Λίγο πριν κοιμηθείς

Ξέρω πως είναι πρωί, μα έχε το στο νου σου όταν έρθει η ώρα να πας για ύπνο.

Λίγο πριν κοιμηθείς, φίλε, σκέψου...

Σκέψου ποιος είσαι, τι κάνεις, πώς πορεύεσαι στη ζωή σου. Σκέψου το πώς κύλησε η μέρα και πώς εσύ αντέδρασες σε κάθε γεγονός. Σκέψου πως ο Κύριος σε άφησε να ζήσεις και αυτή τη μέρα... Σου έδωσε άλλη μια ευκαιρία να Τον πλησιάσεις...

Τώρα, θέλω να βγεις απ'τον εαυτό σου και να σκεφτείς λίγο τους άλλους. Είσαι ζωντανός. Έχεις το κρεβάτι σου. Όμως, λίγο πριν κοιμηθείς, σκέψου λίγο τα παιδιά που δεν έχουν να φάνε. Σκέψου πόσοι άνθρωποι περιφέρονται απελπισμένοι στους δρόμους. Αυτή την στιγμή. Άστεγοι, φτωχοί, πεινασμένοι, παιδιά μπλεγμένα στα ναρκωτικά.... Τόσος κόσμος υποφέρει. Σκέψου πόσοι -αυτή τη στιγμή- πονάνε σ'ένα νοσοκομείο, πόσοι θλίβονται επειδή έχασαν κάποιο πρόσωπο αγαπημένο, πόσοι είναι απελπισμένοι λόγω χρεών και δανείων, πόσοι άνθρωποι διψούν για λίγες στιγμές χαράς και δεν ξεδιψούν ποτέ... Πόνος, θλίψη, δυστυχία σε κάθε γωνιά του πλανήτη...

Σκέψου τα όλα αυτά φίλε. Όχι για να απελπιστείς! Αλλά για να πεις ένα Κύριε ελέησον. Για να μπορέσεις να μαλακώσεις λίγο την καρδιά σου. Να την συντονίσεις στον παλμό της προσευχής. Ωραίο πράμα αυτό. Τώρα που θα πέσεις για ύπνο, να εύχεσαι για όλους! Αυτό σε ενώνει, σε κάνει μέτοχο χωρίς να σε γκρεμίζει ψυχολογικά. Και όταν Τον παρακαλέσεις, η καρδιά σου θα μαλακώσει. Θα γλυκαθεί. Θα έρθει ο ύπνος και θα σφαλίσει τα μάτια σου... 

Κι εσύ; Εσύ θα κοιμηθείς μέσα στην προσευχή... Να τα θυμάσαι αυτά, φίλε. Λίγο πριν κοιμηθείς....


ΥΓ: Μην ξεχνάτε: http://aoratigonia.blogspot.com/2011/09/blog-post_3442.html

Ελευθερία = υπακοή

Δεν γίνεται να αποκτήσεις πλήρη ελευθερία αν δεν απαρνηθείς τελείως τον εαυτό σου. Ως δούλοι ζουν όσοι αγαπούν τον εαυτό τους και θέλουν να ανήκουν στον εαυτό τους.

Η τέλεια ελευθερία είναι δεν είναι παρά η τέλεια εκπλήρωση των εντολών και όλων των ευαγγελικών παραγγελμάτων και όλες οι εντολές και όλα τα παραγγέλματα ανάγονται στην απάρνηση του εαυτού μας.

Αυτό, επειδή απορρίπτοντας κάποιος την ίδια του τη λογική, κατέχει στην πληρότητά της και χωρίς καμιά ανάμειξη την αλήθεια του Θεού. Απαρνούμενος την αγάπη προς τον εαυτό του, έχει μέσα του μόνιμο κάτοικο την αγάπη για τον πλησίον λόγω του Θεού ο οποίος είναι η αγάπη και η αγάπη είναι η συγκεφαλαίωση όλων των εντολών.

(απόσπασμα απ'το βιβλίο του Θωμά Κεμπήσιου "Η μίμησις του Χριστού", εκδ.Χ.Συνοδινού)


ΥΓ: Μια ιδιαίτερη καλημέρα στους καλούς μας φίλους Π+Φ!! 'Ελαβα το μήνυμά σας. Για περαιτέρω επικοινωνία, το mail μου είναι geothalassinos@gmail.com. Θα περιμένω mail σας!

Ανατρεπτικός....

Ακούω πολλούς να χρησιμοποιούν τη λέξη αυτή, να την πιπιλίζουν  και -δεν σας το κρύβω- αγανακτώ... Αγανακτώ, διότι έχουμε γίνει όλοι μας τόσο συμβατικοί, τόσο εγωιστές, τόσο υποταγμένοι. Πιστοί οπαδοί του ωχαδερφισμού και της ήσσονος προσπάθειας. Διψασμένοι για ανέλιξη, χρήμα, δόξα, πλούτο και επιτυχία... Καλολαδωμένα γρανάζια στη μηχανή της υλιστικής εποχής μας.

Και όλα τα παραπάνω τα συγκρίνω με αυτό που μάς πρόσφερε ο Χριστός με τη διδασκαλία του. Με το δυναμικό, σοφό λόγο του. Που ήρθε να σπάσει το κατεστημένο. Να διαρρήξει κάθε συμβατικότητα και ιδεολογία. Το κήρυγμα του Χριστού ήταν ανατρεπτικό.Έφερε κάτι το εντελώς καινούριο. Η διδασκαλία του πέρα από κάθε φαντασία και όριο. Το κήρυγμά του έσπασε φραγμούς, σύνορα, ιδεολογίες. Ο Χριστός έφερε την αγάπη. Και το έδειξε έμπρακτα με τη θυσία του.

Άραγε, εμείς οι δήθεν χριστιανοί... Τι κάνουμε γι'αυτό; Είμαστε αληθινοί; Πιστεύουμε αυτά που δείχνουμε; Είμαστε αληθινοί; 

Στο δρόμο που βαδίζεις

Στο δρόμο που βαδίζεις, 

χρειάζεται να'χεις ελπίδες ζωντανές. Από αυτές που φλογίζουν την καρδιά και της δίνουν φτερά για να πετάξει. 

Στο δρόμο που βαδίζεις,

να'χεις, φίλε, προετοιμαστεί. Σαν τους ναυτικούς που μελετούνε τον καιρό και τους ανέμους. Που μετράνε με τη θωριά τους τη θάλασσα πριν ξανοιχτούνε στα βαθιά.

Στο δρόμο που βαδίζεις, 

θ'ακούσεις πολλές φωνές που θα σου τάζουν χίλια δυο ταξίματα μάταια. Καλέσματα χωρίς αλήθεια, χωρίς τιμή και λεβεντιά.

Στο δρόμο που βαδίζεις,

κράτα το βλέμμα σου στη γη, μα έχε τη ψυχή σου τον ουρανό να ατενίζει. Χαμηλά να περπατάς, μα με προσευχή ψηλά να φτερουγίζεις. 

Στο δρόμο που βαδίζεις,

πολλά θα μάθεις, πολλά θα διδαχτείς. Κράτα μες στην καρδιά σου τη φλόγα που'χες στην αρχή και μ'αυτή σαν οδηγό το τέρμα θα προσμένεις.

Στο δρόμο αυτό δεν είσαι μοναχός. Μην πεις πως νιώθεις μοναξιά. Γύρω σου τόσες ψυχές, τόσες καρδιές αγώνα δίνουν μαχητικό.  Στο δρόμο που βαδίζεις μάθε να ζεις την κάθε στιγμή. Να ζεις, να χαίρεσαι. Να ελπίζεις. Να ελπίζεις.Να συνεχίζεις και με χαμόγελο να προχωράς....

Κάνε μια προσπάθεια...

Πώς όταν θες να πας από μια πόλη σε μιαν άλλη, χρησιμοποιείς τις ταμπέλες... Λάρισα τόσα χιλιόμετρα, Θεσσαλονίκη τόσα. Στρίψε εδώ, πήγαινε από εκεί...

Το ίδιο συμβαίνει και με τις εντολές του Χριστού. Δεν σε υποχρεώνουν να πας πουθενά. Αν, όμως, θες να είσαι κοντά του, καλό είναι να τις ακολουθήσεις... Αυτές θα σε οδηγήσουν στην πορεία την προσωπικά κατάλληλη για σένα. Θα είναι οι οδοδείκτες σου. Το ασφαλές σου μονοπάτι προς Αυτόν. Θα είναι ο σταυρός σου. Η χαρά σου. Οι δυσκολίες σου. Οι δοκιμασίες σου. Η ίδια η ζωή σου.

Κάνε μια προσπάθεια να ακολουθήσεις, να ζήσεις τις εντολές του κόντρα στον στυγνό ορθολογισμό  της εποχής μας και θα αρχίσεις να τον πλησιάζεις. Αυτόν που είναι Υπέρλογος. Κάνε μια προσπάθεια να ζήσεις τα όσα μάς λέει και δε θα πεθάνεις ποτέ!

Τι γυναίκα να παντρευτώ;

Να παντρευτείς! Και θα σου πω τι θα κοιτάξεις να έχει μια γυναίκα.

Πρώτον, να έχει την αλήθεια στην καρδιά και στα χείλη. Δηλαδή ότι σου λέει να είναι αληθινό. Γιατί κάτω απ’ το ψέμα δεν στεριώνει η οικογένεια.

Δεύτερον να μην παίζει το μάτι της. Όταν είναι μαζί σου μην κοιτάζει άλλον.

Τρίτον, να είναι λιγάκι χριστιανή. Να ξέρει ότι είναι Χριστούγεννα, ότι είναι Τετάρτη, ότι είναι Παρασκευή, ότι είναι Κυριακή.

Και ένα τέταρτο, να σ’ αρέσει και λιγάκι.

Άμα βρεις μια τέτοια, πάρ’ την αμέσως.

απ'το ζωντανό ιστολόγιο (www.istologion.org)

Και αυτό είναι δώρο!

Μετά από ένα μικρό χουζούρεμα στο κρεβάτι σηκώθηκα και σήμερα... Ανοίγω διστακτικά τα μάτια μου και αρχίζω να προσαρμόζομαι σιγά-σιγά στο νέο status. Στην νέα μέρα που ξημέρωσε, στις νέες απαιτήσεις, προσδοκίες και στιγμές της μέρας που θα ακολουθήσουν...

Αλλά καλό είναι, όμως, να πω και ένα ευχαριστώ στην προσευχή μου την πρωινή. Να Του πω "ευχαριστώ" που με άφησε ν'ανοίξω τα μάτια μου και σήμερα. Που μου χάρισε άλλη μια μέρα. Είναι και αυτό ένα δώρο! Και μάλιστα όχι ασήμαντο. Ένας μεγάλος άγιος έλεγε πως κάθε μέρα νέα που ξημερώνει είναι και άλλη μια ευκαιρία για μας ώστε να μετανοήσουμε! Μια ευκαιρία να πούμε ένα "ήμαρτον", ένα "συγγνώμη" έμπρακτο. Να κάνουμε ό,τι μπορούμε να πλησιάζουμε τον Θεό και τον συνάνθρωπο. Για να αγαπάμε όλο και πιο πολύ.

Φίλε, φίλη, ας μην ξεχνάμε κάθε πρωί που ανοίγουμε τα μάτια μας το "ευχαριστώ". Καλημέρα!

Μα αν δεν έχεις λιγάκι αγάπη

Ίσως, ένα απ'τα πιο δύσκολα πράγματα σ'αυτή τη ζωή... Ποιο; Το να έχεις αγάπη. Το να δείχνεις αγάπη αληθινή, ειλικρινή, πηγαία, ανυπόκριτη, χωρίς όρους και διακρίσεις! Μα ταυτόχρονα είναι και το πιο όμορφο πράγμα στον κόσμο! Άμα μάθουμε να αγαπάμε έτσι, τότε όλα θα γίνουν Χριστός, όπως έλεγε και ο γέροντας Πορφύριος. Τότε όλα θα γίνουν φωτεινά, χαρούμενα, ελπιδοφόρα. Τότε δεν θα υπάρχει πια σκοτάδι, θάνατος, κακό! Όλα ξεθωριάζουν και χάνονται μπροστά στην αγάπη!

Όταν το βλέμμα εκπέμπει την αγάπη, τότε μαγνητίζει πάνω του τη θεϊκή ματιά. Και έτσι τα μάτια θα μάθουν να κοιτούν αλλιώς. Φιλτράρουν τα πάντα με το θεϊκό βλέμμα. Θα μάθουν να βλέπουν σε άλλη διάσταση... Τι πιο ωραίο πράγμα...

Πώς λέει και ένα τραγούδι; "Μα αν δεν έχεις λιγάκι αγάπη, δεν έχεις τίποτα πάνω στη γη. Μα αν νομίζεις ότι έχεις κάτι, σου λέω, φίλε, δεν έχεις τίποτα"!

Ο απόστολος Παύλος μάς συμβουλεύει

Βρήκα ένα απόσπασμα απ'την πρώτη προς Θεσσαλονικείς επιστολή όπου ο απόστολος Παύλος συμβουλεύει τους πιστούς της Θεσσαλονίκης. Σας το παραθέτω μεταφρασμένο: 

"...Να έχετε ειρήνη μεταξύ σας. Να συμβουλεύετε τους άστατους, να παρηγορείτε τους λιγόψυχους, να στηρίζετε τους αδύνατους στην πίστη και να δείχνετε μακροθυμία σε όλους. Προσέχετε να μην ανταποδίδετε ο ένας στον άλλο κακό στο κακό, αλλά να επιδιώκετε πάντα το αγαθό και μέσα στην εκκλησία και σ'όλο τον κόσμο.(.....) Να είστε πάντα χαρούμενοι. Να προσεύχεστε αδιάκοπα. Να ευχαριστείτε τον Θεό για το καθετί."

Το πιο όμορφο αστέρι

Κάποτε θα τελειώσει αυτή η μέρα. Θα μείνουμε όλοι μόνοι τελικά. Όλοι είμαστε μόνοι στον κόσμο. Και οι έγγαμοι και οι άγαμοι και οι πολύτεκνοι. Γιατί, τελικά, καθένας κοιμάται στο κρεβάτι του με τον εαυτό του. Ο εαυτός του και ο Θεός του.

Όταν, λοιπόν, μείνουμε μόνοι, αν στάξει ένα δάκρυ απ'τα μάτια μας, ένα δάκρυ μετανοίας, νομίζω ο Χριστός θα το πάρει. Αυτό το δάκρυ δε θα χαθεί. Θα το πάρει και ξέρετε τι θα το κάνει; Αυτή την όμορφη νύχτα, θα το κάνει ένα αστέρι!... Θα το κάνει αστέρι να ζεστάνει την κρύα γη μας, και θα λάμπει αυτό το αστέρι στον ουρανό του κόσμου. Γιατί θα είναι δάκρυ αγάπης!

απόσπασμα απ'το βιβλίο του π.Ανδρέα Κονάνου "Δυνάμωσε την ψυχή σου" εκδ. Σωματείο Παναγία Γάλαξα η Θαλασσοκρατούσα

Αυτή είναι η μαγκιά

Μη συμβιβάζεσαι φίλε. Αυτή είναι η μαγκιά. Να μένεις σταθερός στα πιστεύω σου ακόμα και αν όλα φαίνονται αδύνατα. Να μη χάνεις το κουράγιο σου όταν τα προβλήματα ορθώνονται σαν εμπόδια. Μαγκιά είναι να λες στο χείλος του γκρεμού και της απελπισίας: "Θεέ μου, ακόμα είμαι εδώ. Ακόμα ελπίζω σε σένα"... 

Όταν νιώσεις την απογοήτευση να σε κυριεύει, όταν είσαι έτοιμος να τα παρατήσεις και τίποτα άλλο δεν μπορεί να σου συμπαρασταθεί, μαγκιά είναι να Τον κοιτάξεις. Σ'αυτή (την τόσο αληθινή) στιγμή που πας να λυγίσεις, θυμήσου να Τον παρακαλέσεις. Να μην απογοητευτείς (γιατί τότε ο διάβολος θα σε διαλύσει), να μην δηλώσεις υποταγή. Ο χριστιανός έχει δύναμη. Ο χριστιανός είναι ανυπότακτος! Είναι ήρωας! Είναι αγωνιστής! Είναι μαχητής! 

Και όλα αυτά, όχι από μια υπερφίαλη, εγωιστική σκέψη, αλλά από την τεράστια δύναμη που πηγάζει απ'το ευαγγέλιο, απ'το σταυρό του Χριστού. Από την υπόσχεση που ο ίδιος ο Θεός μάς έδωσε.

ΠΟΤΕ ΣΟΥ ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ ΦΙΛΗ, ΦΙΛΕ! ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ! ΜΗ ΧΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΟΥ ΟΣΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΕΙΣ.

Το ωραιότερο παραμύθι (μέρος Β')

(για την Ανάσταση του Χριστού)

Αν αυτό που πιστεύω είναι ένα παραμύθι, τότε πώς εξηγείται το ότι μπορώ και ζω, κι αντέχω τον πόνο, και βλέπω τον θάνατο και χαμογελώ, και πηγαίνω στο νεκροταφείο και φυτεύω λουλούδια. Και βλέπω τον πόνο να με πλησιάζει και κάνω υπομονή. Και γίνεται σεισμός γύρω μου και εγώ στέκομαι όρθιος... Και βλέπω ναυάγια, απογοητεύσεις, πίκρες, αρρώστιες, προσδοκίες, μοναξιά, θλίψη κι όλα αυτά τ'αντέχω... Ποιος με κάνει κι αντέχω; Ποιος με κάνει και ζω; Εσύ μου λες ότι ζεις κάτι αληθινό, πιο αληθινό απ'το δικό μου. Το δικό σου το αληθινό -έστω- σε κρατάει τόσο όρθιο; Σε κρατάει τόσο δυνατό; 

Ωραία! Εγώ πιστεύω σ'ένα παραμύθι, λες. Δείξε μου εσύ. Τι έχεις και ακολουθείς; Τι σε στηρίζει εσένα στη ζωή; Πώς τα βγάζεις πέρα εσύ με τη ζωή; Πώς θα γλιτώσεις εσύ την απειλή του θανάτου, την απειλή του μηδενός, τη φθορά, τον πανικό του τέλους; Εσύ πώς θα το αντέξεις; Έρχεται ένας θάνατος. Πώς θα τον νικήσεις; Το δικό μου ψέμα είναι το πιο αληθινό και είναι αληθινό, επειδή είναι η αλήθεια! Είναι κάτι που δεν αποδεικνύεται. Ο π. Παΐσιος το'λεγε μ'ένα ρήμα περίεργο. Είναι κάτι -λέει- που "ζήται". Είναι κάτι που βιώνεται. Είναι κάτι που το ζεις, αλλά δεν ήξερε να πει το σωστό ρήμα, αλλά έχει το σωστό βίωμα!

απόσπασμα απ'το βιβλίο του π.Ανδρέα Κονάνου "Δυνάμωσε την ψυχή σου", εκδ.Σωματείο Παναγία Γάλαξα η Θαλασσοκρατούσα

ΥΓ: Απλά σας υπενθυμίζουμε την καθημερινή βραδινή μας συνάντηση http://aoratigonia.blogspot.com/2011/09/blog-post_9514.html

Το ωραιότερο παραμύθι (μέρος Α')

(Για την Ανάσταση του Χριστού)

...Σίγουρος στην ψυχή μου δεν είμαι. Λογικά δεν μπορώ να στο αποδείξω, αλλά να σου πω και το άλλο; Ακόμα κι αν αυτό που λες εσύ -ότι είναι παραμύθι αυτό που πιστεύω- το δικό μου παραμύθι είναι το ωραιότερο παραμύθι του κόσμου. Που δεν είναι παραμύθι, είναι αλήθεια!
Αλλά κι έτσι να το δεις, όλος ο κόσμος σήμερα ζει ένα μύθο, ζει ένα ψέμα. Γράφουν κάτι γιγαντοαφίσες: "Ζήσε το μύθο σου". Ζήσε το ψέμα σου. Στηρίξου κάπου, αρκεί να στηριχτείς. Ωραία! Κι έτσι να το πουν, αυτό που εσύ λες παραμύθι μου, είναι το πιο δυνατό παραμύθι. Που είναι γλυκό σαν παραμύθι, αλλά κρύβει απίστευτες αλήθειες! Κρύβει την αλήθεια της ζωής και του θανάτου.

απόσπασμα απ'το βιβλίο του π.Ανδρέα Κονάνου "Δυνάμωσε την ψυχή σου" εκδ. Σωματείο Παναγία Γάλαξα η Θαλασσοκρατούσα

Τα σκαλάκια

Η ζωή μας είναι μια ανηφόρα. Σίγουρα πράματα! Μια συνεχής ανάβαση. Μια σκάλα. Και μεις τα νήπια που ανεβαίνουμε. Μπουσουλάμε για την ακρίβεια και προσπαθούμε να ανέβουμε. Ο Χριστός που μας παρατηρεί στέκεται συνεχώς δίπλα μας και με το χέρι του από πίσω μας συγκρατεί να μην πέσουμε. Και μας βοηθάει ν'ανέβουμε. 

Αλλά πολλές φορές εξαιτίας του εγωισμού μας νομίζουμε ότι είμαστε σπουδαίοι ότι είμαστε ικανοί από μόνοι μας. Έτσι, ο Χριστός μάς αφήνει για λίγο (έχουμε την ελευθερία να το επιλέξουμε) και έτσι αμέσως τρώμε τα μούτρα μας. Κατρακυλάμε προς τα πίσω και τραυματιζόμαστε. Και όταν καταλάβουμε τα σφάλματά μας, τότε του ζητάμε συγχώρεση (εξομολόγηση) και πάλι απ'την αρχή. Μπουσουλάμε ανεβαίνοντας τη σκάλα...

Κάθε σκαλάκι και ένας αγώνας ξεχωριστός. Κάθε σκαλάκι μας φέρνει πιο κοντά στη χάρη Του. Λέει ο άγ.Ισαάκ ο Σύρος ένα ωραίο: "Με την υπομονή φτάνουμε στην ταπείνωση και στη συνέχεια απολαμβάνουμε τη χάρη του Θεού". Για ν'ανεβούμε τα σκαλάκια χρειαζόμαστε ταπείνωση και υπομονή. Ας έχουμε το βλέμμα μου και την καρδιά μου στραμμένα στο Χριστό και ας μην απελπιζόμαστε ποτέ...

Η θεία Χάρη

Η εντολή του Χριστού δεν είναι ηθικός κανόνας, αλλά η ίδια η προβολή της αιώνιας θείας ζωής στον κόσμο αυτό. Ο κτιστός άνθρωπος δεν έχει τη ζωή αυτή στην κτιστή ύπαρξή του και γι'αυτό δεν μπορεί να ζει με τις φυσικές του δυνάμεις σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού.

Έχει, όμως, την ιδιότητα να τείνει προς το Αγαθό, προς την αιωνιότητα, προς το Θεό, αλλά η επιδίωξή του αυτή θα παρέμενε απραγματοποίητη, αν δεν συνεργούσε η Θεία Χάρη, η οποία άλλωστε είναι και το ζητούμενο...

απόσπασμα απ'το βιβλίο τουαρχ.Σωφρωνίου Σαχάρωφ "Ο άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης", εκδ. Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας

Ο μεθυσμένος

Θυμήθηκα ένα περιστατικό για την κατάκριση πολύ εύστοχο... Ήταν κάποτε ένας ιερέας πολύ απρόσεκτος... Έπινε πάρα πολύ και ο κόσμος τον έβλεπε συνέχεια μεθυσμένο. Ο δεσπότης, μη μπορώντας να παραβλέπει τη συμπεριφορά αυτή, του είπε πως αν συνεχίσει να πίνει και να μεθάει και να σκανδαλίζει τον κόσμο, θα τον καθαιρέσει. Μετά από επιπλήξεις εβδομάδων, τελικά τον κάλεσε στη μητρόπολη και του ανακοινώνει πως τον καθαιρεί. Ο ιερέας το δέχτηκε ήρεμα και έφυγε.

Το ίδιο βράδυ, ο επίσκοπος δεν μπορούσε με τίποτα να κοιμηθεί. Άκουγε συνεχώς φωνές. Πολλές φωνές. Κατάλαβε πως οι άνθρωποι αυτοί τα είχαν βάλει μαζί του. Οπότε ρωτάει: "Γιατί μου φωνάζετε; Τι σας έκανα;" και άκουσε μια φωνή να του λέει: "Επειδή καθαίρεσες τον ιερέα"! Μα έτσι έπρεπε να γίνει έλεγε στον εαυτό του, ο επίσκοπος. "Αφού μεθούσε και σκανδάλιζε τον κόσμο, έπρεπε να τον καθαιρέσω".

Γεμάτος αγωνία, το επόμενο πρωινό, κάλεσε τον ιερέα στη μητρόπολη. "Τι κάνεις" τον ρωτάει. "Τι εννοείτε σεβασμιότατε"; "Κάτι κάνεις...". Και τότε απάντησε ο ιερέας: "Σεβασμιότατε, αφού το γνωρίζετε... Όλη μέρα μεθυσμένος είμαι... Τις νύχτες, μονάχα, δεν μεθάω. Πηγαίνω στο κοιμητήριο της πόλης και διαβάζω με δάκρυα τρισάγιο σε όλους τους κεκοιμημένους...Μόνο αυτό".

Από την απάντηση του ιερέα, ο επίσκοπος κατάλαβε πως οι φωνές που άκουγε ήταν των κεκοιμημένων... 

Πόσο λάθος κάνουμε, φίλη και φίλε, όταν κατακρίνουμε κάποιον...

Να μην περιμένουν (αγιορείτικη ιστορία)

Ήταν κάποτε ένα γεροντάκι σε μια σκήτη του αγίου Όρους. Ζούσε μόνος του και απ'την πολλή άσκηση είχε αγιάσει. Κάθε πρωί, πριν ακόμα χαράξει, έκανε στην καλύβη του Λειτουργία... Σιγά-σιγά, η φήμη του απλώθηκε και μέσα και έξω απ΄το περιβόλι της Παναγιάς και έρχονταν κόσμος και κοσμάκης να λειτουργηθεί και να μιλήσει μαζί του. Όμως, όλοι είχαν το ίδιο παράπονο:

"Γιατί, βρε πάτερ μου, τελειώνεις τόσο νωρίς τη Λειτουργία"; του έλεγαν. "Δεν προλαβαίνουμε καλά-καλά να'ρθουμε και συ λες το δι'ευχών"... Και εκείνο το αγιασμένο γεροντάκι απαντούσε: Όταν παιδιά μου λειτουργώ και λέω τα ονόματα κάνω όσο πιο γρήγορα μπορώ. Γιατί έρχονται οι άγγελοι να πάρουν την προσφορά (το όνομα που μνημονεύω) και τους βλέπω να με περιμένουν. Και δεν είναι σωστό να αφήνω τόσους αγγέλους να περιμένουν εμένα τον αμαρτωλό και ανάξιο. Γι'αυτό βιάζομαι και τελειώνω νωρίς. Για να μην περιμένουν...

Οι εραστές της αφάνειας

Πορεία στα μονοπάτια του Αγίου Όρους. Βήματα σε άλλη αίσθηση. Σε στενά δρομάκια και καλντερίμια που τα περπάτησαν άγνωστοι ασκητές, μυστικοί βιαστές, κρυμμένοι άγιοι, συνομιλητές της ησυχίας, εραστές της αφάνειας. Η σιωπή τους ακούγεται πιο πολύ απ'το απαλό αεράκι στις πλαγιές, η προσευχή τους είναι πιο αισθητή από τον δυνατό άνεμο στις κορυφές. Γλίστρησαν μέσα απ'τους προβολείς της ιστορίας και κανείς δεν τους υποψιάστηκε. Ξέφυγαν απ'τα μάτια αυτού του κόσμου, ίσως και των συμμοναστών τους, και κανείς δεν τους αντιλήφτηκε. Απαλό το πέρασμά τους από τα φαινόμενα. Μόλις που τους άγγιξε η ύπαρξη. Ίσα που τους κατάλαβε ο Θεός. Αιωνία η μνήμη τους στον ουρανό. Ξεχάστηκε το πέρασμά τους στη γη...

απόσπασμα απ'το βιβλίο του μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κκ.Νικολάου "φωνή αύρας λεπτής", εκδ. εν πλω.

Αστροναύτης του Θεού

Ο π. Παΐσιος είχε γεμίσει τη γη με αγγέλους, είχε γεμίσει τη γη με τη χάρη του Θεού. Άναβε, λέει, τενεκεδάκια και έβαζε μέσα κεράκια, ακόμα και την ώρα που κοιμότανε και άφηνε το κεράκι να καίγεται και έλεγε: "Κύριε, αυτό είναι υπέρ των ασθενών, υπέρ των ναρκομανών, αυτό είναι υπέρ υγείας των τάδε" και προσευχόταν για όλους. Και έκανε επισκέψεις απ'το Άγιον όρος. Είχε ταξιδέψει με την προσευχή όλη τη γη. Είχε γίνει, λέει, αστροναύτης τ'ουρανού! Αγκάλιαζε όλη τη γη με την προσευχή του. 

Κάν'το και συ αυτό, γίνε αστροναύτης του Θεού. Βγες από την έλξη της γης, τη βαρυτική αυτή δύναμη και μπες στην αγάπη του Θεού. Και αγκάλιασε, προσευχήσου για όλους, και μετά βγες....

Ο πιο δικός απ'τους δικούς μας!

Άλλωστε, αυτό ζητάμε και αυτό θέλουμε. Να μας αγαπούν, να μας προσέχουν, να μας προτιμούν, να μην μας μαλώνουν .Να μας κανακεύουν. Ε, αυτό ο Χριστός το κάνει στον μέγιστο βαθμό. Επίσης, θέλουμε και κάτι άλλο: να αγαπούν μόνο εμάς (οι άλλοι) και κανέναν άλλο. Και αν κάποιος αντιληφθεί ότι αγαπάμε και κάποιον άλλον, δυσκολεύεται. Ο Χριστός, όμως, μπορεί και το κάνει αυτό ως Θεάνθρωπος. Μπορεί και αγαπά τον καθένα μας μοναδικά.

Του είμαστε μοναδικοί. Έγινε κατάδικος στο βουνό του Γολγοθά για να γίνει καταδικός του καθενός μας! Είναι η πρώτη και η στερνή μας αγάπη! Το Α και το Ω της ζωής μας. Ο πιο δικός απ'τους δικούς μας! Μας αγαπά τόσο πολύ που δεν παίρνει άλλο! Ε, αν αυτό το αντιληφθούμε λιγάκι, τότε τι κάνουμε; Πέφτουμε στο φιλότιμο! Γιατί, όπως προείπαμε,αυτό θέλουμε, αυτό γυρεύουμε και αυτό επιζητούμε!

απόσπασμα από ομιλία του π.Ανανία Κουστένη

Καρδία συντετριμμένη

Όποιος δεν περάσει απ'την φωτιά της δοκιμής, δεν ένοιωσε αληθινά τι είναι η ζωή, και γιατί ο Χριστός είπε: "Εγώ είμαι η ζωή", κι γιατί είπε "μακάριοι οι πικραμένοι γιατί αυτοί θα παρηγορηθούνε". Όποιος δεν απελπίστηκε απ'όλα, δεν τρέχει κοντά στον Θεό, γιατί λογαριάζει πως υπάρχουνε και άλλοι προστάτες γι'αυτόν, παρεχτός του Θεού.

Αδέρφια μου, δώστε προσοχή στα λόγια μου! Έτσι που βλέπετε, έβλεπα κι εγώ και θαρρούσα πως έβλεπα. Μα τώρα κατάλαβα πως ήμουνα στραβός και κουφός και ποδαγρός. Μετά χαράς δέχουμαι κάθε κακοπάθηση, γιατί αλλιώς δεν ανοίγουνε τα μάτια στο αληθινό φως, μήτε τ'αυτιά ακούνε τα καλά μηνύματα. Μήτε τα πόδια περπατάνε στο δρόμο που πάγει εκεί όπου είναι η αιώνια πολιτεία του Χριστού, εκεί που βρίσκουνε ειρήνη και ανάπαψη οι αγαπημένοι του.

Όποιος δεν καταλάβει πως είναι απροστάτευτοςκι έρημος στον κόσμο τούτο δεν θα ταπεινωθεί. Κι όποιος δεν ταπεινωθεί δεν θα ελεηθεί. Η λύπη της διάνοιας, μάς σιμώνει στον Θεό. Γι'αυτό, δεν θέλω καμιά καλοπέραση. Καρδία συντετριμμένη.

(Απόσπασμα απ'το βιβλίο του Φ.Κόντογλου "Ευλογημένο καταφύγιο", εκδ.Ακρίτας)

Στις σκληρές περιστάσεις...

Μέσα στο βάθος της ψυχής και της συνείδησής μας υπάρχουν μεγάλες ποσότητες υπομονής, οι οποίες δυστυχώς βρίσκονται θαμμένες κάτω απ'την ομίχλη της ολιγοπιστίας. Κάτω απ'την παγωνιά της θρησκευτικής αδιαφορίας. Για να επανέλθουν τώρα αυτές οι ποσότητες της υπομονής στην επιφάνεια και να ενισχύσουν την ψυχή μας πρέπει να θερμανθούν με τη φλόγα της πίστης στο Θεό. Απόδειξη είναι ότι, ενώ ο πραγματικός χριστιανός αντικρίζει σκληρές περιστάσεις, όχι μόνο δεν κάμπτεται, αλλά μένει σαν κυπαρίσσι αλύγιστος μέσα στη συμπεριφορά. Η πίστη θερμαίνει την υπομονή και αυτή τον υποστηρίζει μέσα του.

απ'το βιβλίο του αρχιμ.Καλλίστρατου Λυράκη "Γιατί ο πόνος στη ζωή μας;"

Αν ταπεινωθείς

...Όλα είναι δώρο. Αν ταπεινωθείς θα χαριτωθείς. Αν ταπεινωθείς, δεν θα ζητάς. Και αν δεν ζητάς θα στα δώσει όλα Αυτός που ήρθε και είναι το παν! Ο Χριστός είναι το παν. Αν ταπεινωθείς θα έρθει κοντά σου αυτός που είναι το παν. Και άμα έρθει το παν, θα γεμίσει η ψυχή σου και μπορεί και το κορμί σου με πολλή χάρη, με πολλή αγάπη και πολλή αλήθεια από το Χριστό!

απόσπασμα απ'το βιβλίο του π.Ανδρέα Κονάνου "Δυνάμωσε την ψυχή σου", εκδ. Σωματείο Παναγία Γάλαξα η Θαλασσοκρατούσα

Ανοιχτή πρόσκληση

Μια έκτακτη ανακοίνωση!

Καλησπέρα φίλε μου. Καλησπέρα φίλη μου. 

Αποφασίσαμε και ξεκινήσαμε μια πορεία προσευχής! Κάθε βράδυ στις 23:30 (ώρα Ελλάδος)!Δεν υπάρχει συγκεκριμένο θέμα. Προσευχήσου όπως θέλεις, για ό,τι θέλεις και όσο θέλεις. Έλα και συ στην παρέα μας. Σε περιμένουμε!

Βιβλιοπαρουσιάσεις

Ο πόλεμος των πειρασμών

Απ'τις εκδόσεις Ακρίτας και τον αξιόλογο συγγραφέα Παντελή Πάσχο κυκλοφόρησε το 2006 το βιβλίο αυτό. Ένα βιβλίο γεμάτο ιστορίες απ'το γεροντικό που αφορούν τον πόλεμο των πειρασμών. Χωρισμένο σε τέσσερα μέρη: α) απόλαυση της κατάνυξης, β) για την εγκράτεια, γ) περί των λογισμών της πορνείας, δ) για την ακτημοσύνη και τη φιλαργυρία.

Οι διδακτικές ιστορίες, τα πολύτιμα μοναχικά ρητά, τα ζωντανά παραδείγματα και οι εμπειρία ανθρώπων που πολεμήθηκαν απ'τους λογισμούς αποτελούν το απόσταγμα σοφίας αυτού του βιβλίου. Πολύτιμο εγχειρίδιο για όσους θέλουν να προκόψουν και να πλεύσουν με οδηγό στον αγώνα της πνευματικής ζωής.

Σας το προτείνουμε!

Σκέψου θετικά!

Πόσο μ'αρέσει αυτή φράση! Δύο λέξεις μόνο, αλλά τόσο γεμάτες με ελπίδα. Δύο λέξεις που απογειώνουν! Μ'αρέσει όταν βλέπω τη φράση αυτή είτε στο internet είτε σε μπλούζες τυπωμένη είτε σε διάφορους διαλόγους... Άλλωστε, και ο γέροντας Παΐσιος το ίδιο δεν έλεγε; "Βάλε καλό λογισμό βρε παιδί μου. Σκέψου θετικά. Δες τα πράγματα θετικά"!

Είναι πολύ ωραίο να είσαι άνθρωπος οπτιμιστής. Άνθρωπος με χαμόγελο και ελπίδα. Γιατί τότε ξέρεις ότι και αν ακόμα σε βρουν εμπόδια, εσύ εκεί! Θα του πεις του Κυρίου: "Θεέ μου, έλα! Έλα τώρα! Στη δυσκολία μου, έλα να μου δώσεις κουράγιο"! Και ξέρεις... Ξέρεις πως, αφού το επέτρεψε να συμβεί, κάτι καλό θα βγει απ'όλο αυτό. Κάτι σκέφτεται το θεϊκό, γεμάτο αγάπη μυαλό για σένα.

Οπότε τι κάνεις; Μένεις ψύχραιμος, δεν χάνεις το χαμόγελό σου. Βλέπεις τα πράγματα αισιόδοξα. Βλέπεις το καλό ακόμα και στα πιο οδυνηρά πράγματα. Σκέφτεσαι θετικά! 

Κάτω απ'τον ίσκιο του Σταυρού σου...

Κάτω απ'τον σταυρό του Χριστού έγιναν ψυχικές και ηθικές νεκραναστάσεις! Και νέων ανθρώπων και  μεγαλυτέρων και αρνητών και εγκληματιών και αμαρτωλών. Πώς λέει ο άγιος Ρωμανός ο Μελωδός; Κάτω απ'το σταυρό σου Χριστέ, κάτω απ'τον ίσκιο του σταυρού σου ήλθαν να ξαποστάσουν και ληστές και πόρνες και τελώνες και αμαρτωλοί. Και ξαπόστασαν και τους έδωσε το κλειδί να μπουν στον Παράδεισο, σαν τον ληστή. 

από ομιλία του π.Ανανία Κουστένη

Αγκάλιασε τη ζωή!

Τι ωραία που θα ήταν αν απολαμβάναμε τη ζωή μας; 

Ξέρω ότι έχεις ένα σωρό δυσκολίες και προβλήματα... Και εγώ έχω... Πάρα πολλά... Αν,όμως, αρχίζαμε σιγά-σιγά να εμπιστευόμασταν τον Χριστό, θα ήταν πολύ ωραία... Αν εμπιστευόμασταν όλα τα προβλήματά μας, όλες μας τις ανησυχίες, τις ανασφάλειες, στην αγάπη του, τότε θα κάναμε ένα αποφασιστικό βήμα. Ποιο; Αυτό της απόλαυσης της ζωής! Αν λάβουμε μέσα στην ψυχούλα μας λίγη απ'την Χάρη του, τότε θα "μας στρίψει η βίδα" απ'την χαρά, που έλεγε και ο γέροντας Παΐσιος...

Νομίζω πως η λύση είναι να ριχτούμε στην αγκαλιά του Χριστού. "Να αφήσουμε το κακό και να γυρίσουμε το βλέμμα μας στον Κύριο" όπως συμβούλευε και ο γέροντας Πορφύριος. Τότε, βλέπεις αλλιώς τα πράγματα. Τότε, μαθαίνεις όχι μόνο να μην γονατίζεις απ'τις δυσκολίες της ζωής, αλλά να την αγκαλιάζεις! Να την ζεις! Αληθινά! Με ελπίδα, θεία παρηγοριά και αγάπη... Αυτό θα συμβεί, όταν όλα γίνουν Χριστός!

Δεν θα σε απορρίψει ποτέ ο Χριστός

Ο Χριστός δεν πρόκειται ποτέ να σε προδώσει. Να'σαι σίγουρος γι'αυτό. Δεν πρόκειται ποτέ να σε απορρίψει ο Κύριος όσο εμείς επιδιώκουμε και επιζητούμε στη ζωή μας την παρουσία του Θεού... Τώρα, αν φύγουμε εμείς μακρυά απ'τον Θεό, αυτό είναι άλλο θέμα. Ο Θεός δεν πρόκειται ποτέ να φύγει μακρυά από μας. Αλλά ο άνθρωπος κινδυνεύει μέρα με τη μέρα να απομακρυνθεί μακρυά απ'τον Θεό. Ο Θεός δεν εγκαταλείπει τον άνθρωπο, ο Θεός δεν απορρίπτει τον άνθρωπο. Μάλιστα εφευρίσκει μέσα -λέει-, ψάχνει ο Θεός να βρει τρόπο να σε επιστρέψει. Ψάχνει να βρει τρόπο να σε φέρει στην παρουσία του, να σε στηρίξει στα πνευματικά.

Ο Θεός περιμένει να του πεις: "Θα σηκωθώ και θα γυρίσω πίσω". Αυτό περιμένει ο Θεός από σένα!

(απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου -www.atheataperasmata.com)

Η ορθοδοξία είναι αναρχία

- Είμαστε στα Εξάρχεια αυτή τη στιγμή. Πώς νιώθετε σαν ιερέας στο κέντρο των Εξαρχείων; 

- Προεξάρχων! Για να χρησιμοποιήσουμε και έναν εκκλησιαστικό όρο... Βέβαια. Πολύ καλά νιώθεις! Διότι, η ορθοδοξία είναι αναρχία! Αλλά ποιός είναι αναρχικός, κατά τον Seneca, τον διδάσκαλο του Νέρωνος; Αναρχικός είναι εκείνος που δεν είναι ούτε δούλος ούτε τύραννος του άλλου. Θέλει μαγκιά να είσαι αναρχικός. 

(από συνέντευξη του π.Ανανία Κουστένη http://www.youtube.com/watch?v=G-SXlrDN_hU&feature=player_embedded#at=163 )

Δύο ανακοινώσεις!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 1

Η αόρατη γωνιά έχει προγραμματίσει (όποτε παρουσιάζεται ευκαιρία) να παίρνει συνεντεύξεις από ανθρώπους φωτισμένους, κληρικούς και λαϊκούς. Είναι πολύ σημαντικό να ακούγεται λόγος αγιασμένος. Λόγος που πηγάζει μέσα από βιώματα, εμπειρίες. Λόγος παράκλησης και προσευχής. Γι'αυτό τον λόγο, αν έχετε ερωτήματα, απορίες ή αν σας απασχολεί κάποιο θέμα, μπορείτε να μας τα στείλετε στην διεύθυνσή μας, geothalassinos@gmail.com . Εμείς, όταν θα παίρνουμε συνεντεύξεις, θα θέτουμε -μεταξύ άλλων- και τις δικές σας απορίες και ερωτήσεις. (Επίσης, μπορείτε να μας στείλετε σχόλια, αντιρρήσεις, προτάσεις, φωτογραφίες ή κείμενά σας για δημοσίευση.) 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 2

Επειδή πολλοί ρωτάτε, τα καθημερινά κείμενα αναρτώνται τόσο πρωί, επειδή υπάρχουν αναγνώστες που δουλεύουν από νωρίς το πρωί. Για να μπορούν, λοιπόν, και αυτοί να βλέπουν την νέα ανάρτηση προσπαθούμε να αναρτούμε καθημερινά πριν τις 07:30...

Καλό μήνα!!