Μια σχέση αλληλοαποκλειόμενη

Χτες βράδυ, με το που έδυσε ο ήλιος, βγήκα μια μικρή βόλτα. Για να καθαρίσει λίγο το μυαλό μου. Αλλά αντί να κατηφορίσω προς την παραλία όπως συνήθως, άρχισα να περιπλανιέμαι στα μικρά δρομάκια και σοκάκια της γειτονιάς μου. Μια έστριβα δεξιά, μια αριστερά. 

Κοιτούσα τις ταμπέλες με τα ονόματα των δρόμων. Άλλα ονόματα ήταν ωραία, άλλα λίγο παράξενα. Όμως, οι δρόμοι με τα ωραία ονόματα δεν ήταν πάντα και περιποιημένοι. Το ίδιο και με τους δρόμους με τα όχι και τόσο ωραία ονόματα. Πολλοί απ'αυτούς τους δρόμους ήταν όμορφοι, με δέντρα, χωρίς σκουπίδια,κλπ.

Και παρατήρησα ότι το ίδιο κάνουμε και στη ζωή μας: πολλές φορές βάζουμε ταμπέλες στους άλλους με την πρώτη ματιά. Δεν γνωρίζουμε καλά-καλά τον άλλο και αμέσως, με επιλήψιμη άνεση, να του κολλήσουμε την ταμπέλα. Να τον κρίνουμε εξωτερικά: αν είναι άσχημος ή όμορφος, ψηλός ή κοντός, χοντρός ή αδύνατος, κλπ...

Ταμπέλες και ετικέτες. Που επηρεάζουν χρωματίζοντας τη ζωή μας, τα όνειρά μας, τις συναναστροφές μας. Δίνουν μια διάσταση επιπολαιότητας στο τόσο συναρπαστικό ταξίδι που λέγεται ζωή! Σπάσε τα δεσμά της εμφάνισης και δες με τα μάτια της ψυχής σου. Πέτα την άτολμη ετικέτα και δες με αγάπη. Με την αγάπη. Τι απολυτρωτική εμπειρία...

Τελικά, αγάπη και ταμπέλες είναι έννοιες αλληλοαποκλειόμενες... Γιατί η αγάπη σου ανοίγει τη θέα σ' έναν υπέροχο ουρανό. Σε αφήνει να ανασάνεις ελεύθερα. Με την αγάπη δίνεις νόημα στη ζωή σου και βλέπεις ως μια ευκαιρία χαράς την επικοινωνία με τους συνανθρώπους σου! Όσο "κακοί", άσχημοι και επικίνδυνοι κι αν φαίνονταν πιο πριν...

Σου εύχομαι να'χεις μια καλή μέρα.

υγ: photo by Μαριέλα