Κάποιος φιλομόναχος χριστιανός επισκεπτόταν τακτικά τους ασκητές για ωφέλεια. Μια φορά ανακάλυψε έναν πολύ ηλικιωμένο και άρρωστο ερημίτη. Τον λυπήθηκε και θέλησε να του δώσει όσα χρήματα είχε μαζί του για τις ανάγκες του.
- Κράτησέ τα, αββά, τον παρακάλεσε. Είσαι γέρος και άρρωστος. Δε μπορείς πια να εργάζεσαι. Θα σου χρειαστούν.
- Εξήντα ολόκληρα χρόνια υποφέρω από τούτη την αρρώστια, του απάντησε, και με τη βοήθεια του Θεού δε μου έλειψε ποτέ τίποτα. Εκείνος που έχει τη φροντίδα μου, αδιάκοπα μου στέλνει όλα τα αναγκαία!
Έτσι, απέφυγε να δεχτεί τα χρήματα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου