Στο λιμάνι του Χριστού μας και της Εκκλησίας έχουμε όλοι πρόσβαση. Όλοι! Ακόμη κι αν μας πολεμούμαστε από κάθε λογής λογισμούς. Ακόμη κι αν μας κυνηγούν τα πάθη μας. Ακόμη κι αν νιώθουμε ελλειπείς, απογοητευμένοι, αδικημένοι και πολλά ακόμα.
Μετά την άγρια φουρτούνα, μετά τους άστατους και ατέλειωτους ανέμους, έρχεται το λιμάνι να μας προσφέρει καταφύγιο. Να μας δείξει πώς να μην φοβόμαστε. Να ‘δέσουμε’ τη βάρκα της ύπαρξής μας μέσα στην αγκαλιά του Χριστού μας.
Και εκεί θα νιώσουμε αυτό που έλεγαν όλοι οι άγιοι: ‘με τον Χριστό έχουμε τη χαρά του Παραδείσου. Είμαστε ευτυχισμένοι’.
Ας Τον προσεγγίζουμε, αδερφή/έ, με απλότητα, με ταπείνωση (δηλαδή με απόλυτη εμπιστοσύνη). Να Του δίνουμε τη ζωή μας! Κι αυτός θα την κάνει ΧΑΡΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου