Μοναδικές στιγμές

Ήμουν για περπάτημα χτες, αργά το απόγευμα, στην ακροθαλασσιά. Χωρίς παπούτσια. Με γυμνά πόδια. Εκεί που τα ταξιδεμένα κύματα έρχονται ν'αγγίξουν την αμμουδιά. Και να πουν τις ιστορίες τους. 

Ο ήλιος έτοιμος να γείρει στο υγρό του καταφύγιο στο βάθος του ορίζοντα, σκορπίζοντας τα πι'όμορφά του χρώματα. Οι βαρκούλες λικνίζονταν αργά στο λιμάνι. Κι ο αέρας φυσούσε αργά συμμετέχοντας κι αυτός στην υποβλητικότητα του ρυθμού...

Ένιωσα συγκλονισμένος απ'το μεγαλείο της φύσης. 

Τι πι'όμορφο να ζητήσει κανείς;