...Κοινωνικός δεν είναι ο κοσμικός. Κοινωνικός είναι ο άνθρωπος που μπορεί να συμπαθήσει τον άλλο. Να τον ακούσει με βαθιά προσοχή, να του ανοίξει την καρδιά του. Την κοινωνικότητα την ορίζει η ικανότητα της συμπάθειας και της αλληλοκατανόησης, ενώ την κοσμικότητα η σωματική συνύπαρξη για κάποιου είδους υλική συνεργασία: για να φωτογραφηθούμε, για παράδειγμα, σε κάποιο κοσμικό περιοδικό ή για να ανταλλάσσουμε επισκέψεις με σκοπό να παραμείνουμε σε ένα επίπεδο μελών καλής οικονομικής τάξεως ή ευπρεπούς θρησκευτικής σύναξης, ή για να αλληλοϋποχρεωνόμαστε σε μια γνωριμία που θα ωφελήσει επαγγελματικά.
Η κοσμικότητα δεν είναι εκφράσεις προσώπου, είναι ασκήσεις γκριμάτσας και θα προσέξετε ότι οι κοσμικοί τύποι με τον καιρό αποκτούν όλο και λιγότερες, πιο κλισαρισμένες πόζες. Σαν τα καρτούν. Εκτός αληθινής σχέσης φτωχαίνει και το λεξιλόγιο, φτωχαίνουν και οι εκφράσεις του προσώπου, οι χειρονομίες και οι αυθόρμητες κινήσεις.
απόσπασμα απ'το βιβλίο της Μάρως Βαμβουνάκη "Ο παλιάτσος και η άνιμα", εκδ. Ψυχογιός
photo by: http://desireforpassion.tumblr.com/
Πολύ όμορφο απόσπασμα...σ' ευχαριστώ που μου το θύμησες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου απόγευμα φίλε μου :)