Disable_right_click


Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

Το κουιντέτο της ζωής

Η ζωή μου χωρίς τέλος.
Ακούω την αναπνοή μου. 
Σαν ήχος θλιμμένου βιολιού.
Μέχρι να'ρθει η στιγμή 
να συντονιστώ με τ'άλλα όργανα.
Μέχρι να'ρθει αυτή η μοναδική
καινούρια μελωδία.
Να μ'επισκεφτεί μυστικά
ν'αγγίξει αληθινά
τις χορδές της ψυχής μου.

Η ζωή μοιάζει να'ναι
υπέροχη
όταν ακούς
όταν αφουγκράζεσαι
όταν συντονίζεσαι
με τη μουσική που παίζουν
οι ψυχές των ανθρώπων.

Πόσες ιστορίες ακόμα
περιμένουν για να γραφτούν...
Η ζωή είναι μουσική.
Και παίζει το δικό της
ανεπανάληπτο κουιντέτο.

5 σχόλια:

  1. "με τη μουσική που παίζουνοι ψυχές των ανθρώπων" αν πραγματικά ηρεμήσουμε κι ακούσουμε αυτές τις μελωδίες τι όμορφα που θα είναι!!
    Να έχεις μια όμορφη μέρα φίλε μου, γεμάτη από αναπάντεχες χαρές :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπέροχα μελωδικό!
    Την καλημέρα μου,τον θαυμασμό και την αγάπη μου πάντα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ όμορφοι στίχοι και πράγματι η ζωή είναι σαν μία συμφωνία μουσική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή