Ξεκινάμε; Έρχομαι και γω μαζί σου.

Fare forward, travellers! not escaping from the past

Into different lives, or into any future;

You are not the same people who left that station

Or who will arrive at any terminus

While the narrowing rails slide together behind you

  Ν'απλώνεις ονειροπαγίδες παντού. Όπου μπορείς. Έτσι, θα μαζεύεις χαμόγελα, ζωντανά χρώματα, ουρανούς και μάτια καθαρά, λίγη μουσική, ένα θρόισμα, το φτερούγισμα των χελιδονιών.

  Να γυρίζεις την ομπρέλα σου ανάποδα όταν βρέχει Θεία Χάρη. Έτσι, το βλέμμα σου θα μεθάει ουρανό, οι φλέβες σου θα αναζωογονούνται κι η καρδιά σου θα 'χει γεμάτες με κουράγιο αποθήκες.

  Να μη τσιγκουνεύεσαι σαν χαμογελάς. Το χαμόγελο είναι ζωή, είναι δυναμική αγκαλιά κι ασπίδα προστασίας. Σκορπίζει απλόχερα ελπίδα και είναι άκρως κολλητικό! 

  Να μην αναβάλλεις να εύχεσαι. Το ξέρω ίσως σου φανεί κάπως. Μα, όταν προσεύχεσαι, συλλέγεις θεϊκά ουράνια τόξα στις αποσκευές σου. Κι όταν η απόγνωση θα σε τυλίγει, εκείνα θ'ανατέλλουν στο δρόμο σου.

  Κι αν ακόμα νιώθεις πως είσαι ανάξιος ή κατεστραμμένος ή δίχως ελπίδα, μην το βάζεις κάτω! Είσαι -αυτή την ώρα- μόνο ένα στιγμιότυπο. Είσαι κάτι που μπορεί πάντα να γίνεται πι'όμορφο. Και στιγμή τη στιγμή, ανάσα την ανάσα, έχεις την ελευθερία ν'αποφασίσεις να σηκωθείς. Ονειρέψου, περπάτα, εύχου, χαμογέλα, ζήσε. Σήμερα. Τώρα. Ξεκινάμε; Έρχομαι και γω μαζί σου.

υγ: Οι πέντε πρώτοι στίχοι σε πλάγια γραμματοσειρά είναι απόσπασμα απ'τα "τέσσερα κουαρτέτα" του T.S.Elliot 
υγ2: Να'σαι πάντα καλά.