Της καρδιάς

Φίλε/η, είναι φορές που απλώνονται μπροστά μου ένα σωρό δρόμοι, πολλές επιλογές.

Μέχρι πριν μερικούς μήνες, κάθε φορά που έβλεπα τέτοια σταυροδρόμια, 

κοντοστεκόμουν.

Δεν ήξερα τι να επιλέξω... Περίμενα. Και κοιτούσα. Άρχιζα ένα παιχνίδι σκέψης. Ένα σκάκι επιλογών και μελλοντικών κινήσεων. Με λίγα λόγια: χάος. Δεν ήξερα τι να επιλέξω. Μα, συνέβη κάτι και από τότε άλλαξα εντελώς τρόπο σκέψης.

Με αγάπη στο λέω, καρδιακέ μου φίλε/η. Μη τρελαίνεσαι. Κάθε πρωινό ο ήλιος βγαίνει σταθερός και μια νέα ολοκαίνουρια και φρέσκια μέρα ξημερώνει. Γονάτισε και μίλησέ Του. Αυτός θα σ'ακούσει. Απλά...

Όταν δεις σταυροδρόμια στη ζωή σου, δε θα χρειαστεί μετά να σπαζοκεφαλιάσεις. Θα του ξαναψιθυρίσεις μια προσευχή της καρδιάς και με χαμόγελο πίστης θα κινήσεις για το μονοπάτι αυτό που θα δεις την καρδιά σου να σκιρτά. Διότι δεν υπάρχει τίποτα πιο αληθινό απ'τις επιλογές μας. Και δεν υπάρχει ασφαλέστερος δρόμος απ'το θέλημά Του. 

Πόσο όμορφο να ρίχνουμε το εγώ μας στην αγκαλιά του Θεού. Ό,τι και να γίνει ύστερα, όποια απόφαση κι αν πάρουμε, Εκείνος θα τα φέρει όλα προς όφελός μας. 

Αρκεί να το νιώσουμε ειλικρινά: είναι πατέρας μας κι εμείς τα πολυαγαπημένα, χαϊδεμένα του παιδιά.