Είμαι ταξίδι. Αυτό είμαι.

be in love with your life.

Every minute of it.

 Αναρωτιέμαι πολλές φορές: τι είμαι; τι είναι αυτό που με ορίζει; αυτό που "είμαι", μου δίνει χαρά; η ελπίδα που βλέπω είναι πραγματική; Τα "γιατί" που στιγμές με κατακλύζουν, τι χρώμα έχουν; 

 Νομίζω πως πάνω απ'όλα, είμαι ταξίδι. Είμαι κάτι που συνεχώς "γίνεται". Είμαι το καλό -που στέλνει η Χάρη Του- μέσα μου. Μα είμαι και οι αστοχίες μου. Τα λάθη μου. Η μαυρίλα μου. Δεν είμαι κάτι μονόχνωτο. Ούτε σταθερό. Μα ούτε και προκαθορισμένο. 

 Είμαι ταξίδι, επειδή είμαι οι ανάσες μου. Και οι επιλογές μου. Κι όσο και να θέλω να προβάλλω μια εικόνα συγκεκριμένη προς τους άλλους, πάντα μέσα μου, η καρδιά μου θα μου το υπενθυμίζει: είμαι ταξίδι. 

 Ταξίδι προς την αγάπη; Ταξίδι προς τον εαυτό μου; Προς τον Θεό και τους άλλους; Ταξίδι προς τη μοναξιά; Προς τα πάθη μου; Τι απ'όλα; 

 Και οι ανάσες μου έρχονται και φεύγουν. Άλλες μικρές, άλλες μεγάλες. Άλλες σταθερές κι άλλες ακανόνιστες. Άλλες χαρούμενες, άλλες αγχωμένες. Ή συννεφιασμένες. 

 Είμαι ταξίδι. Αυτό είμαι. Ταξίδι γεμάτο πάλη, αλλαγές και περιπέτεια και ελπίδα. Ελπίδα πως κάποτε, μετά τη βουτιά του θανάτου, θα εκτοξευτώ στην μαγευτική, συμπαντική μελωδία της Αγάπης Του.

υγ: Οι δυο στίχοι στην αρχή είναι φράση του Jack Kerouac