Disable_right_click


Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

Το τρελό. Το μοναδικό.

Τα θέματα της καρδιάς και της ψυχής δε μπορεί να τα λύσει ο λογικά σκεπτόμενος, αλλά ο προσευχόμενος. Γιατί πώς είναι δυνατόν να αγγίξεις με τα χωμάτινα δάχτυλά σου το αόρατο; Πώς μπορείς να επικοινωνήσεις με το Θεό παρά μονάχα με την προσευχή; Χίλιοι δύο μπορούν να σε κοροϊδέψουν, να σε πουν γλαφυρό κι αστείο. Άμα δοκιμάσεις, όμως, τη γλύκα της προσευχής, τότε νιώθεις...

Το ξέρω, είναι δύσκολο και ακούγεται τρελό. Μα θυμήσου και τους μεγάλους εξερευνητές. Θυμήσου τον Κολόμβο. Όλοι τον έλεγαν τρελό, μα εκείνος μπήκε στο καράβι για να υποστηρίξει το τρελό! Το μοναδικό! 
Μπήκε στο καράβι! Καταλαβαίνεις; 

Κι όλοι εμείς; 
Τι κάνουμε; 
Δοκιμάζουμε να εξερευνήσουμε/κυνηγήσουμε το "τρελό"; Το μοναδικό;

9 σχόλια:

  1. "Η ζωή είναι μια τρέλα, μπες στην βάρκα κι έλα κι εσύ"
    Ήταν γραμμένο σε μια πέτρα που αγόρασα το καλοκαίρι και μου το θύμισες....καλή σου μέρα φίλε μου....καλά να περνάς στα ταξίδια σου :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωραίο το μήνυμα που είναι γραμμένο πάνω στην πέτρα που αγόρασες! :)
      Επίσης, υπέροχο και το κείμενό σου Σεβάχ μου! Για ακόμα μια φορά τα λόγια σου είναι δύναμη!
      Καλό απόγευμα!

      Διαγραφή
  2. Αν δεν κυνηγήσουμε το τρελό, δεν θα πάμε ποτέ πουθενά!
    Τα "όρια" που βάζουμε στο μυαλό και τη ψυχή μας είναι αβάσταχτα....
    Πολύ ωραία τα λες όπως πάντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όχι.
    Είμαστε λογικά σκεπτόμενοι και δεν τολμάμε να κυνηγήσουμε το τρελό. Βασικά σκεφτόμαστε πολύ. Και σκεφτόμαστε λάθος. Εξερευνούμε λάθος στοιχεία και όχι αυτά που ζητάει η καρδιά μας. Άντε να κάνουμε ένα βήμα μπας και το καταφέρουμε και αυτό.
    Καλημέρες αδερφέ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ελάχιστες φορές στη ζωή μου τόλμησα να κυνηγήσω το τρελό.
    Και τι έγινε;
    Μαγικά πράγματα...!
    βάγια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπέρα φίλοι.
    Ευχαριστώ για τα σχόλιά σας.
    Ευχαριστώ ακόμα και για όλα τα mail, προσευχές και ενθάρρυνση!
    Καλή αυριανή :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Άλλοτε είμαστε ορθολογιστές, άλλοτε φοβητσιάρηδες και άλλοτε ανασφαλείς. Είναι που έχουμε και μια νοοτροπία πως ο Θεός δεν θέλει να κυνηγάμε μεγάλα πράγματα και να βάζουμε υψηλούς στόχους. Όμως αν δίνουμε μια ενθάρρυνση ο ένας στον άλλον κάτι μπορεί να γίνει! Ο ένας παίρνει κουράγιο από τον άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή