Disable_right_click


Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2021

Μεταμεσονύκτιες σκέψεις

Σε κάθε νύχτα που κυλάει, κλείνει ο κύκλος μιας ημέρας. Μιας ημέρας γεμάτης ή άδειας. Που είχε κοσμηθεί με στιγμές αγώνα καλού αλλά και από στιγμές ίσως εμπαθείς. Η χαρά του να είσαι ανθρώπινος ολοκληρώνεται στη συνειδητοποίηση ότι μπορείς να γίνεις ένθεος. Γι'αυτό και η βίωση της έμπονης -αγωνιώδους κάποιες φορές- προσπάθειας για Θεό, σε κάνει πρώτα βαθιά ανθρώπινο. 

Αντιλαμβάνεσαι ότι η αδυναμία, τα πάθη, η αμαρτία είναι καταστάσεις που συμβαίνουν σε όλους μας. Γι'αυτό και όταν πλησιάζουμε τον συνάνθρωπο και τον Θεό, πλαταίνει η ύπαρξή μας ολάκερη! Μεγαλώνει η ματιά της ψυχής μας και ζεσταίνει η αγκαλιά μας. 

Γι'αυτό, ας αφήσουμε πίσω μας κάθε τι που μας βαραίνει. Ας αποθέσουμε στο πετραχήλι του παπά τις αμαρτίες μας. Ας συγχωρήσουμε καρδιακά κάθε άνθρωπο. 

Και ας κάνουμε το βήμα εμπρός στην νέα στιγμή. Στην ελπίδα του Κυρίου μας. Στη χαρά που περιμένει να την βιώσουμε. 

Αυτή τη νύχτα ας αφήσουμε την ύπαρξή μας να ποτιστεί από την μονολόγιστη ευχή 'Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με'. Και ο καλός Θεός Πατέρας μας θα μας ξημερώσει αύριο μια νέα μέρα.

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με. 

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με. 

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με. 


1 σχόλιο: