Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να παραπονιέται ακόμη και για πράγματα όχι σημαντικά: "Μα πάλι σε μένα , Θεέ μου; Μα γιατί, Θεέ μου, το επιτρέπεις και αυτό;" Και ξεχνώ πως σε αρκετές περιπτώσεις το λάθος είναι δικό μου, καταδικό μου και, χωρίς να ψάξω μέσα μου, σπεύδω ν'αρνηθώ τις ευθύνες των λάθος επιλογών μου.
Άμα σφίξεις πολύ το σταυρό που φοράς στο λαιμό σου δε φταίει ο Θεός που αισθάνεσαι πνίξιμο. Γι'αυτό, ψυχή μου, χαλάρωσε το σταυρό που φοράς χωρίς, όμως, να χαλαρώνεις τον αγώνα σου. Μην κάνεις το σταυρό που φοράς, θηλιά στο λαιμό σου. Γιατί ο αγώνας είναι χαρά και προσπάθεια! Χωρίς σφίξιμο, χωρίς άγχος. Το φορτίο του Σταυρού του Κυρίου είναι ελαφρύ και χαρίζει ανάπαυση στις ψυχές μας.
(αναθεωρημένη και βελτιωμένη ανάρτηση)
(αναθεωρημένη και βελτιωμένη ανάρτηση)
