ψάχνεις ένα φως
να σε καθοδηγήσει
να σε ηρεμήσει.
Υπάρχουν φορές
που το σκοτάδι
σου κλείνει τα μάτια.
Η θλίψη
μου το'πες-
σε καθηλώνει.
Και νιώθεις
μόνος
αβοήθητος.
Και ξαπλώνεις
στο κρεβάτι σου
και κλαις αθόρυβα.
Και κανείς
δε σ'ακούει.
Κανείς.
Μη φοβηθείς τότε.
Μη λιγοψυχήσεις.
Αυτές είναι οι στιγμές
που φτιάχνουν χαρακτήρες.
Κλάψε.
Μη ντραπείς.
Είσαι άνθρωπος.
Μα μη μένεις εκεί.
Σφίξε τις γροθιές σου.
Δυνάμωσε!
Σκούπισε τα μάτια σου.
Σήκω!
Η στεναχώρια κρατάει λίγο.
Η περηφάνια όμως
μένει εκεί ψηλά.
Τ'ακούς;
Σήκω!
Κοίτα ψηλά.
Φώναξε.
Βγάλε φωνή αν θες.
Είσαι παλικάρι.
Τα παλικάρια δε τα παρατάνε.
Είσαι υπέροχος.
Και είσαι παιδί Του τιμημένο.
Λίγο ακόμα
και σε περιμένει
τέτοια χαρά
που ούτε καν τη φαντάζεσαι!
Λίγο ακόμα
και σε περιμένει
τέτοια χαρά
που ούτε καν τη φαντάζεσαι!
Στα μάτια σου τώρα
βγαίνει μια φωτιά.
Αποφασιστικότητα.
Ξανασηκώθηκες.
Και προσπαθείς ξανά.
Και ξανά.
Είσαι ήρωας.
αφιερωμένο. Στις ψυχές εκείνες που πονάνε πολύ. Κι όμως είναι ακόμα με το χαμόγελο στην καρδιά. Και σε κείνο το mail που με συγκίνησε τόσο πολύ. Αδέρφια, είστε ήρωες. Σας φιλώ.
υπεροχη η αφιερωση σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα...γεμάτη χαρά και δύναμη :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίγο ακόμα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι σε περιμένει
τέτοια χαρά
που ούτε καν τη φαντάζεσαι
Καλημέρες :)
υπέροχο!..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ αναπτερωτικό! ¨Όλοι μας, νομίζω, νιώθουμε κάποτε λίγο ηττημένοι και νιώθουμε ότι το ποίημα αυτό μας απευθύνεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγκλονιστικο ... το αφιερωνω..στον εαυτο μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓύρισες πουλάκι μου;..όπως πάντα κάθε σου ανάρτηση μιλάει στη ψυχή.Καλημέρα όλη μέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφή