Σ αγαπώ, Χριστέ μου!

Ένα υπέροχο κείμενο που εντόπισα εδώ 

Πήγα μια φορά σε ένα άγιο πνευματικό κι εξομολογήθηκα.

Του είπα τις μεγάλες αμαρτίες και τα πάθη μου. Με κοίταξε και μου είπε….

«Να ξέρες από τι σε έχει γλυτώσει ο Θεός και πόσες πολλές φορές σε κάλυψε…»

Έτσι ακριβώς νιώθω την Παρουσία του Θεού στην ζωή μου, ως ένα σκάνδαλο.

Εγώ να φεύγω κι Εκείνος να τρέχει να με φέρει πίσω.

Εγώ να πέφτω κι Εκείνος να με σηκώνει.

Εγώ να ξεγυμνώνομαι κι Εκείνος να με σκεπάζει μην φανούν τα σημάδια της ντροπής μου.

Εγώ να πονώ κι Εκείνος να σηκώνει στον Σταυρό μου.

Εγώ να πεθαίνω κι Εκείνος να φυσά την Ανάσταση στο στόμα μου.

Σ αγαπώ Χριστέ μου, ακόμη κι όταν δεν στο δείχνω απόλυτα.

Ξέρω ότι είσαι το φως της ζωής μου κι ας κυλιέμαι ακόμη στα σκοτάδια μου.

Έλα να ανάψεις το φως σου μέσα μου

γιατί το χέρι μου ακόμη τρέμει και δεν μπορώ να το κρατήσω αναμμένο.