Καλώς ήρθες 2023!

 Το άγιο δωδεκαήμερο το πέρασα πολύ δύσκολα. Εκεί εκτίμησα (και πάλι) τι σπουδαίο αγαθό είναι υγεία. Και πόση αξία έχουν οι ευχές της εκκλησίας μας για την υγεία. Τώρα, που βρίσκομαι στη φάση της ανάρρωσης και δίχως αφόρητους πόνους, μπορώ να σκεφτώ πιο καθαρά:

έκανα ανασκόπηση κι ενδοσκόπηση της χρονιάς που έφυγε;

ζήτησα συγγνώμη από όσους πλήγωσα;

ευχαρίστησα τον Θεό για όλα όσα κάνει για μένα και τους συνανθρώπους μας;

έλαβα αποφάσεις 'δυνατές' και 'γενναίες';

Η αλλαγή της χρονιάς και στην εκκλησία μας έχει αξία και δυναμική. 

Θα'θελα, φίλη/ε μου καλή/έ, να σου ευχηθώ καλή χρονιά κι ευλογημένη! Φέτος να έρθουμε ακόμη πιο κοντά στον Χριστό και στους αγίους. Να εξομολογούμαστε με συναίσθηση, να κοινωνάμε το Σώμα και το Αίμα Του πιο πολύ και πιο καρδιακά. Να κάνουμε περισσότερη υπακοή, να κατακρίνουμε λιγότερο, να χαμογελούμε περισσότερο, να προσευχόμαστε περισσότερο. Να αγαπάμε και εκεί που όλα μας πάνε κόντρα! Να λέμε πιο συχνά 'δόξα σε Σένα, Θεέ μας'!

Καλή κι ευλογημένη χρονιά :)

Στη Βηθλεέμ

 

Η ιστορία του μπαρμπα-Πανώφ

 Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν. 

Οι καρδιές μας ας θερμανθούν! Ας εξομολογηθούμε, ας κοινωνήσουμε! Θα υποδεχτούμε τον Σωτήρα του κόσμου σε λίγες μέρες!

Φίλε/η, νομίζω είναι ταιριαστή η ιστορία του μπαρμπα-Πανώφ για να μας βάλει στο πνεύμα των άγιων ημερών που ζούμε και θα ζήσουμε :)

Άγιε Πορφύριε

 Να έχουμε την ευχή σου, άγιε Πορφύριε.

Εσύ που μας αγαπάς τόσο πολύ.

Εσύ που απάλυνες τις ψυχές τόσων πονεμένων.

Να μεσιτεύεις για όλους εμάς τους αμαρτωλούς.

Να έχουμε την ευχή σου, άγιε. 

Χριστέ μου, θέλω εσένα!

 

Παύσον τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού

 Αδερφή/έ, μη νομίζεις ότι ο πονηρός πολεμάει τον καθένα ή την καθεμιά μας με τον ίδιο τρόπο.
Η απύθμενη κακία του εστιάζει στα πάθη και τις αδυναμίες μας με αριστοτεχνικό τρόπο.
Μας πολεμά με χειρουργικό τρόπο και ακρίβεια και ένταση.

Απώτερος σκοπός του να μας φέρει σε απόγνωση. Να αποδυναμωθούμε. Να μην έχουμε διάθεση, όρεξη, ζήλο ή κουράγιο να αποζητήσουμε το πετραχήλι του πνευματικού μας...

Το πιο ίσως επικίνδυνο, σατανικό του 'κόλπο' και στρατηγική είναι να μας πείσει πως...δεν υπάρχει! Ή πως είναι μια αόριστη, θεωρητική έννοια.

Προσοχή, αδέρφια. Ο διάβολος υπάρχει. Δεν το λέμε εμείς, το λέει η Εκκλησία μας και οι Άγιοί μας.

ΟΜΩΣ! 

Ας μη μας πιάνει πανικός. Μπορεί η κακία του να μην έχει όρια, όμως ο Χριστός είναι ο απόλυτος νικητής. Ο στοργικότατος Πατέρας μας. Ο Χριστός είναι ο Σωτήρας μας. Αυτός θα μας δίνει τη δύναμη, το κουράγιο -αν πράγματι Τον επιζητούμε- να στρεφόμαστε πάντα κοντά Του. 

Αδέρφια! Μη σταματήσετε ποτέ να αγωνίζεστε!

Γένοιτο.

Παράθυρο καθαρό. Που να μπορεί ν'ανοίγει.

 Ναι, έτσι -θαρρώ- αξίζει να είμαστε. Η ύπαρξή μας όλη ένα παράθυρο. Να μπορούμε να βλέπουμε. Να βλέπουμε τον Θεό, τον συνάνθρωπό μας, τη φύση την πανέμορφη. 

Ένα παράθυρο που να μπορεί να κλείνει όταν θα λυσσομανούν οι άνεμοι των παθών, των κακών, των πειρασμών.

Μα κι ένα παράθυρο που να μπορεί ν'ανοίγει για να χωρέσει μια ψυχή που θα θέλει να ξαποστάσει, έναν αδερφό/ή μας που θα θέλει απλά μια καλημέρα. 

Ένα παράθυρο που να είναι διέξοδος προς τον ουρανό.

Έτσι -θαρρώ- αξίζει να είμαστε.

Συγχώρα με. 

Να εύχεσαι.

Προσδοκώ Ανάσταση νεκρών…

 

του εξαίρετου ψυχολόγου Ελευθεριάδη Γ. Ελευθερίου

 

 

Προσδοκώ Ανάσταση νεκρών…

Για αυτό ζω.

Για εκείνη την ημέρα…

Για τη μέρα, που όλοι οι φίλοι μου θα σταματήσουν να πονάν.

«Να, αφήστε εδώ στην άκρη τους σταυρούς σας και ξεκουραστείτε…», θα ακούσουν μια γλυκιά φωνή να τους μιλάει.

Για εκείνη την ημέρα…

Για τη μέρα, που αγαπημένοι, θα ανταμώσουν με αγαπημένους τους μετά από καιρό.

«Καλώς ήρθατε…».

«Καλώς σας βρήκαμε…», θα πούνε όλοι μεταξύ τους, με βουρκωμένα μάτια.

Για εκείνη την ημέρα ζω…

Εκείνη τη μέρα, που όσοι κάμουν πράγματα άσχημα θα πάψουν. Θα γλυκάνουν οι καρδιές ακόμα και των πιο σκληρών. Μοναδική τιμωρία, θα είναι η αγάπη…

Προσδοκώ Ανάσταση νεκρών.

Για αυτό ζω.

Για εκείνη την ημέρα.

Σήμερα όμως είναι Κυριακή.

Οι φίλοι μου, ακόμη κουβαλάν σταυρό.

Οι αγαπημένοι μας, μας λείπουνε ακόμα.

Και το κακό… Και το κακό, συνεχίζει να απλώνεται.

Ας είναι.

Καλή δύναμη στον αγώνα αδελφοί.

Λίγη υπομονή ακόμη.

 

 

 

 

Αφήστε τα παιδάκια

 Αφήστε τα παιδάκια να έρθουν κοντά μου, είπε ο Χριστός μας.

Να τολμήσω να το προχωρήσω; Συγχώρα με.

Αφήστε τα παιδάκια να έρθουν κοντά μου. Μην τα περιορίζεις με τις αστοχίες και τις αμαρτίες σου, γονέα. Προσπάθησε να έχεις καθαρή την ψυχή σου, ευρύχωρη την καρδιά σου, ανοιχτά τα χέρια σου με αγάπη. Μέτεχε στα μυστήρια της εκκλησίας μας.

Έτσι, θα αντικατοπτρίζεται στην ύπαρξή Σου ο Χριστός. 

Έτσι, τα παιδάκια θα θέλουν να μοιάζουν στον Ουράνιο Πατέρα μας.

Ας γίνουμε όλοι παιδάκια στις κινήσεις της ψυχής μας. Δες ένα αθώο παιδικό βλέμμα και θα καταλάβεις ποιος είναι ο προορισμός μας, αδερφή/έ μου.

Και κάτι ακόμη.

Στην κατηγορία των παιδιών, μπαίνουν -έτσι αισθάνομαι- όλοι εκείνοι οι άνθρωποι με απλότητα καρδιάς, με ψυχή παιδική, με φλογερή και γεμάτη αγάπη καρδιά, με ταπείνωση και συγχωρητικότητα. Μπαίνουν όλα εκείνα τα παιδάκια και οι μεγάλοι που η σημερινή κοινωνία τα/τους θεωρεί....'ακοινώνητα/ους', 'νοητικά καθυστερημένα/ους', κλπ. Καταλαβαίνεις, πιστεύω, τι εννοώ.

Να εύχεσαι... Και για μένα, αν σου περισσεύει χρόνος.

Ο καιρός αλλάζει. Οι καιροί αλλάζουν. Όπως και μεις άλλωστε.

Σιγά-σιγά μπαίνει το φθινόπωρο. 

Το νιώθω στο σεντόνι πολύ νωρίς το πρωί -αχάραγα- όταν το αναζητώ για να σκεπαστώ. Το νιώθω στα χρώματα που πια φοράει ο ουρανός.

Μα και οι καιροί αλλάζουν.

Βλέπω γύρω μου πώς καταστάσεις, γεγονότα, δράσεις και αντιδράσεις αρχίζουν να επηρεάζουν την πολιτική, την οικονομία, την κοινωνία, τον άνθρωπο.

Όπως και μεις άλλωστε.

Αλλάζουμε και δεν το καταλαβαίνουμε. Παρατηρώ στον εαυτό μου μικρές, ανεπαίσθητες (για μένα -για τους άλλους ίσως να φαίνονται πολύ εντονότερα) αλλαγές. Κακό δεν είναι αυτό βέβαια υποχρεωτικά. Αλλά αναρωτήσου, Σεβάχ, τι είναι αυτό που έχει την μεγαλύτερη αξία; Πώς μπορείς, ακόμα και μέσα από την αλλαγή-τις αλλαγες, να παραμένεις ακλόνητος και αμετακίνητος σ'αυτά που πρέπει;

Αδερφή/έ, κρατήσου από τον Χριστό. Δες τον Σταυρό Του. Την άπειρη αγάπη Του. Εκεί θα βρούμε όλα αυτά που χρειάζεται για να μένουμε με την καρδιά ανοιχτή και ζέουσα αγάπη. 

Αδερφή/έ, άφησε τους στεναγμούς σου στο πετραχήλι του πνευματικού. Κοινώνησε το Σώμα και το Αίμα Του. Και θα δεις πώς όλα μεταστοιχειώνονται! Πώς όλα γίνονται αγάπη! Πώς οι αλλαγές (μικρές ή μεγάλες) θα γίνονται ευκαιρίες να πλησιάζουμε τον Χριστό μας και τους γύρω μας!

Έλα τώρα να σε κεράσω και ένα cinnamon roll για να αναχωρήσεις από τη γωνιά μας με...γλύκα :)

Πόσο όμορφο

Πόσο όμορφο το να διαβάζεις. Και να επικοινωνείς αληθινά.

Όχι ένα ακόμα βράδυ πίσω από μια οθόνη.

Η ζωή κρύβει όμορφες στιγμές για όσους τολμούν. Για όσους επιχειρούν. Για όσους δε φοβούνται να προσπαθήσουν, να δοκιμάσουν όμορφα πράγματα. Για όσους βγαίνουν από την ανώδυνη βολικότητα της συνήθειας.

Καλημέρα, φίλη/ε!

 

 

Μικρές συμβουλές από τον άγιο Πορφύριο για την ευχή!

Αγαπητές/οί μου, 

 επιτέλους κατάφερα να ξεκλέψω λίγες μέρες και να πάω διακοπές. Και μάλιστα όχι όπου κι όπου, αλλά στην Εύβοια! Τη γενέτειρα του αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου!

Έτσι, λοιπόν, χαλαρώνοντας εδώ σε ένα υπέροχο μπαλκόνι έψαξα και βρήκα μερικές υπέροχες συμβουλές (μικρές αλλά τόσο ωφέλιμες!) από τον αγαπημένο άγιο γέροντα για την ευχή. Το "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησέ με".

Αφού σας αποχαιρετίσω, σας παραθέτω τα μελίρρυτα και γεμάτα θείο έρωτα λόγια του αγίου:

 

(...) Όπου βρίσκεστε, σε σκαμνί, σε καρέκλα, στο αυτοκίνητο, παντού, στο δρόμο, στο σχολείο, στα γραφεία, στη δουλειά, μπορείτε να λέτε την ευχή, το "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με", απαλά, χωρίς πίεση, χωρίς σφίξιμο. Να μην δένεσθε με τον τόπο. Το παν είναι ο έρωτας στον Χριστό. Άμα η ψυχή σας επαναλαμβάνει με λατρεία, με πόθο τις πέντε λέξεις (Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με), δεν χορταίνει. Είναι λέξεις αχόρταστες! Σ'όλη σας τη ζωή να τις λέτε. Κρύβουν τόσους χυμούς!

Μητέρα μας, Παναγία

Μητέρα μας Παναγία,

δεν έφυγες ποτέ από κοντά μας. 

Είσαι εδώ για εμάς. 

Ακόμη κι αν είμαστε επιρρεπείς στην αμαρτία.

Είσαι εδώ να μας βοηθάς.

Επιθυμούμε, μητέρα μας, να είμαστε κοντά σου.

Κι όταν έρθει η ώρα μας ν'αναχωρήσουμε απ'τη γη αυτή,

μεσίτευε για μας στον Υιό Σου και Πατέρα μας.

Να'ναι η κρίση Του μαλακή, δίχως αυστηρότητα πολλή.

Οι φίλοι μας: αγίες και άγιοι

Καλημέρα, αδερφή/έ μου.

Πόσο συγκινούμαι σκεπτόμενος τον αγώνα που έκαναν οι αγίες και οι άγιοι της εκκλησίας μας! Πόσες και πόσοι μαρτύρησαν για την αγάπη Του και για την πίστη μας!

Μακάρι να ακολουθούμε το παράδειγμά τους. Να έχουμε ζέση καρδιάς. Να έχουμε αγωνιστικότητα. Να έχουμε υπομονή, καρτερικότητα, συγχωρητικότητα.

Να έχουμε καρδιά που χωράει τους συνανθρώπους. Να πολεμούμε τα πάθη μας κάθε μέρα, κάθε στιγμή. Να μην του περνάει του διαβόλου. 

Αδερφή/έ μου, 

να διαβάζουμε (το λέω για να το ακούω κι εγώ πρώτος) τους βίους (τη ζωή) των αγίων μας. Για να μην ξεχνούμε γιατί πιστεύουμε και πώς μπορούμε να ζούμε από τώρα την αιώνια χαρά της Βασιλείας του Θεού μας.

Καλή Μεταμόρφωση (μιας κ είναιμεθαύριο) να έχουμε!