Αδέρφια, η ζωή είναι ένας αγώνας αδιάλειπτος. Ο Χριστός είναι όμως η μοναδική μας ελπίδα καθ'ότι είναι ο Ων και είναι και στοργικός μας Πατέρας και ο Θεός μας! Άρα, ας μην απελπιζόμαστε! Και, φυσικά, ας κοιτάζουμε τα δικά μας λάθη κι αμαρτίες -όχι του συνανθρώπου μας...
Παραθέτω ένα τμήμα του γέροντα +Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη (να'χουμε την ευχή Του από τον Παράδεισο όπου βρίσκεται) από την ερμηνεία του στον Αββά Ησαΐα :
"Εδώ ακριβώς έγκειται η δύναμις του Θεού. Αυτούς που φαίνονται ή που είναι αμαρτωλοί, τους κάνει ο Χριστός ανθρώπους του Παραδείσου. Τον ένα με την μετάνοια, τον άλλο με την αγάπη, τον τρίτο με την αρρώστια, τον τέταρτο με τη διάλυση της οικογενείας του, τους κάνει όλους δικούς του. Και εγώ παραμένω στον παραλογισμό μου ότι όλοι είναι αμαρτωλοί!
Εάν όλοι οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί, τότε με ποιους γεμίζει η βασιλεία των ουρανών; με αυτούς γεμίζει. Μας εξαπάτησε ο πονηρός, διέστρεψε το είναι μας.
Έρχεται όμως η δύναμις του Θεού, μας αλλοιώνει, μας δίνει «καρδίαν καινήν και πνεύμα καινόν,» και «ιδού τα πάντα ποιεί καινά«. «Ουρανούς καινούς ποιεί,» και δεν θα μπορέσει να κάνει καινή την δική μου ζωή;"
Τι κι αν πέφτεις;
Ξανασήκω!
Αγώνας, αδέρφια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου