Αφήστε τα παιδάκια να έρθουν κοντά μου, είπε ο Χριστός μας.
Να τολμήσω να το προχωρήσω; Συγχώρα με.
Αφήστε τα παιδάκια να έρθουν κοντά μου. Μην τα περιορίζεις με τις αστοχίες και τις αμαρτίες σου, γονέα. Προσπάθησε να έχεις καθαρή την ψυχή σου, ευρύχωρη την καρδιά σου, ανοιχτά τα χέρια σου με αγάπη. Μέτεχε στα μυστήρια της εκκλησίας μας.
Έτσι, θα αντικατοπτρίζεται στην ύπαρξή Σου ο Χριστός.
Έτσι, τα παιδάκια θα θέλουν να μοιάζουν στον Ουράνιο Πατέρα μας.
Ας γίνουμε όλοι παιδάκια στις κινήσεις της ψυχής μας. Δες ένα αθώο παιδικό βλέμμα και θα καταλάβεις ποιος είναι ο προορισμός μας, αδερφή/έ μου.
Και κάτι ακόμη.
Στην κατηγορία των παιδιών, μπαίνουν -έτσι
αισθάνομαι- όλοι εκείνοι οι άνθρωποι με απλότητα καρδιάς, με ψυχή
παιδική, με φλογερή και γεμάτη αγάπη καρδιά, με ταπείνωση και συγχωρητικότητα. Μπαίνουν όλα εκείνα τα
παιδάκια και οι μεγάλοι που η σημερινή κοινωνία τα/τους
θεωρεί....'ακοινώνητα/ους', 'νοητικά καθυστερημένα/ους', κλπ.
Καταλαβαίνεις, πιστεύω, τι εννοώ.
Να εύχεσαι... Και για μένα, αν σου περισσεύει χρόνος.