Ένα μικρό, άτεχνο παραμύθι

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σ'ένα καταπράσινο, ψηλό βουνό ένα αγαπημένο ζευγάρι. Με τον καιρό ήρθε στην χαρούμενη ζωή τους ένα χαριτωμένο αγοράκι και τους έκανε ακόμη πιο ευτυχισμένους. Το παιδάκι με τον καιρό μεγάλωνε και σιγά-σιγά δυνάμωνε. Ανάσαινε τον καθαρό αέρα του βουνού και τα μάτια του δε χόρταιναν να θαυμάζουν το μαγευτικό γαλάζιο τ'ουρανού και το απέραντο πράσινο των δέντρων.

Όταν πια μεγάλωσε κι έγινε ολόκληρο παλικάρι, ψηλό και γεροδεμένο, αποφάσισε να βρει το δικό του δρόμο στη ζωή. Φόρτωσε ένα μεγάλο σακούλι πράγματα κι ετοιμάστηκε για το μακρινό, κοπιαστικό ταξίδι. Αποχαιρέτησε τους γονείς του και διάβηκε το κατώφλι της ξύλινης εξώπορτας. Καθώς περπατούσε γεμάτος όνειρα, σχέδια και προσδοκίες, η μητέρα του από μακρυά του φώναξε: "Στο καλό, παιδί μου και να προσέχεις. Να πας στο σοφό γέρο που μένει στις πάνω λίμνες. Αυτός θα σε βοηθήσει να βρεις το δρόμο σου".

Προχωρούσε το παλικάρι στα δρομάκια του βουνού και τα ζώα του δάσους τον κοιτούσαν παραξενεμένα. Πέρασε τα χωριά της πρώτης κοιλάδας, τους μικρούς συνοικισμούς και τις πολιτείες της μικρής λίμνης. Τα βράδια ξεκουραζόταν έχοντας για προσκέφαλό του το μεγάλο σακούλι του και για σκεπή του το έναστρο πέπλο τ'ουρανού. 

Μετά από μήνες περιπλανήσεων έφτασε στις πάνω λίμνες. Το βλέμμα του από μακρυά είδε την μικρή καλύβα του σοφού που του είχαν δείξει οι γονείς του. Προχώρησε με σταθερό βήμα γεμάτος περιέργεια και προσμονή. Τον είδε από μακρυά να σκάβει τον μικρό του κήπο. 

- Καλημέρα σας.

- Καλημέρα και σε σένα, παλικάρι μου. Από πού έρχεσαι;

- Από μακρυά. Από ένα ψηλό καταπράσινο βουνό, μήνες μακρυά από δω.

- Και πού πηγαίνεις;

- Να γνωρίσω τον κόσμο. Να δω καινούρια μέρη και ανθρώπους διαφορετικούς.

- Ώστε διάλεξες να περιπλανηθείς,ε; Πρόσεχε, όμως, παιδί μου. Ο κόσμος είναι ωραίος, αλλά κρύβει και κινδύνους.

- Θα προσέχω γέροντα. Θα ζήσω τη ζωή μου με προσοχή.

- Η ζωή σου, παιδί μου, είναι σαν το σακούλι που κρατάς. Θα το γεμίζεις συνεχώς με πράγματα... Φρόντιζε να το γεμίζεις με καλά, όμορφα πράγματα. Κι αν τύχει και φορτωθείς βρώμικα, άσχημα, μην απελπιστείς. Αγωνίσου να τα ξεφορτωθείς. 

"Αγωνίσου να τα ξεφορτωθείς" είπε ξανά από μέσα του το παλικάρι για να το θυμάται. 

-Σ'ευχαριστώ, γέροντα. Πρέπει να πηγαίνω.

- Στο καλό! Ώρα καλή!

Και συνέχισε το ταξίδι της ζωής του το παλικάρι γεμάτο εμπειρίες και συμβουλές και όρεξη για ζωή.