Εγώ ειμί το φως της ζωής

Μακάρι να μπορούσαμε να χωνέψουμε τι θα πει ακριβώς αυτό. Τι είναι, ποιο είναι το αληθινό φως, ποιός είναι η ζωή. Ποιός από μας μπορεί να ισχυριστεί ότι ξέρει; Κανείς! Ούτε στο ελάχιστο δεν μπορούμε να κατανοήσουμε από μόνοι μας τον Χριστό, που είναι ζωή και φως...

Το φως που, όταν φτάσει οπουδήποτε, δίνει με τις ακτίνες του ζωή. Κάνει τα πάντα να ανθίσουν, να αναζωογονηθούν, ν'αρχίσουν να λειτουργούν. Ο Χριστός είναι ζωή, γιατί είναι το φως. Και είναι το φως, γιατί είναι η μοναδική αληθινή ζωή.

Αυτός μπορεί να πάρει την ψυχή σου απ'τη θάλασσα της αμαρτίας και να την σηκώσει ψηλά στον ουρανό. Στο φως. Να την καθαρίσει απαλά, να σφουγγίσει τα δάκρυά της, να γιατρέψει κάθε πληγή. Να ρίξει στα σκοτεινά μας δωμάτια τις θεϊκές του ακτίνες. ''Η ακτίνα, όταν πέφτει κάπου, φωτίζει αθόρυβα. Δεν κάνει φασαρία, θόρυβο. Ήρεμα, σιγανά, φωτίζει και ρίχνει άπλετο φως" λέει ένας παππούλης...

Τι λες; Δεν αξίζει να αφήσουμε την καρδιά μας στα άγια, στα γεμάτα αγάπη χέρια Του; Εκεί, τότε, θα νιώσουμε πραγματική ανάπαυση. Γαλήνη. Χαρά. Ειρήνη...