Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις ότι σ'έχει παρατήσει ακόμη και ο Θεός; Στιγμές που νιώθεις τον κόσμο να χάνεται κάτω απ'τα πόδια σου και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα; Όλα να έχουν πάρει μια τροπή τόσο δυσάρεστη που να είσαι τόσο σίγουρος και τόσο απογοητευμένος;Να ξέρεις ότι εκείνη τη στιγμή ο Κύριος είναι πολύ κοντά σου. Την στιγμή που νιώθεις τόσο πολύ την απουσία του,αυτός είναι τόσο πολύ κοντά σου. Αλλά θέλει την ψυχή σου να ωριμάσει... Θέλει να δυναμώσεις,να γίνεις γενναίος. Θέλει να γίνεις ξεφτέρι!
Να θυμάσαι και το λιβάνι. Όσο και ωραίο και αν είναι, το λιβάνι αν το'χεις στο κουτί του,όση ποιότητα αρωμάτων και αν έχει, δεν ευωδιάζει! Για να ευωδιάσει και να γεμίσει με άρωμα τον χώρο πρέπει να καεί. Να μπει πάνω στο κάρβουνο. Να λιώσει...Τις στιγμές,λοιπόν, που νιώθεις την απόλυτη μοναξιά, ο Χριστός είναι ακριβώς δίπλα σου. Τότε ετοιμάσου! Τότε θα γίνει το θαύμα! Δεν ακούς;
(απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου με θέμα "Εγκαταλειμένος και απ'τον Θεό" [(από εκπομπή Αθέατα περάσματα http://www.atheataperasmata.com)]
Ακόμα και όταν φταίω εγώ;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή