Η φράση αυτή ανήκει στον Λέο Μπουσκάλια και νομίζω ότι είναι απόλυτα αληθινή.
Οι άνθρωποι είμαστε ατελή πλάσματα (Μόνο ο Θεός είναι τέλειος!). Όσο προχωρώ και ανακαλύπτω τον εαυτό μου, όσο συναναστρέφομαι και μιλάω καθημερινά με (υπέροχους) ανθρώπους, όσο κοιτάζω το μέσα μου τόσο ανακαλύπτω το πόσο ατελής είμαι.
Κι όμως! Η κοινωνία, όπως τη διαμορφώνουν (ή μάλλον: την παραμορφώνουν) τα ΜΜΕ απαιτεί να'σαι τέλειος! Να'σαι αστραφτερή, όμορφη, να'σαι δυναμικός, γραμμωμένος. Λατρεία της εικόνας. Κι επειδή αυτό είναι ουτοπικό, όλοι καταφεύγουμε λίγο ή πολύ στις μάσκες. Στα προσωπεία. Να κρυφτούμε πίσω από έναν "φτιασιδωμένο" εαυτό για να ανταπεξέλθουμε στις απαιτήσεις της κοινωνίας.
Η ανθρώπινη ύπαρξη πάντα αναζητούσε το καλύτερο. Αυτό είναι στη φύση μας. Αλλά απ'την τρέλα μας να γίνουμε οι τέλειες (εξωτερικά) εικόνες, πολύ φοβάμαι πως χάσαμε το στόχο μας και τρέχουμε σε λάθος κατεύθυνση. Διότι η ουσία κρύβεται στον εσωτερικό μας κόσμο, στην ψυχή. Ο Χριστός εκεί έδειξε και έδωσε την βαρύτητα: στο μέσα μας...
Ο άνθρωπος είναι εικόνα Χριστού. Είναι ένα θαύμα! Είναι υπέροχο, μοναδικό δημιούργημα. Γιατί, λοιπόν, να πάρουμε μια μπογιά και να βάψουμε με τόση ψευτιά αυτό το ξεχωριστό πρόσωπο; Αργά ή γρήγορα, αυτή η μπογιά θα ξεβάψει. Η ψυχή θα επαναστατήσει, γιατί δε δέχεται και δεν αντέχει τις προσποιήσεις. Έτσι, σαν κρύο, σκοτεινό λουλούδι ανθίζουν αποκυήματα παγερά: η μοναξιά, οι νευρώσεις, οι ανασφάλειες, οι φοβίες και οι αμφιβολίες. Και μετά τρέχεις να καλύψεις το κενό με χίλια άλλα δυο κενά...
Είμαστε ελεύθεροι! Το καταλαβαίνουμε αυτό; Είμαστε ελεύθεροι να ψάξουμε να βρούμε ποιοι είμαστε και να προχωρήσουμε. Να δημιουργήσουμε! Τι ωραία λέξη η δημιουργία... Να προχωρήσεις στη ζωή σου αποφασίζοντας εσύ για σένα!
Η δημιουργία περικλείει το ημιτελές που προσπαθεί να γίνει καλύτερο...Οι πίνακες πρέπει πάντα να έχουν λάθη διάβασα κάπου για να μπορεί πάντα ο καλλιτέχνης να το δουλέψει κι άλλο αν θελήσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι αφάνταστα να προσπαθώ να τα βάζω με την τελειομανία που είχα από μικρή...
Ευτυχώς μεγαλώνοντας Σεβάχ κάνω μερικά βηματάκια κάθε φορά!
Την καλημέρα μου!
Φιλιά!
Προς την iris... ναι, ένας πίνακας δεν τελειώνει ποτέ!! πάντα υπάρχει κάτι καινούργιο να κάνεις, να αλλάξεις, να μεταμορφώσεις. Όμως σταματάς γιατί διαφορετικά δεν θα υπήρχαν όλα αυτά τα υπέροχα έργα που βλέπεις στα μουσεία ή αλλού. Ο κόσμος θα ήταν φτωχότερος αν οι καλλιτέχνες έκαναν ένα τέλειο έργο. Θα ήταν μόνο ένα, ίσως και κανένα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία ανάρτηση Σεβάχ... μ΄αρέσει ο τρόπος που τα λες!!!!
Έχω διαβάσει αρκετά βιβλία του Μπουσκάλια και πάντα μου δίνουν έμπνευση!!
Την καλημέρα μου...
Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε Σεβάχ είναι που νομίζουμε πως είμαστε αλάνθαστοι!Κάποτε φοβόμουν να κάνω λάθος!Σήμερα ούτε που το σκέφτομαι!Ίσως γιατί πέρασαν τα χρόνια και να κάνω λιγότερα!Κι όσο μου φαίνεται η τελειομανία εκνευριστική, δε μπορώ να κάνω τίποτα άλλο απ΄ το να την ακολουθώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου μεσημέρι και να ΄σαι πάντα καλά!:)
Πέρα για πέρα αληθινά αυτά που γράφεις Σεβάχ. Όντως το μόνο που έχουμε στο μυαλό μας είναι να μεταμφιεζόμαστε, και να αλλάζουμε σαν τους χαμαλέοντες για να αρέσουμε,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα μας αγαπάνε, να μας θαυμάζουν, να είμαστε τέλιοι.
Κανείς δεν νιάζεται αν έτσι μεταμφιεσμένοι θα είμαστε .... "παγωμένοι"...η όχι.
Υπάρχουν όμως πάντα περιθώρια και επιλογές ακρεί να το θελήσουμε.
Στο τέλος μένουν πάντα κοντά μας, μόνο αυτοί, που μας συμπάθησαν χωρίς την ψεύτικη μάσκα μας.
Όμορφη μέρα.
ΕΣΕΣΘΕ ΟΥΝ ΥΜΕΙΣ ΤΕΛΕΙΟΙ, ΩΣΠΕΡ Ο ΠΑΤΗΡ ΥΜΩΝ Ο ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΥΡΑΝΟΙΣ ΤΕΛΕΙΟΣ ΕΣΤΙΝ. (Ματθ. ε΄48)
ΑπάντησηΔιαγραφήΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ
Όποιος πάει κόντρα στο Ευαγγέλιο φαίνεται. Καληνύχτα.
Πόσο όμορφη και αληθινή ανάρτηση!!Η τελειότητα κρύβεται μέσα μας...Ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας,τον αποδεχόμαστε και όταν τον αγαπήσουμε,τον τελειοποιούμε βγάζοντας αυτή την εικόνα και στους γύρω μας!! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα σε όλους σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα με συγχωρείτε που τις τελευταίες μέρες δεν απαντώ στα σχόλιά σας... Έχω υπερβολικά πολλές υποχρεώσεις...
Ευχαριστώ για τα σχόλιά σας Αριστέα, Μαριέλα, Σοφία, Ελένη, Έλενα.
Για σένα, ανώνυμε, που έχεις ξαναράψει παρόμοια σχόλια (δημοσιευμένα και μη) έχω μονάχα να σου πω τα ακόλουθα με ΑΓΑΠΗ και ΠΟΝΟ:
Κανείς δεν είναι τέλειος (εκτός απ'τον Θεό). Τέλειοι μπορούμε να ΓΙΝΟΥΜΕ. Δε γεννιόμαστε.
Στη "θεία ανάβαση" θα δεις ότι η τελειότητα είναι το ανώτατο και τελευταίο βήμα της σκάλας. Προηγούνται εννιά βήματα (καθαρή προσευχή,καρδίας θέρμη,κλπ)... Διάβασε γεροντικό, Ισαάκ Σύρο, τα ασκητικά του αββά Δωροθέου και θα διαπιστώσεις αυτά που γράφω.
Επίσης, το ότι χρησιμοποιείς ένα ευαγγελικό απόσπασμα για να τεκμηριώσεις ένα επιχείρημά σου δε σημαίνει ότι το απόσπασμα αυτό ταιριάζει υποχρεωτικά με τα γραφόμενα. Αν διάβαζες ξανά την ανάρτηση, ίσως και να καταλάβαινες καλύτερα τα νοήματά της. Τα αρνητικά/αντίθετα σχόλια στην αόρατη γωνιά είναι ΠΑΝΤΑ καλοδεχούμενα! Αρκεί να γράφονται με αγάπη και όχι με εμπάθεια. Σκοπός είναι η επικοινωνία και ο διάλογος. Όχι η μονοδιάστατη πολεμική και η εμπαθής κριτική.
Πανέμορφο κείμενο Σεβάχ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτά που λες θα συμπληρώσω πως πρέπει επίσης να σταματήσουμε να προσπαθούμε να μοιάσουμε και ο ένας στον άλλο...ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, έχει την δική του λάμψη, την δική του ψυχή, δεν χρειάζεται να προσπαθούμε να γίνουμε κάτι που δεν είμαστε, μόνο και μόνο για να γινόμαστε αρεστοί...Είναι μια μικρή παράμετρος, αυτού ακριβώς που λες εσύ :-)
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ!
Φιλιά!
Καλησπέρα Κατερίνα μου!
ΔιαγραφήΕυχαριστώ για την όμορφη σκέψη σου! Ταιριάζει αρμονικά :)
Καλή δύναμη και σε σένα και σε όλους τους φίλους της γωνιάς. Θα σας επισκεφτώ όλους. Από σήμερα επιστρέφω και πάλι σε κανονικούς ρυθμούς. Τέρμα τα ξέφρενα τρεχαλητά και οι ατέλειωτες υποχρεώσεις!!
Λοιπόν Σεβάχ πάλι συντονιστήκαμε λίγο. Μελετούσα το τελευταίο διάστημα τα βιβλία του π. Θεόφιλου Φάρου ( Ταξίδι αυτοανακάλυψης, Η διαχείρηση της αγάπης, Στου δρόμου τα μισά) και μέσα σε αυτά πραγματεύεται έντονα το φαινόμενο της τελειομανίας και την διαρκή ανεπάρκεια που αισθανόμαστε σαν άνθρωποι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιγραμματικά θα αναφέρω ότι χαρακτηρίζει την τελειομανία ως ψυχική νόσο που πηγάζει από την αδυναμία μας να συσχετιστούμε με τους συνανθρώπους μας, προσπαθώντας διαρκώς να αντλούμε ικανοποίηση από υλιστικούς παράγοντες (εργασία, αποκτήματα, ομορφιά, γνώση, επιτυχία κλπ).
Χαίρομαι, Ανδρομέδα μου, γιατί χρησιμοποίησες τη λέξη "τελειομανία".
ΔιαγραφήΠολύ πετυχημένη λέξη...
Να σαι καλά Σεβάχ. Ετσι να βοηθιόμαστε οι άνθρωποι μεταξύ μας να προχωράμε μπροστά. Επί πολλά χρόνια λογάριαζα την τελειομανία για αρετή. Έλεγα αχ ''πόσο τεμπέλα είμαι δεν προσπαθώ αρκετά'' και πίεζα τον ευατό μου για χίλια δυο πράματα. Ε λίγο οι γονείς, λίγο ο περίγυρος δεν θέλει και πολύ να σε πίασει η ψύχωση και η μεγαλομανία. Μετά έρχονται τα γεγονότα τις ζωής και σου βάζουν φρένο και σε αναγκάζουν να σταματήσεις και να πας φαινομενικά πίσω και να μείνεις στάσημος για τα μάτια τις κοινωνίας. Κι εκεί ή που τρελένεσαι και νιώθεις αποτυχημένος ή που ξυπνάς και βλέπεις τον κόσμο τα τρέχει σαν παλαβός και κλείνεις το μάτι στο Θεό.
ΑπάντησηΔιαγραφή