Πριν διορθωθούμε μας αγάπησε ο Κύριος! Το καταλαβαίνεις αυτό; Σ'αγάπησε ο Χριστός πριν διορθωθείς! Και σου λέει: "Παιδί μου, μην ασχολείσαι με τα αμαρτήματά σου. Εγώ τα παίρνω όλα και τα σβήνω!"
Δηλαδή δεν είναι η εκκλησία ένας χώρος που συνέχεια τριγυρίζει το μυαλό μας στην αμαρτία. Το μυαλό μας τριγυρίζει στο Χριστό. Αυτό είναι το κέντρο. Κι έτσι φεύγει σιγά-σιγά η αμαρτία. Έτσι χάνει η αμαρτία την έλξη της, τη δύναμή της, την επιρροή της. Γιατί σαγηνεύτηκε η ψυχή μας! Μαγεύτηκε, ελκύστηκε από τον Κύριο!Αν αυτό δεν το κάνεις, θ'ασχολείσαι συνέχεια μίζερα με αμαρτίες, με προβλήματα, με λάθη, με πάθη...
Δε θέλω να σου κάνω τον έξυπνο. Αλλά δεν είναι ωραίο αυτό που λες σ'ένα παιδί "γιατί δεν πας εκκλησία;" και σου λέει "επειδή η εκκλησία είναι συνέχεια όλο αμαρτίες να μην κάνεις, κλπ". Και ποιος σου'πε, παιδί μου, ότι η εκκλησία ασχολείται με τις αμαρτίες; Αυτή είναι η δουλειά της; Ή ν'ασχολείται με τη ζωή, με το φως, με την άφεση; Με τη λύτρωση, με τη δύναμη που δίνει ο Χριστός; Με το Πανάγιο σώμα του και αίμα του που συγχωρεί τους πάντες! Με την αγκαλιά που σου δίνει ο Χριστός.
Η εκκλησία είναι θέση. Κατάφαση. Δεν είναι άρνηση. Απλώς την αμαρτία σου την αναφέρεις και συγχωρείται. Δε δίνεται εκεί το βάρος στην πνευματική ζωή...
απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου (www.atheataperasmata.com)
Ωραίο απόσπασμα... Μας είναι απαραίτητο να διαβάζουμε τέτοια κείμενα για να μαθαίνουμε, να προσδιορίζουμε ή και να επαναπροσδιορίζουμε....
ΑπάντησηΔιαγραφή...και να συμμετέχουμε! [θα πρόσθετα :)]
ΔιαγραφήΚαλό μεσημέρι V!
Αυτό χρειαζόμουν Σεβάχ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ π έ ρ ο χ η δημοσίευση!
Η εκκλησία είναι θέση. Κατάφαση. Δεν είναι άρνηση. Απλώς την αμαρτία σου την αναφέρεις και συγχωρείται. Δε δίνεται εκεί το βάρος στην πνευματική ζωή...
Τα είπες ΟΛΑ!
Καλημέρα χαρούμενη και ζεστή!
Ο π.Ανδρέας! Όχι εγώ :))
ΔιαγραφήΝα'σαι πάντα καλά, Αριστέα! Χαίρομαι που σε βοήθησε αυτή η ανάρτηση!
Είναι θέση...Κατάφαση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ διδακτικό απόσπασμα Γιώργο.. Καλή σου μέρα! :-)
Είναι αυτή η ενεργητική πλευρά που πολλές φορές δυστυχώς ξεχνούμε...
ΔιαγραφήΚαλό μεσημέρι, Σταυρούλα :)
Όμορφη δημοσίευση που νιώθεις πραγματική αγαλλίαση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ επικοινωνία μας δηλ. η αληθινή μετάνοια κι η συγχώρεση μπορεί να γίνει παντού κι οπουδήποτε.Χωρίς μεσάζοντες.Ξεκινά απ΄ το μυαλό μας κι απ΄ τη συνείδησή μας κι ολοκληρώνεται στη σκέψη και στην πίστη του Χριστού.
Χαρούμενη καλημέρα Σεβάχ!:)
Μετά από μια σωστή εξομολόγηση όλα είναι είναι εφικτά! Όλα είναι δυνατά!
ΔιαγραφήΤο νιώθουμε ότι ο ουρανός δεν είναι κάτι μακρινό; Μπορούμε να καταλάβουμε ότι η γειτονιά του Θεού είναι μια πραγματικότητα που είμαστε δυνητικά μέτοχοι;
Μακάρι...
Καλό μεσημέρι Σοφία! Σ'ευχαριστώ για το πέρασμά σου :)
πολύ ωραίος λόγος!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μεσημέρι, Παρασκευή!
ΔιαγραφήΜπορείς να βρεις και πολλές άλλες ομιλίες του π.Ανδρέα στο atheataperasmata.com
σ αυτό το απόσπασμα, συμπυκνώνεται η αίσθηση της εκκλησίας όπως θέλω να τη νιώθω κι εγώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε πολύ ΑΓΑΠΗ, χωρίς μαστίγια, τυψεις και ποινικούς κώδικες σε περίπτωση αμαρτίας.!
Όπως η αγάπη του Χριστού! Απεριόριστη! και δεν ισχύει η πολιτική ορθής χρήσης για τα mb αγαπης που θα πάρεις! :)
Καλημέρα αδερφέ!
ΔιαγραφήΣυμφωνώ μαζί σου! Η αλήθεια της εκκλησίας είναι η σταυρωμένη στον Γολγοθά Αγάπη Του! Μια ανοιχτή αγκαλιά για όλους εμάς που αμαρτάνουμε συνέχεια κ που προσπαθουμε πάλι συνεχεια να ΤΟν ξαναπλησιασουμε.
Καλημέρα, καλή δύναμη :)
Ορθή παρατήρηση, πολλά παιδιά έχασαν τον δρόμο τους ψάχνοντας τον Χριστό απλά και μόνο γιατί ένας ακαλλιέργητος ιερέας φόρτωσε την ψυχή τους με ενοχές για αμαρτήματα που ούτε καν είχαν προλάβει να διαπράξουν. Αλλά το μεγαλείο της πίστης είναι οτι ο Θεός είναι παρών χωρίς μεσάζοντες για όποιον τον αναζητά με ειλικρίνεια. Οκ τα λάθη των εκπροσώπων της εκκλησίας πάμπολα ευτυχώς που υπάρχουν και φωτεινά παραδείγματα ιερωμένων που είναι και γονείς και επιστήμονες και βάζουν νέες βάσεις στο πνευματικό γίγνεσθαι. Και να μην ξεχνάμε πως όσο ποιο μορφωμένοι και απαιτητικοί είμαστε κι εμείς σαν απλοί λαϊκοί, τόσο περισσότερο θα ανεβάζουμε το επίπεδο της εκκλησίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Ανδρομέδα!
ΔιαγραφήΑυτό που σκέφτομαι είναι ότι ο Χριστός χτυπάει συνέχεια (και διακριτικά) την πόρτα της ψυχής μας. Άρα, σίγουρα θα μας δοθεί και η δυνατότητα να γνωρίσουμε πραγματικά το Χριστό αν το θελήσουμε.
Και ας μην ξεχνάμε πως είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε ό,τι θέλουμε. το σπουδαίο θεϊκό δώρο σε μας:η απόλυτη ελευθερία μας! Η απαραβίαστη ακόμη και από τον Θεό!!
Καλό βράδυ :)
Η αλήθεια είναιότι όλοι βαριουνται στην Εκκλησία επειδή είναι μονότονη .Τα παιδιά θέλουν καινούργια πράγματα συνεχώς ,επειδή μεγαλώνουν .
ΑπάντησηΔιαγραφήΣεβαστή η άποψή σου φίλε ανώνυμε, μα διαφωνώ.
Διαγραφή