Προσδοκώ Ανάσταση νεκρών…

 

του εξαίρετου ψυχολόγου Ελευθεριάδη Γ. Ελευθερίου

 

 

Προσδοκώ Ανάσταση νεκρών…

Για αυτό ζω.

Για εκείνη την ημέρα…

Για τη μέρα, που όλοι οι φίλοι μου θα σταματήσουν να πονάν.

«Να, αφήστε εδώ στην άκρη τους σταυρούς σας και ξεκουραστείτε…», θα ακούσουν μια γλυκιά φωνή να τους μιλάει.

Για εκείνη την ημέρα…

Για τη μέρα, που αγαπημένοι, θα ανταμώσουν με αγαπημένους τους μετά από καιρό.

«Καλώς ήρθατε…».

«Καλώς σας βρήκαμε…», θα πούνε όλοι μεταξύ τους, με βουρκωμένα μάτια.

Για εκείνη την ημέρα ζω…

Εκείνη τη μέρα, που όσοι κάμουν πράγματα άσχημα θα πάψουν. Θα γλυκάνουν οι καρδιές ακόμα και των πιο σκληρών. Μοναδική τιμωρία, θα είναι η αγάπη…

Προσδοκώ Ανάσταση νεκρών.

Για αυτό ζω.

Για εκείνη την ημέρα.

Σήμερα όμως είναι Κυριακή.

Οι φίλοι μου, ακόμη κουβαλάν σταυρό.

Οι αγαπημένοι μας, μας λείπουνε ακόμα.

Και το κακό… Και το κακό, συνεχίζει να απλώνεται.

Ας είναι.

Καλή δύναμη στον αγώνα αδελφοί.

Λίγη υπομονή ακόμη.