      Να'σαι γερή και να εύχεσαι :)

      Διαγραφή
  10. Εμένα πάλι άλλες σκέψεις μου γέννησε η ιστορία. Αν αποσύρει ο Θεός τη χάρη Του μπορεί να γίνω χειρότερη και από αυτή τη γυναίκα και από πολλούς άλλους... Ο κύριος δεν έχασε, τουλάχιστον όχι πνευματικά, ίσως και να τον φύλαξε ο Θεός από μια γυναίκα που δε θα τον έκανε ευτιχισμένο... δε ξέρω... η γυναίκα όμως; Εμένα η καρδιά μου γι΄αυτήν πόνεσε περισσότερο... Αν το ξέρεις, γράψε το μικρό της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, Γιωργία μου.. Είναι φοβερό το τι μπορούμε να πάθουμε αν ο Χριστός μας αποσύρει τη Χάρη του...
      Το μικρό της δεν το γνωρίζω δυστυχώς.

      Διαγραφή
  11. Καταπληκτική ιστορία Σεβάχ μου!
    Ο θεός δεν τιμωρεί. Κι έτσι δεν πιστεύω ότι ήταν για τιμωρία της ό,τι επακολούθησε.
    Όμως η ίδια η ζωή στέλνει διδάγματα στην πορεία. Τα παθήματα!
    Δεν είναι αργά να σώσει τη ψυχή της έστω και χωρίς τον άντρα που έχασε!
    Βλέπεις πιστεύω πάντα ότι όλοι μπορούμε να βρούμε φώτιση και να αλλάξουμε!
    Καλό ξημέρωμα φίλε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει....
    Καλό ξημέρωμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Θα ήθελα να μου απαντήσουν οι φίλες εδώ της σελίδας, αν δουν το μήνυμα και θέλουν.
    Πώς θα αντιδρούσε ο άντρας, αντίστροφα, στη θέση της γυναίκας και ποιά η πιθανότερη εξέλιξη των πραγμάτων;
    Δημ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Θα μπορούσε αυτή η ιστορία να είναι η δική μου με διαφορετικό φινάλε. Κι εμείς όταν αρραβωνιαστήκαμε με τον άντρα μου ήρθαν πολλά προβλήματα υγείας στο σπιτικό μας. Η διάγνωση ήταν πως θα μας ακολουθούσε από δω και πέρα μια σοβαρότατη πάθηση. Χωρίς μεγάλη οικονομική άνεση για αντιστάθμισμα, χωρίς κάποιο άλλο στήριγμα πέρα από δύο καλούς γονείς και με την αγωνία για το μέλλον να δοκιμάζει και τη σχέση. Δεν την αδικώ την κοπέλα, μπορεί να ήταν άβγαλτη και να μην είχε την προνοητικότητα ότι όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Αυτό που ξέρω είναι πως όταν αποδέχεσαι τις καταστάσεις πάντα έρχεται και η άνωθεν βοήθεια. Χωρίς να το βλέπω πνευματικά ή θεολογικά, με εντελώς πρακτική και εμπειρική ματιά, έχω δει ανθρώπους με σοβαρότα προβλήματα υγείας να ζουν μέχρι τα βαθιά τους γεράματα μόνο και μόνο γιατί μπήκαν σε έναν άλλο τρόπο ζωής, πιο προσεκτικό και ήρεμο και επίσης έχω δει ανθρώπους τετράγερους να πεθαίνουν στα καλά καθούμενα ή να σκοτώνονται επειδή ζούσαν ριψοκίνδυνα. Ο καθένας αν ψαχτεί όλο και κανα προβληματάκι υγείας θα ανακαλύψει. Σε μια παρέα φίλων ας πούμε, ένας αν πάθει κάτι, τότε όλοι θορηβούνται κι αρχίζουν και ψάχνονται με την υγεία τους. Κι εγώ έχω τα θεματάκια μου που αν δεν ήμουν επίμονη στο να τα ξεψαχνίσω θα βρησκόμουν αργότερα μπροστά σε πάρα πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω! Πολύ χρήσιμα τα όσα γράφεις, Χριστίνα μου...
      Μακάρι να μένουμε πιστοί! Κ όχι μόνο στα λόγια. Διότι όντως -όπως έγραψες- αυτό μπορεί να συμβεί στον καθένα.

      Διαγραφή
  15. Μου θυμίζει κάποιον που ετοίμαζε τα σάβανα της ετοιμοθάνατης γυναίκας του για να απολαύσει την ελευθερία με την φιλενάδα του,,,, πέθανε ο ίδιος και η γυναίκα του θεραπεύτηκε,,, Καλημέρα,,, :)
    Εμμέλεια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή