Τι θα πει πραγματική αγάπη... (Ένα πολύ όμορφο περιστατικό)

Ήταν ένα παιδί Β' Λυκείου και είχε αγαπήσει μια κοπέλα στο φροντιστήριο. Και μου λέει: -Πάτερ, αυτή η κοπέλα είναι πάρα πολύ καλή.

- Χαίρομαι που είναι μια πολύ καλή κοπέλα στον κόσμο, του λέω.
- Αλλά,πάτερ,την αγαπάω πολύ.
- Και αυτό είναι πολύ καλό.Άγιο. Να την αγαπάς πολύ, του απαντώ.
- Γι'αυτό,όμως,πάτερ δεν μπορώ να την πλησιάσω άλλο.
-Γιατί;
-Επειδή την αγαπάω πάρα πολύ,πάτερ, και ξέρω ότι τώρα αυτή έχει ένα σπίτι πολύ πιεστικό. Και διαβάζει πολύ για να σπουδάσει. Και, επειδή την αγαπάω πολύ, γι'αυτό δεν κάνω τίποτε μαζί της.
- Αυτό δεν το κατάλαβα, του λέω. Όλοι το αντίθετο μου λένε!
-Ναι πάτερ. Δεν σκέφτεστε; Αφού την αγαπάω, πώς τώρα θα την αναστατώνω; Γιατί θα με σκέφτεται συνέχεια και δεν θα μπορεί να διαβάζει, και μετά θ'αρχίσουμε τα μηνύματα και μετά θα τσακώνεται να βάζει κάρτα που δεν θα'χει και μετά θα δει η μάνα της το κινητό (γιατί οι μανάδες κοιτάνε τα κινητά να δούνε τι γράφουνε και μετά θα γίνουνε μεγάλοι καβγάδες. Την αγαπάω,πάτερ και είπα στον εαυτό μου: "Άσ'την να την αγαπάω".
- Πολύ ωραία αυτή η αγάπη, του λέω.

Επειδή την αγαπούσε, δεν την πλησίαζε. Όταν αγαπάς,λοιπόν, κάνεις ό,τι θέλεις.Πραγματικά... Όταν αγαπάς, ρισκάρεις, ανοίγεσαι, αλλά θες το καλό και το δικό σου και του άλλου.

(Απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου στη Θεσσαλονίκη με θέμα: "Άκου την καρδιά σου")