Το κουιντέτο της ζωής

Η ζωή μου χωρίς τέλος.

Ακούω την αναπνοή μου. 

Σαν ήχος θλιμμένου βιολιού.

Μέχρι να'ρθει η στιγμή 

να συντονιστώ με τ'άλλα όργανα.

Μέχρι να'ρθει αυτή η μοναδική

καινούρια μελωδία.

Να μ'επισκεφτεί μυστικά

ν'αγγίξει αληθινά

τις χορδές της ψυχής μου.

Η ζωή μοιάζει να'ναι

υπέροχη

όταν ακούς

όταν αφουγκράζεσαι

όταν συντονίζεσαι

με τη μουσική που παίζουν

οι ψυχές των ανθρώπων.

Πόσες ιστορίες ακόμα
περιμένουν για να γραφτούν...
Η ζωή είναι μουσική.
Και παίζει το δικό της
ανεπανάληπτο κουιντέτο.