Disable_right_click


Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015

Αυτοί οι μικροί, αλμυροί πλανήτες

Μια χούφτα δάκρυα 
κύλησαν από ένα γαρύφαλλο.
Έπεσαν με κρότο 
στη ρημαγμένη γη.
Κι απ'τις στάχτες της 
γεννήθηκαν δυο μάτια φως.


Άφησε τα πρωτοβρόχια να κυλήσουν απ'το παράθυρο των ματιών σου. Άφησέ τα. Μη βιαστείς να τα σκουπίσεις. Είναι αυτές ακριβώς οι στιγμές που οι αλμυρές σταγόνες -σα μικροί ολοστρόγγυλοι πλανήτες- μπορούν να σε κουβαλήσουν στις φτερούγες τους και να σε βάλουν στην τροχιά της ζωής. Να σου δώσουν λίγη απ'την αλήθεια της φωτιάς. Της λαχτάρας, της δίψας γι'αυτό το εξαίσιο ευαγγελικό απόσταγμα: την ενότητα. 
Η ζωή -οι βιωματικές αυτές ανάσες που μένουν σα μέλι, σαν ευωδία- δεν παλεύεται χωρίς αγώνα. Ούτε χωρίς προσευχή. Κι έχει στην ουσία της ένα μεγάλο ταξίδι: την έξοδο απ'τον εαυτό μας. Ξέρεις κάτι; Τα μάτια σου, τα μάτια μου είναι πλασμένα για να κοιτιόμαστε. Να βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Όταν πέφτουμε κι όταν σηκωνόμαστε, όταν κλαίμε ή όταν χαμογελάμε. Όταν ονειρευόμαστε.
Γεμίσαμε το μέσα μας κόσμο με άχρηστα πράγματα. Γκρίζα καθημερινότητα γεμάτη υποχωρήσεις. Κι αντί ν'ανασαίνουμε στο σήμερα, στο τώρα, προσπαθούμε με αγωνία να κρατήσουμε την αναπνοή μας. Η ζωή ίσως κρύβεται στο τρελό κι ουτοπικό. Στο απίθανο. Στο μυστικό. Στο σταυροαναστάσιμο. Ίσως, βιώνεται με μια αγκαλιά και μ'ένα συγγνώμη ολόκληρ'η ζωή μας. Κι όλα τότε γίνονται καινούρια. Ιδού, ποιώ τα πάντα καινά.
υγ: Το εξάστιχο στην αρχή είναι τμήμα από ένα παλιό μου ποίημα

18 σχόλια:

  1. Να ξέρεις ότι όλα αυτά που πηγάζουν από μέσα σου, ακουμπούν και στη δική μου καρδιά.
    Να ξέρεις ότι πάντα σε διαβάζω.
    Να ξέρεις ότι προσευχόμαστε όπως είπαμε.
    Καλημέρα φίλε
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Η ζωή ίσως βρίσκεται στο τρελό και ουτοπικό" και χωρίς ίσως θα έλεγα... Υπέροχος τίτλος όσο και κείμενο, η δε φωτογραφία, κάτι παραπάνω από γοητευτική! Καλό σ/κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Άφησε τα πρωτοβρόχια να κυλήσουν απ'το παράθυρο των ματιών σου"....
    "Ίσως βιώνεται με μια αγκαλιά κι ένα συγγνώμη ολόκληρη η ζωή μας"........πόσο λυτρωτικό το κλάμα, ειδικά όταν συνοδεύεται από μια αγκαλιά!
    Αγαπώ να διαβάζω τα κείμενα σου....καλή συνέχεια :)

    υ.γ. φανταστική η φωτογραφία, μου θυμίζει κάτι από μικρό πρίγκιπα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου, Ωραιοζήλη μου!
      Ναι, δε θυμίζει;; Την εκτύπωσα να την βλέπω :)
      Καλό Σ/Κ

      Διαγραφή
  4. Yπέροχο!
    Θα ξαναπώ πως αγαπώ να σε διαβάζω.
    Ηρεμώ εδώ πάντα.
    Σ'ευχαριστούμε καλέ μου φίλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τα μάτια σου, τα μάτια μου είναι πλασμένα για να κοιτιόμαστε. Να βοηθάμε ο ένας τον άλλον.
    Καλημέρα, αγαπημένε Σεβάχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η ζωή ίσως κρύβεται στο τρελό κι ουτοπικό.
    Καλημέρα, αγαπημένε Σεβάχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. καλό σ.κ εύχομαι όπως πάντα είσαι εξαιρετικός !!!! γειά σου φίλε μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εγώ θα σου κάνω μία μαμαδίστικη σφικτή αγκαλίτσα και..ας τα πρωτοβρόχια να κάνουν τη δουλειά τους.( μεταξύ μας..καταιγίδα άνευ προηγουμένου στη Θεσσαλονίκη!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα, αχτίδα μου!
      :)
      Σ'ευχαριστώ!

      υγ: Μπήκε γερά-γερά το φθινόπωρο...

      Διαγραφή
  9. Όμορφα που είναι εδώ μέσα . Γλυκάθηκα !!
    Πολύτιμο απόσταγμα ψυχής το δάκρυ κι εμείς πασχίζουμε να το εξορίσουμε κι ύστερα θρηνούμε γιατί πήρε μαζί του κι όλες τις αληθινές χαρές .
    Σ'ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου, ξωτικό μου!
      Καλώς ήρθες στην αόρατη γωνιά!
      Να'σαι πάντα καλά :)

      Διαγραφή