Κοίταξες στον ουρανό σήμερα;

Κοίταξες ψηλά στον ουρανό σήμερα; Άραγε τι μέρα θα μας ξημερώσει... Θα'ναι δύσκολη; Θα'ναι εύκολη; Πες μια προσευχή της καρδιάς και ξεκίνα με πίστη. Κάνε όποια εργασία έχεις, φρόντισε τους δικούς σου ανθρώπους, ποτέ σου όμως μην ξεχνάς...

Αυτή η ζωή ΔΕΝ είναι η αληθινή. Δεν είναι η πραγματική. Έχουμε μια άλλη πατρίδα ετοιμασμένη απ'το Θεό. Τη μόνιμη πατρίδα τ'ουρανού.

Γι'αυτή την πατρίδα να κάνεις όνειρα. Πώς λέει ο απόστολος Παύλος: "Γιατί δεν έχουμε εδώ μόνιμη πολιτεία,αλλά λαχταρούμε τη μελλοντική". Γι'αυτή την πατρίδα να ετοιμάζεσαι απ'αυτή τη ζωή. Για εκείνη την όμορφη πατρίδα να υπομένεις κάθε δυσκολία με θάρρος, υπομονή και πίστη. Όλοι μας είμαστε ταξιδιώτες εδώ... Ταξιδεύουμε και δοκιμαζόμαστε. Άλλοι περισσότερο, άλλοι λιγότερο. Ξέρει ο Θεός πόσο αντέχουμε  ο καθένας και ανάλογα μάς δοκιμάζει...

Εύχομαι να δυναμώνεις, εύχομαι να ελπίζεις, εύχομαι να μη χάνεις το θάρρος και τη πίστη σου. Ώστε μια μέρα όλοι να μπορέσουμε να αισθανθούμε την ένωση μαζί Του... Στην άλλη πατρίδα μας. Τη μόνιμη...

Did you see the sky today?

Did you see the sky today? I am wondering what kind of day will be... Will it be a hard one? will it be an easy one? Pray from the deepness of your heart and go on with faith. Make your work, care your people but never forget.. That life is NOT the true one. It is not the real one. We have another land prepared from the God. The permanent land of the sky. For that land, make dreams. As Apostle Pavlos says "Because we don't have here a permanent land but we wish the one in future".For that country to prepare now. For that country to sustain every difficulty with courage patience and faith. We are all of us, travelers... We are travelling and experiencing difficulties. Other more or less. The God know how much we can sustain and He decides accordingly...

I wish to become stronger, I wish to hope, I wish not to lose your courage and faith And then we will be able to feel the union with Him. In that other land. The permanent...

Τόλμησέ το!

Όσο περισσότερο βγαίνεις απ'τον εαυτό σου τόσο περισσότερο πλησιάζεις το Θεό. Ξεκίνα να βαδίζεις προς το Χριστό και θα νιώσεις μια γλύκα μέσα στην καρδιά σου. Ξεκίνα ν'απλώνεις το χέρι σου προς το μέρος του και θ'αρχίσεις να ζεις. Να ζεις αληθινά.

Μη μένεις στο πρόβλημα ή στα προβλήματά σου. Ξέρεις πόσος πόνος υπάρχει γύρω σου; Αν πάψεις να θεωρείς τον εαυτό σου κέντρο του σύμπαντος (αχ, πόσο εγωισμό κρύβουμε...), τότε όλο το σύμπαν θα σε θεωρεί υποψήφιο για τη βασιλεία Του, για την ένωση μαζί Του. 

Το μόνο που σου χρειάζεται είναι να το τολμήσεις! Να τολμήσεις να κάνεις την αρχή! Έτσι δεν έλεγαν και οι αρχαίοι; Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός; Ε, λοιπόν, τόλμησε να κάνεις την αρχή! Είσαι έτοιμος;

Do it!

As much as you leave yourself then  you approach more and more the God. Start to walk towards the Christ and you will feel something sweet in your hand. Start to give your hand towards Him and you will start to live. To live truly. Don't think your problems. Do yo know how much pain is shared between those next to you? If you stop to consider your self the centre of the world then, all the world will consider you as a serious candidate for His Kingdom. The only you need is to go ahead! To make the beginning! Isn't that the ancient people said? "The start is the halfway for the whole". Come on, do that beginning? Are you ready?

Εσύ τι θα κάνεις;

'Οταν έρχονται οι αντιξοότητες δεν πρέπει να απελπίζεσαι ολοτελώς. Πότε να μην κρίνεις βάσει των πρώτων εντυπώσεων, ούτε να αφήσεις τον ευατό σου να καταβάλλεται τόσο απο την λύπη όπου και αν αυτή προέρχεται., έστω και αν νομίζεις ότι δεν υπάρχει ελπίδα να βγεις απ'τον αποπνικτικό κλοιό της. Χωρίς αμφιβολία και σ' εσένα και σε όλους τους δούλους μου είναι πολύ πιο ωφέλιμη και βοηθητική για τη σωτηρία, η δοκιμασία με τα διάφορα παθήματα, παρά να έρχονται όλα σύμφωνα με τις επιθυμίες σας. 

Γνωρίζω και τις απόκρυφες σκέψεις σου. Γνωρίζω πόσο ωφέλιμο είναι να μένεις κάποτε χωρίς χαρά ώστε να μην πέσεις στην περηφάνια και τη φιλαυτία και να νομίσεις ότι είσαι καλύτερος από ότι στην πραγματικότητα. 'Οτι σου το έχω δώσει μπορώ και πάλι να σου το αφαιρέσω και να σου το ξαναδώσω κατα τη θέληση μου. 

Είναι για μένα τίποτε δύσκολο;  Είμαι εγώ σαν κάποιους που λένε λόγια και δεν τα εκτελούν; Που είναι η πίστη σου παιδί μου; Στάσου γενναίος και επέμεινε. Δείξου υπομονετικός και ισχυρός. 

Απο την Μίμηση του Χριστού

(Ευχαριστούμε το φίλο που μας το έστειλε!)

What are you going to do?

When bad situations arise you should not become desperate. Never judge according to the firs estimations, never leave yourself to be occupied by sadness from whatever source... even if you think that there is no hope to overcome that sadness. Undoubtedly living some difficult moments in your life will in effect be more beneficial  for you and for all My servants. 

I know even your hidden moments. I know how beneficial is to remain in some moments without pleasure in order not to think that you are the best. Whatever I gave you I can take it back and re-give it whenever I want. Is there anything difficult for me? Am I like those who say words and they never do the actions? Stand brave and insist. Show your self how patient and strong you are. 

Μια λέξη είναι η διαφορά

Κάπου διάβασα: «Θεέ μου δώσε μου τη γαλήνη, να δέχομαι τα πράγματα που δεν μπορώ ν’ αλλάξω∙ τη δύναμη ν’ αλλάζω τα πράγματα που μπορώ∙ και τη σοφία, να ξέρω τη διαφορά τους.» Σκέφτηκα ότι αυτά ειπώθηκαν από κάποιον τόσο ταπεινό που γι’ αυτόν ζωή σήμαινε παρουσία Θεού… Γιατί η αυτογνωσία που επιδιώκει θα επιτευχθεί μέσω της επιζητούμενης απ’ τον Κύριο σοφίας. Δεν ξέρω βέβαια αν στο τέλος θα μπορέσει να αποδεχτεί τα πράγματα που δεν μπορεί να αλλάξει, ούτε αν θ’ αλλάξει αυτά που μπορεί, ούτε αν θα λάβει τη σοφία που ζητά για να διακρίνει τη διαφορά τους. Αυτό που ξέρω είναι ότι αυτός ζει με τον Χριστό για τον Χριστό… Ενώ εγώ ζω με εμένα για ΕΜΕΝΑ… Μια λέξη είναι η διαφορά… Μόνο που αυτή η λέξη με καθηλώνει στα γήινα και απομακρύνει από κοντά μου τη θέα της αιώνιας ζωής. Κρίμα… Κρίμα για ΕΜΕΝΑ…

(Ευχαριστούμε το φίλο που μας το έστειλε!)

A word makes the difference..

Somewhere I read: <>. I though that all the above were said from someone who is so modest and for whose life means the presence of the God... Because the self-understanding that he achieves will happen only through the wanted from Lord wisdom. I don't know, if at the end he will be able to accept all the things that he cannot change, neither whether he will change all those he can, nor if he will receive the wisdom he asks so as to able to see clearly their difference. What I know is that the he lives with the Christ for the Christ... But I live with ME... A word makes the difference... But this word forces me to remain upon this land and keeps me away from the view of the endless life. That's so pity. So pity for ME...

Να πώς μάθαμε τι είναι αγάπη

Να πώς μάθαμε τι είναι αγάπη: Εκείνος πρόσφερε τη ζωή του για χάρη μας. Έτσι οφείλουμε κι εμείς να προσφέρουμε τη ζωή μας για χάρη των αδερφών μας. 

Αλλά αν κάποιος που έχει τα πλούτη του κόσμου δει τον αδερφό του σε κατάσταση ανάγκης και δεν τον σπλαγχνιστεί, πώς ο άνθρωπος αυτός να έχει μέσα του αγάπη για το Θεό; 

Παιδιά μου, ας μην αγαπάμε με λόγια και ωραίες φράσεις, αλλά με έργα και αγάπη αληθινή.

(Α' Ιωάννου, κεφ.γ', στ.16-18)

This is how we learned what is love...

This is how we learned what is love: He offered his life four us . Therefore, we have to offer our life for the benefit of our brothers. But if someone who is the richest in the world but does not feel any sympathy for his brother who is in need, then how he can have into him love for the God?

My brothers, let's love with actions and true love and not with nice sentences and phrases. 

(from the Holy Bible)

Μια ψεύτικη φαντασία

Με μια ψεύτικη φαντασία οι δαίμονες μάς οδηγούν στο να αμαρτάνουμε. Και ο ίδιος ο Σατανάς με τον ίδιο τρόπο κατακρημνίστηκε από το ουράνιο ύψος ως αστραπή, επειδή έβαλε στη φαντασία του να γίνει ίσος με το Θεό.

Με τον ίδιο τρόπο χώρισε τον Αδάμ απ'τον Θεό παρουσιάζοντάς του την φαντασία, ότι θα γινόταν ίσος με το Θεό. Με τη φαντασία σχετική με τη φιλαργυρία και το κέρδος οδήγησε τον Ιούδα να παραδώσει τον Κύριο και Θεό μας. 

Με αυτό τον τρόπο μάς εξαπατά ο δόλιος εχθρός μας.

Αγίου Κασσιανού του Ρωμαίου

A false imagination

With a false imagination, the daemons lead us to sin. And the Daemon himself, with exactly the same way fall from the sky because he falsely thought that he could become equal with the God. Similarly he  divided Adam from the God by falsely presenting him the imagination, that he could become equal wit the God. With a false imagination in relation to  economic gain Judas betrayed the Lord. 

He deceives us in that way.

St.Kassianos

If you could approach Him at least for a little...

A couple of Germans, came and showed me a little box with wedding rings, and they were speaking German which I understood hardly. "We want", he said, "to bless the wedding rings". They didn't know that before I was  in the Holy Mountain and I don't know how they found me at the airport. "Are you orthodox"? He said no, does it matter? We want you just to bless the wedding rings. I said "Well I will bless them". And I did that and they said thank you to me very vividly. And I say to myself " I was in the Holy Mountain for a visit, I was so moved from the whole experience, I go to the airport and sit and while I wanted to be with myself and to think all the nice things I saw and felt in the Holy Mountain, someone approached me and want a blessing". He said to me, today we have our 50th ceremony of our wedding and we want you to bless the rings. At that time I felt that if you really approach the God for a while, then all the others when you return will want to approach you, without your intention. Just because you are a man of the Christ, even if that is just for a while. 

Έστω λίγο να Τον πλησιάσεις...

Ήρθε ένα ζευγάρι Γερμανών, στο άσχετο, και με βρήκαν και μου έβγαλαν ένα κουτάκι με βέρες και μου έλεγαν στα Γερμανικά κάτι, μισο-καταλάβαινα ελάχιστα. "Θέλουμε", λέει, "να μας ευλογήσετε τις βέρες". Με είδαν που βγήκα απ'το Άγιον Όρος; Δεν ήξεραν ότι βγήκα απ'το Άγιον Όρος και δεν ξέρω γιατί, με βρήκαν στο αεροδρόμιο. Λέω: "Είστε ορθόδοξοι;" Λέει: "Όχι. Πειράζει; Θέλουμε να μας ευλογήσεις. Είναι κακό να μας ευλογήσεις τις βέρες;". "Να σας ευλογήσω". Και τους ευλόγησα τις βέρες και με χαιρέτισαν με πολλή αγάπη.

Και λέω: "Βρε παιδί μου, κοίτα να δεις. Φεύγω απ'το Άγιον Όρος συγκινημένος, πάω στο αεροδρόμιο και κάθομαι. Και, ενώ θέλω να κλειστώ στον εαυτό μου και να σκεφτώ όλα αυτά τα ωραία που έζησα, κάποιος ξαφνικά σαν να τον τράβηξε κάτι, ήρθε κοντά μου και μου ζητά ευλογία". Μου λέει: "Έχουμε πενήντα χρόνια γάμου-επέτειο και θέλουμε να μας ευλογήσετε εσείς".

Βγήκα απ'το Άγιον Όρος και αμέσως ήρθε κάποιος κοντά μου να μου ζητήσει ευλογία. Εγώ που το αισθάνθηκα στην ψυχή μου αυτό, έτσι το πήρα: όταν πραγματικά πας κοντά στον Θεό, έστω λίγο να Τον ακουμπήσεις, μετά οι άλλοι, όταν γυρίσεις, θέλουν κι αυτοί να σε πλησιάσουν χωρίς να το επιδιώξεις. Χωρίς να το θέλεις. Μόνο και μόν επειδή είσαι άνθρωπος του Θεού, έστω και λίγο.

(απόσπασμα απ'το βιβλίο του π.Ανδρέα Κονάνου "Δυνάμωσε την ψυχή σου", εκδ.Σωματείο Παναγία Γάλαξα η Θαλασσοκρατούσα)