Γράμμα σε σένα

Αγαπημένε/η φίλε/η,

μου κάνει εντύπωση που πολλά τραγούδια έχουν μια μυρωδιά ενότητας. Οι στίχοι, δηλαδή, κρύβουν είτε ένα παράπονο του στιχουργού είτε την ευχή του στυλ "εύχομαι να'μαστε μαζί". Αυτό σε άπειρα τραγούδια, ξένα κι ελληνικά. 

  Νιώθω πως όλοι οι άνθρωποι στο βάθος της καρδιάς τους έχουν αυτό το αίσθημα της ενότητας. Του 'ανήκειν'. Νομίζω είναι του Θεού προίκα και δώρο προς εμάς. Μα οι πιο πολλοί είμαστε αμαρτωλοί και καλύψαμε και κρύψαμε αυτό το διαμαντάκι. Το καταχωνιάσαμε σε σκοτεινό δωμάτιο της ψυχής μας. 

  Μα όταν αρχίσεις λίγο-λίγο ν'αποζητάς το κάτι ανώτερο, στην ουσία τον Θεό, αυτό φανερώνεται αθόρυβα. Δεν το καταλαβαίνουν οι περισσότεροι διότι δυστυχώς δεν έτυχε να γνωρίσουν βιωματικά τον Χριστό και την ορθοδοξία.

  Μα στην παράδοσή μας, στην ορθόδοξη βιωματική προσέγγιση, η ενότητα είναι το Α και το Ω. Είναι αυτό που έλεγε συνεχώς ο άγιος Πορφύριος και που ήταν και οι τελευταίες λέξεις του στην επίγεια ζωή του: "ίνα ώσι εν". Το ευαγγελικό ρητό σαν προτροπή κι ευχή και προσευχή προς τον θρόνο Του.

  Αγαπημένε φίλε και φίλη, η αγάπη εκφράζεται μέσα απ'την ανιδιοτέλεια. Κι η ανιδιοτέλεια σημαίνει να είσαι ανοιχτός. Κι αυτό συνταιριάζεται τόσο αρμονικά με αυτή την θεϊκή ενότητα! Είμαστε ένα σώμα: η εκκλησία μας! Είμαστε μαζί! Κανείς δεν μπορεί να τα καταφέρει από μόνος του. Στεκόμαστε στα πόδια μας διότι είμαστε μέλη της αμπέλου Του.