Στον π.Παϊσιο πήγε ένα παιδί και του λέει: "Είμαι ένας αλήτης. Εγώ δεν σώζομαι". Και του λέει ο π.Παϊσιος: " Θα κάνω εγώ προσευχή στον Θεό και θα γίνεις το πιο καλό παιδί του κόσμου!" -του λέει. "Πάτερ εγώ δεν σώζομαι ούτε με σφαίρες!". "Βρε, θα κάνω εγώ προσευχή και θα γίνεις το πιο καλό παιδί. Ξέρεις τι καλό παιδί που είσαι; Άντε, γεια σου" και έφυγε.
Και από κείνη την ημέρα -λέει- άρχιζε να νιώθει ν'αλλάζει κάτι μέσα του. Σεισμός. Σεισμός. Η ψυχή του... Κάτι, κάτι γίνεται... "Εγώ ήθελα αμαρτίες. Τώρα δεν θέλω. Εγώ είχα το μυαλό μου, ήτανε καζάνι από σκέψεις και από την θολούρα, τώρα ξαστέρωσα. Τι γίνεται;".
Μια προσευχή τον συνόδευε. Χωρίς λόγια, χωρίς επιχειρήματα, χωρίς φιλοσοφίες, χωρίς αναλύσεις!
(απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου -www.atheataperasmata.com)
υγ: Αναδημοσίευση από παλιότερή μας ανάρτηση...
Δεν χρειάζονται σχόλια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δύναμη της προσευχής...
Καλή σου μέρα Γιώργο!
Μακάρι να πιστέψουμε ολοκληρωτικά, ειλικρινά, καρδιακά στη δύναμη της προσευχής. Μακάρι.... Το χρειαζόμαστε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα, Σταυρούλα :)