Ο Χριστός θα κάνει τα πάντα ειδικά για τον καθένα μας προσωπικά!
Για να σώσει την ψυχή μας!
Ακούστε, αδέρφια, την ομιλία του +π.Αθανασίου Μυτιληναίου πάνω στο χθεσινό ευαγγέλιο του Ζακχαίου.
Ίσως η αγάπη περνάει και ανθίζει ανεπαίσθητα, διακριτικά και αθόρυβα, μέσα απ'τον διπλανό σου...
Ο Χριστός θα κάνει τα πάντα ειδικά για τον καθένα μας προσωπικά!
Για να σώσει την ψυχή μας!
Ακούστε, αδέρφια, την ομιλία του +π.Αθανασίου Μυτιληναίου πάνω στο χθεσινό ευαγγέλιο του Ζακχαίου.
Αδέρφια μου,
σας παραθέτω ένα τμήμα από το υπέροχο, γεμάτο οσμή Παραδείσου, βιβλίο του γέροντα Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου "Περί ζωή λόγος αισθήσεως":
"Όταν αρχίζαμε τη χριστιανική μας ζωή, ήμασταν γεμάτοι από ενθουσιασμό. (...) Σιγά-σιγά, άρχισαν οι δυσκολίες, οι αποτυχίες, οι υποχωρήσεις, οι αμαρτίες, οι πειρασμοί, οι σκέψεις να σταματήσουμε ή να γυρίσουμε πίσω. Τότε η ζωή μας από τραγούδι, από χαμόγελο, γίνεται σταυρός.
Όταν, αγαπητέ μου, η χριστιανική σου ζωή αρχίζει να γίνεται δύσκολη και να σου φαίνεται ασήκωτος σταυρός, εκεί στάσου ακλόνητος. Γίνε μάρτυρας. Πες στον εαυτό σου, 'στώμεν καλώς'. Στάσου ακλόνητος. (...)
Εάν επιμείνεις, μετά από την καταιγίδα, θα έρθει η γαλήνη, θα ξαναγίνει γιορτινή η ζωή σου. Θα έχεις τώρα επιπλέον και την πείρα του πνευματικού αγώνα, θα έχεις εμπειρία. Μετά από την δοκιμασία αυτή, μετά από το σήκωμα του σταυρού σου, θα ανάψουν πια μέσα σου οι φλόγες του θείου έρωτα. Θα αποκτήσεις την ωραιότερη, την δυνατότερη, την αγνότερη, την αγγελικότερη αγάπη, την αγάπη του Θεού".
Δεν είναι υπέροχο;
Αδέρφια, η ζωή είναι ένας αγώνας αδιάλειπτος. Ο Χριστός είναι όμως η μοναδική μας ελπίδα καθ'ότι είναι ο Ων και είναι και στοργικός μας Πατέρας και ο Θεός μας! Άρα, ας μην απελπιζόμαστε! Και, φυσικά, ας κοιτάζουμε τα δικά μας λάθη κι αμαρτίες -όχι του συνανθρώπου μας...
Παραθέτω ένα τμήμα του γέροντα +Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη (να'χουμε την ευχή Του από τον Παράδεισο όπου βρίσκεται) από την ερμηνεία του στον Αββά Ησαΐα :
"Εδώ ακριβώς έγκειται η δύναμις του Θεού. Αυτούς που φαίνονται ή που είναι αμαρτωλοί, τους κάνει ο Χριστός ανθρώπους του Παραδείσου. Τον ένα με την μετάνοια, τον άλλο με την αγάπη, τον τρίτο με την αρρώστια, τον τέταρτο με τη διάλυση της οικογενείας του, τους κάνει όλους δικούς του. Και εγώ παραμένω στον παραλογισμό μου ότι όλοι είναι αμαρτωλοί!
Εάν όλοι οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί, τότε με ποιους γεμίζει η βασιλεία των ουρανών; με αυτούς γεμίζει. Μας εξαπάτησε ο πονηρός, διέστρεψε το είναι μας.
Έρχεται όμως η δύναμις του Θεού, μας αλλοιώνει, μας δίνει «καρδίαν καινήν και πνεύμα καινόν,» και «ιδού τα πάντα ποιεί καινά«. «Ουρανούς καινούς ποιεί,» και δεν θα μπορέσει να κάνει καινή την δική μου ζωή;"
Τι κι αν πέφτεις;
Ξανασήκω!
Αγώνας, αδέρφια!
Το άγιο δωδεκαήμερο το πέρασα πολύ δύσκολα. Εκεί εκτίμησα (και πάλι) τι σπουδαίο αγαθό είναι υγεία. Και πόση αξία έχουν οι ευχές της εκκλησίας μας για την υγεία. Τώρα, που βρίσκομαι στη φάση της ανάρρωσης και δίχως αφόρητους πόνους, μπορώ να σκεφτώ πιο καθαρά:
έκανα ανασκόπηση κι ενδοσκόπηση της χρονιάς που έφυγε;
ζήτησα συγγνώμη από όσους πλήγωσα;
ευχαρίστησα τον Θεό για όλα όσα κάνει για μένα και τους συνανθρώπους μας;
έλαβα αποφάσεις 'δυνατές' και 'γενναίες';
Η αλλαγή της χρονιάς και στην εκκλησία μας έχει αξία και δυναμική.
Θα'θελα, φίλη/ε μου καλή/έ, να σου ευχηθώ καλή χρονιά κι ευλογημένη! Φέτος να έρθουμε ακόμη πιο κοντά στον Χριστό και στους αγίους. Να εξομολογούμαστε με συναίσθηση, να κοινωνάμε το Σώμα και το Αίμα Του πιο πολύ και πιο καρδιακά. Να κάνουμε περισσότερη υπακοή, να κατακρίνουμε λιγότερο, να χαμογελούμε περισσότερο, να προσευχόμαστε περισσότερο. Να αγαπάμε και εκεί που όλα μας πάνε κόντρα! Να λέμε πιο συχνά 'δόξα σε Σένα, Θεέ μας'!
Καλή κι ευλογημένη χρονιά :)