Disable_right_click


Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Φοβάμαι



Φοβάμαι 
μη κλειστώ στις ιδέες μου πεισματικά και αυτές με φυλακίσουν.

Φοβάμαι 
μη γίνει ο λόγος μου πατημένο χορτάρι της μοναξιάς.

Φοβάμαι 
μήπως η φωτιά της απονιάς κάψει το δάσος της καρδιάς μου.

Φοβάμαι 
μήπως η ζωή μου γίνει αφορμή να χαθούν ψυχές.


Φοβάμαι 
μη μιλήσω τόσο πολύ που στο τέλος να μη μ'ακούει κανείς.

20 σχόλια:

  1. Σεβάχ μου,

    Φόβος = Ο Μεγαλύτερος Εχθρός το Ανθρώπου! Νίκησε τον!

    Φιλί από καρδιάς. Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ω! Όλοι έχουμε τους φόβους μας Σεβάχ μου!
    Έγραφα κι εγώ κάτι σχετικό πριν λίγο αλλά ο ήλιος που έλαμπε έξω μέσα από τα σύννεφα με έκανε να πάρω άλλο δρόμο!
    Φιλιά!
    Καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τόσα πολλά αυτά που φοβόμαστε..Είναι πολλές και οι φορές που πληγώνεσαι από τους ανθρώπους(ακόμη κι αν φταις κι εσύ πολύ γι'αυτό)και μετά φοβάσαι τόσο πολύ να ξαναεμπιστευτείς!Πώς να πιστέψεις ξανά στα λόγια των ανθρώπων;Πώς να μάθεις να μη φοβάσαι πως πάλι θα καταλήξεις με μια ακόμη πληγή;

    Καλή δύναμη σε όλους τους φοβισμένους!
    Μόνο η προσευχή θα μας σώσει!Ας ευχόμαστε όλοι για όλους!!!

    υ.γ."Φοβάμαι μήπως η ζωή μου γίνει αφορμή να χαθούν ψυχές..."
    Νομίζω ήταν το πιο συμπονετικό απ'τα "φοβάμαι" σου,γιατί βγάζει νοιάξιμο και για τους άλλους!Καλό αγώνα Σεβάχ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όμορφες σκέψεις καλέ μου Σεβάχ!
    Στο φόβο μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια μας, αλλά δε μπορούμε να κλείσουμε το μυαλό και την καρδιά μας.Αυτά πρέπει να ΄ναι οδηγός μας μέσα στο σκοτάδι του φόβου.Κι αυτό φαίνεται πως τ΄ ακολουθείς πιστά!
    Φιλιά!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, Σοφία μου. Μου θύμισες απόσπασμα από μικρό πρίγκιπα μόλις.
      Καλή συνέχεια :)

      Διαγραφή
  5. Φοβάμαι τον εαυτό μου, όταν βυθίζομαι στον τεράστιο εγωισμό μου.
    Φοβάμαι τον εαυτό μου, όταν είμαι γεμάτη θυμό και πληγώνω τους γύρω μου.
    Φοβάμαι τον εαυτό μου, γιατί έγινα η αφορμή να πληγωθούν άνθρωποι και όνειρα.
    Φοβάμαι τον εαυτό μου, γιατί "κοροιδεύω" τον Θεό και Του δίνω το μηδέν μου, ενώ θα έπρεπε να Του δίνω όλο μου τον εαυτό.
    Φοβάμαι τον εαυτό μου, γιατί συνέχεια μπλέκεται σε λαβύρινθους.
    Φοβάμαι τον εαυτό μου, γιατί δεν είμαι σίγουρη αν ποτέ θα καταφέρω να ζήσω αληθινά...

    Βάγια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σαν να με περιγράφεις...
      και να προσθέσω και κάτι επιπλέον...

      Ώρες ώρες φοβάμαι τον ίδιο τον Θεό.....

      Μαρία

      Διαγραφή
    2. Καλησπέρα Βάγια μου.
      Πολύ συγκινητικό και ειλικρινές...
      Ευχαριστώ :)

      Διαγραφή
    3. Καλησπέρα Μαρία...
      Σωστό.

      Καλή δύναμη :)

      Διαγραφή
  6. Ποιος μπορει να μας απαλλαξει απο τους φοβους μας?
    Η αμφιβολια ειναι τοσο ισχυρη...
    Πως θ αποχτησουμε διακριση,να ξεχωριζουμε το σωστο απο το λαθος?
    Φωτιση μας χρειαζεται.Παρακαλω ολοι να ευχεστε να μας τη χαρισει ο καλος Θεος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτός ο "φόβος" όπως τον περιγράφεις Σεβάχ, κατά την άποψη μου, κρατά την ψυχή ελεύθερη από τις αδυναμίες του ανθρώπου και τον άνθρωπο δέσμιο στις ομορφιές της ψυχής. Αυτός ο φόβος είναι δημιουργική έγνοια της ψυχής. Καλή εσπέρα να έχεις αγαπητέ φίλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. να ευχόμαστε λοιπόν "όλοι για όλους", όπως λέει παραπάνω κ η άννα-μαρία! :)
    σοφία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Σοφία!
      Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα απ'το να σε παίρνει ο ύπνος το βράδυ με το κομποσκοίνι στο χέρι και την ευχή στα χείλη!

      Καλό ξημέρωμα :)

      Διαγραφή
  9. φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῆ ἀγάπη, ἀλλ' ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τόν φόβον, ὅτι ὁ φόβος κόλασιν ἔχει, ὁ δέ φοβούμενος οὐ τετελείωται ἐν τῆ ἀγάπη. (Α΄Ιωαν. δ΄18)

    Ευχόμαστε, όλοι να αποκτήσουμε την αληθινή πνευματική εν Κυρίω αγάπη για να μη φοβόμαστε. Κι αυτό είναι ουράνιο δώρο!
    2=1

    ΑπάντησηΔιαγραφή