Λες για κάποιον ότι είναι κακούργος και ας καεί στη φωτιά του άδη. Σε ρωτώ, όμως: Αν ο Θεός δώσει σε σένα μια καλή θέση στον παράδεισο και δεις στις φλόγες ριγμένον εκείνον, για τον οποίον ευχόσουν αυτά, άραγε δε θα λυπηθείς τότε γι αυτόν, όποιος κι αν ήταν, έστω και εχθρός της Εκκλησίας;
Άγιος Σιλουανός
Πόσες φορές κάνουμε αυτό το λάθος; Η αγάπη τον φόβον έξω βαλείν, λέγει το ευαγγέλιο. Ο προσευχόμενος για ένα πρόσωπο που αδίκησε αισθάνεται καλά. Ο ΔΕΧΌΜΕΝΟΣ τα ειδοποιητήρια κάτι νοιώθει, αισθάνεται να τον καίει κάτι, να τον τσιμπάει. Έχει καταρχήν μια εσωτερική πληροφόρηση για αυτό που συμβαίνει εκείνη τη στιγμη. Αλλά πως αντιδράει; η αρχή της μετανοίας είναι μια νέα ζωή λένε οι πατέρες...για να βάλεις μετάνοια πρέπει να κάνεις και ένα τσεκ στον εαυτό σου...να έχεις υπ΄ 'οψιν σου την αυτογνωσία και να πας για εξομολόγηση στο πλυντήριο της ψυχής, αλλιώς θα συνεχίσουν τα προβλήματα, θα βασιλέυει η αταξία με αυτό το αμάρτημα...βλέπουμε το ''μη κρίνετε κατ΄ 'οψιν αλλά κατά την ουσίαν κρίνετε...από την κατάκριση επιτρέπει ο Θεός να πέφτουμε στα ίδια ή σε παρόμοια αμαρτήματα με τον κατακριθέντα για να δούμε οτι ήμαστε ενα ΜΗΔΕΝΙΚΟ και δεν έχουμε την δύναμη να κάνουμε κάτι από μόνοι μας ''χωρίς εμού ου δύνασθαι ποιείν ουδέν''. Επιλογικά και λίαν συντόμως ένας λόγος αρκεί: ''Κράτα το νού σου στον Άδη και μη απελπίζου'' Αγ.Σιλουανός.
ΑπάντησηΔιαγραφή