"Δεν έπρεπε να τ'ακούσω, μου εξομολογήθηκε μια μέρα, δεν πρέπει ποτέ να τ'ακούς τα λουλούδια. Πρέπει να τα κοιτάζεις και να τα μυρίζεις. Το δικό μου έκανε τον πλανήτη όλο να μοσχοβολάει, όμως δεν μπορούσα να το ευχαριστηθώ. Η ιστορία με τα νύχια, που με είχε τόσο νευριάσει, κανονικά θα έπρεπε να με είχε συγκινήσει..."
Μου εξομολογήθηκε ακόμα: "Τότε δεν μπορούσα να καταλάβω. Έπρεπε να το κρίνω από τις πράξεις κι όχι απ΄τα λόγια. Με γέμιζε ευωδία και με φώτιζε. Δεν έπρεπε να σηκωθώ να φύγω. Έπρεπε να μαντέψω την τρυφερότητα πίσω απ'τις μικροπονηριές του. Τα λουλούδια είναι τόσο αντιφατικά. Ήμουνα, όμως, πολύ μικρός και δεν ήξερα να αγαπάω".
(Απόσπασμα απ'το βιβλίο του Α. Σαιντ-Εξυπερύ, Ο μικρός πρίγκιπας")
υγ: Αναδημοσίευση από παλιότερή μας ανάρτηση
Πολύ όμορφο... Μια πολύ καλημέρα σου εύχομαι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ .. τι όμορφο απόσπασμε... από το αγαπημένο μου βιβλίο!!! Κάθε φορά που το διαβάζω, συγκινούμαι και χαμογελάω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα!!! :)
Σε αυτό το βιβλίο σχεδόν κάθε πρόταση είναι σοφή....
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο το απόσπασμα που διάλεξες....
Πολυ ομορφο κ τρυφερο που κρυβει ομως πολλες αληθειες!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου απόγευμα :)
Πανέμορφο Σεβάχ, ειδικά η τελευταία πρόταση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για την επιλογή σου....