Dress code

Καλή μου ψυχή, σήμερα θα'θελα να σου μιλήσω για τον εσωτερικό μας κόσμο.

Όταν σου γράφω dress code, αναφέρομαι όχι στον τρόπο που ντύνεσαι, αλλά στον ψυχικό σου κόσμο που ντύνει την ύπαρξή σου. Την ψυχή σου. Με ρωτούσε μια παρέα παιδιών πριν λίγο καιρό πώς πρέπει να ντύνονται και ειδικότερα τι ρούχα πρέπει να φοράνε στην εκκλησία.

Και τους απάντησα ότι δεν υπάρχει "πρέπει" στην εκκλησία. Ο Χριστός μίλησε με το παράδειγμά του και ενδιαφέρθηκε για το μέσα μας. Όχι για το έξω μας. Μίλησε για τάφους εξωτερικά ωραίους που, όμως, από μέσα ήταν αηδιαστικοί και δυσώδεις. Προσπάθησα να μιλήσω στα παιδιά εξηγώντας τους ότι ο Θεός δεν εξαναγκάζει. Άρα, δεν υπάρχει "πρέπει". Και θυμήθηκα το γέροντα Πορφύριο που έλεγε: "Τίποτα να μην κάνετε για το Χριστό με το ζόρι". 

Καλή μου ψυχή,

ο Χριστός μας αγαπάει όπως είμαστε: είτε πολύ αμαρτωλοί είτε λιγότερο, είτε προσπαθώντας να βελτιωθούμε είτε κυλιόμενους στο βούρκο. Η αγάπη Του η ασύνορη υπερβαίνει τη λογική μας. 
Έλα στην εκκλησία όπως αισθάνεσαι. Ντύσου όπως θες. Όταν, όμως, νιώσεις λίγη απ'τη Χάρη Του, τότε θα πάρεις απάντηση. Μόνος/η σου. Προσωπικά θα απευθυνθείς στο Χριστό κι Εκείνος προσωπικά θα σου απαντήσει. Αρκεί να το αποζητήσεις ειλικρινά. 

Στο εύχομαι....