Καλημέρα, αδερφή/έ.
Χθες ήταν μια πολύ δύσκολη μέρα. Για πολλούς λόγους. Πολύς αγώνας, πολύ τρέξιμο, ελάχιστος διαθέσιμος ελεύθερος χρόνος. Μα, τελικά, σχεδόν όλα πήγαν όπως έπρεπε. Όμως, έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται ασυναίσθητα μια φράση που είχε πει ένας γέροντας "Κάθε μέρα, κάθε στιγμή που αναπνέουμε είναι ένα δώρο του Θεού". Και συναισθανόμενος την αμαρτωλότητά μου αλλά και το δώρο του Θεού (το να αναπνέω) χάρηκα! Πήρα δύναμη, κουράγιο!
Ρομαντισμός ή μη, θυμάμαι και αυτό που είχα δει σε έναν τοίχο σε κάποια επαρχιακή πόλη: "Είμαστε οι στιγμές που ζούμε". Αν όντως είμαστε οι στιγμές, τότε είμαστε πολλές πολλές φωτογραφίες (στιγμιότυπα). Σαν τη φωτογραφία που συνοδεύει αυτή την...πολυλογία της ανάρτησής μου.
Το μόνο που θα'θελα είναι να είναι καλή κάθε φωτογραφία μου. Να περιβάλλεται από την αληθινή μου προσπάθεια για ένωση με τον Θεό και τον συνάνθρωπο. Να έχει κάθε μου φωτογραφία ως κορνίζα το "Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησέ με τον αμαρτωλό".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου