Disable_right_click


Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

Επίλογος (Φυσάει)

Ήταν ένας νέος ωχρός. Καθόταν στο πεζοδρόμιο.
Χειμώνας, κρύωνε.
Τι περιμένεις; του λέω.
Τον άλλον αιώνα, μου λέει.

Πού να πάω.

Όσο για μένα, έμεινα πάντα ένας πλανόδιος πωλητής αλλοτινών πραγμάτων, 
αλλά... αλλά ποιός σήμερα ν’αγοράσει ομπρέλες από αρχαίους κατακλυσμούς.

Χρωματίζω πουλιά και περιμένω να κελαηδήσουν.

Αλλά μια μέρα δεν άντεξα.
Εμένα με γνωρίζετε, τους λέω.
Όχι, μου λένε.
Έτσι πήρα την εκδίκησή μου και δε στερήθηκα ποτέ τους μακρινούς ήχους.

Τραγουδάω, όπως τραγουδάει το ποτάμι.

Κι ύστερα στο νοσοκομείο που με πήγαν βιαστικά...
Τι έχετε, μου λένε.
Εγώ; Εγώ τίποτα, τους λέω. Μόνο πέστε μου γιατί μας μεταχειρίστηκαν, 
μ’ αυτόν τον τρόπο.

Το βράδυ έχω βρει έναν ωραίο τρόπο να κοιμάμαι.
Τους συγχωρώ έναν έναν όλους.
Άλλοτε πάλι θέλω να σώσω την ανθρωπότητα, 
αλλά εκείνη αρνείται.

Όμως απόψε, βιάζομαι απόψε, 
να παραμερίσω όλη τη λησμονιά
και στη θέση της ν’ ακουμπήσω, 
μια μικρή ανεμώνη.

Κύριε, αμάρτησα ενώπιόν σου, 

ονειρεύτηκα πολύ μια μικρή ανεμώνη. 
Έτσι ξέχασα να ζήσω.
Μόνο καμιά φορά 

μ’ ένα μυστικό που το'χα μάθει από παιδί, 
ξαναγύριζα στον αληθινό κόσμο, αλλά εκεί κανείς δε με γνώριζε.
Σαν τους θαυματοποιούς 
που όλη τη μέρα χάρισαν τ’ όνειρα στα παιδιά
και το βράδυ γυρίζουν στις σοφίτες τους πιο φτωχοί κι απ’ τους αγγέλους.


Ζήσαμε πάντοτε αλλού.
Και μόνο όταν κάποιος μας αγαπήσει, ερχόμαστε για λίγο
κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον, είμαστε κιόλας νεκροί.

Sos, Sos, Sos, Sos
Φυσάει απόψε φυσάει, 
τρέχουν οι δρόμοι λαχανιασμένοι φυσάει, 
κάτω από τις γέφυρες φυσάει, 
μες στις κιθάρες φυσάει.

Φυσάει απόψε φυσάει, 
μες στις κιθάρες φυσάει.

Δώσ’ μου το χέρι σου φυσάει, 
δώσ’ μου το χέρι σου.



Το πιο αγαπημένο μου ποίημα. Του Τάσου Λειβαδίτη. Τώρα στο τελευταίο δειλινό του Σεπτέμβρη που'ρθε σα βροχή.

15 σχόλια:

  1. Χάθηκα μέσα στο ποίημα.......μου αρέσει το σημείο που γράφει: "Και μόνο όταν κάποιος μας αγαπήσει, ερχόμαστε για λίγο...."
    Καληνύχτα αγαπημένε μου φίλε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν είναι υπέροχος; Έχει φοβερό βάθος κάθε του στίχος!
      Καλό ξημέρωμα, Ωραιοζήλη μου. Να'σαι καλά.

      Διαγραφή
  2. καλημερα και καλο μηνα
    υπεροχο ποιημα
    αγαπημενος ποιητης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Βυθίστηκα στον αιώνιο Λειβαδίτη,
    πέταξα ψηλά με παρέα μια ομπρέλα..
    Καλημερούδια και καλό μήνα :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ποίημα βιογραφία.....

    Να'σαι καλά που μου το θύμησες γιατί ......φυσάει πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ξωτικό μου, καλή αυριανή!
      Να'χεις μια όμορφη νύχτα.
      Και πού θα πάει, θα σταματήσει κι ο δυνατός ο αέρας κάποια στιγμη.

      Διαγραφή
  5. Αγαπημένος ο Λειβαδίτης και το συγκεκριμένο ποιημα είναι από τα πιό ιδιαίτερα. Μόνο μια μικρή διόρθωση θα ήθελα να κάνω επειδή το συγκεριμένο σημείο είναι το αγαπημένο μου και μου έπεσε στην προσοχή. Ένα μικρό λαθος "Ζήσαμε πάντοτε αλλού" και όχι "Ήτανε πάντοτε αλλού".
    Eτσι έχει νόημα και η συνέχεια.

    "Σὰν τοὺς θαυματοποιοὺς ποὺ ὅλη τὴ μέρα χάρισαν τ᾿ ὄνειρα στὰ παιδιὰ
    καὶ τὸ βράδυ γυρίζουν στὶς σοφίτες τοὺς πιὸ φτωχοὶ κι ἀπ᾿ τοὺς ἀγγέλους.

    Ζήσαμε πάντοτε ἀλλοῦ.
    Καὶ μόνο ὅταν κάποιος μᾶς ἀγαπήσει, ἐρχόμαστε γιὰ λίγο
    κι ὅταν δὲν πεθαίνει ὁ ἕνας γιὰ τὸν ἄλλον εἴμαστε κιόλας νεκροί.. "

    Ζήσαμε και ζούμε πάντοτε αλλού λοιπόν περιμένοντας πάντα καρτερικά τον "ερχομό" μας....

    Καλή κυριακή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω! Μπράβο Ελένη μου, που το επισήμανες!!
      Σ'ευχαριστώ.

      Χαιρετισμούς πολλούς στο Μόναχο :)

      Διαγραφή
  6. Είναι σαν να με ακούω... αγαπημένος ο Λειβαδίτης αλλά.... δεν το είχα ξαναδιαβάσει.. ευχαριστώ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή